Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пат сăмах пирĕн базăра пур.
пат (тĕпĕ: пат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пат татса кала эсӗ мана, вара пӗтерӗпӗр калаҫӑва: пире, казаксене, мӗн парать вӑл?

Ты мне скажи прямо, и мы разговор кончим: чего она дает нам, казакам?

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Упне ҫавӑрса пӑрахнӑ пысӑк мар пичке ҫинче — офицерсем хупӑрласа илнӗ Калмыков; вӑл ҫивӗччӗн, сӑмахӗсене пат татса, уҫҫӑн кӑшкӑрса калаҫать.

В средине, окруженный офицерами на опрокинутом бочонке, стоял Калмыков, резко раздельно кричал:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Корнилов утма чарӑнчӗ; Лукомские хирӗҫ тӗлме-тӗл пырса тӑрса, хивреллӗн пат татса ыйтрӗ:

Корнилов оборвал шаги; остановившись против Лукомского, резко спросил:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ ак, пуҫ ҫине юр чӑмакки татӑлса аннӑ пекех, судран пристав ахӑрса ҫитрӗ те, Пантелей Прокофьевича чӗнтерсе, ҫӗҫӗпе каснӑ пек пат татса хучӗ:

И вот тебе, как снег на темя, — приехал судебный пристав, прислал за неплательщиком — и в два оборота:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак тӗлте ун ҫепӗҫ сасси пат татӑлчӗ, йӑлтӑртатакан ачаш кӑвак куҫӗсем алчӑраса кайрӗҫ те тӗксӗмленчӗҫ — хӑй умӗнче чӗрӗ ҫын мар, виле выртнине курнӑ пекех тӗксӗмленчӗҫ.

Тут ее приятный голосок оборвался, нежно-голубые глаза расширились и помрачнели, как будто перед ним стоял мертвец, а не живой человек.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эсӗ ун патне ҫырса яр, хӑй сӑмахне пат татса калатӑр, — сӗмсӗррӗн сӑмах хушрӗ Мирон Григорьевич, аллипе канав хӗррине тӗренсе.

— Ты ему напиши, — глухо диктовал Мирон Григорьевич, опершись рукой о край канавы, — пущай он раз и навсегда скажет.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий тилхепине туртрӗ те хӑйӗн тимӗр сасӑллӑ кӗввине ҫурмаранах пат татса, вӗтӗ чӗнтӗрпе эрешлесе сӑрланӑ хапха умне пырса чарӑнчӗ.

Григорий дернул вожжи, и бричка, оборвав железный рассказ на полуслове, стала у крашеных, в мелкой резьбе, ворот.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав хӗҫе ярса илет те панночка, пӗрех урайне ҫапать; тимӗр чӗрнеллӗ ури пат! татӑлчӗ, тет, кушакки вара, ҫухӑрса ярса, тӗттӗм кӗтесселле тарса ҫухалчӗ, тет.

Схватила ее и бряк по полу — лапа с железными когтями отскочила, и кошка с визгом пропала в темном углу.

I. Ганна // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Верховнӑй Главнокомандующи юлташ, ҫак ял ӗлӗк Кӳпкевкасси ятлӑ пулнӑ, — сӑмахӗсене пат татса хирӗҫ каларӗ Андрей, ҫак самантра вӑл хӑй пӗр такӑнмасӑр каласа пама пултарнӑшӑн кӑна савӑнчӗ.

— Товарищ Верховный Главнокомандующий, это деревня раньше называлось Кюпкевкасы, — выделяя каждое слово, ответил Андрей, и в эту минуту он только радовался, что смог сказать без запинки.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Рудольф Митман йӑлтах лӑпланса ҫитсен, Озеров капитан ӑна пат татсах каларӗ:

И когда Рудольф Митман успокоился окончательно, капитан Озеров заявил резко:

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кӑлӑхах! — тӗре Андрей, пат татса.

Андрей вскочил, сказал резко: — Зря!

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич хӑйне хӑй ҫирӗплетсе, Квейса лӑпкӑн, пат татсах каларӗ:

Собравшись с духом, Ерофей Кузьмич спокойно и решительно заявил Квейсу.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ан чӑрмантарӑр, ан ӳлӗр! — Макариха халӑх хушшинче лӑпланнине курсан, вӑл хӑй ку таранччен нихҫан та каламан пек, сӑмаха пат татса, хыттӑн каларӗ:

— Не мешать, не выть! — Увидев, что Макариха унялась в толпе, он сказал раздельно и строго, как ему не удавалось говорить никогда:

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Тем те пулма пултарӗ! — пат татса хучӗ Ерофей Кузьмич.

— Все может быть! — резко перебил Ерофей Кузьмич.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫавӑнпа та Ерофей Кузьмич халь ӑна, тӳрех, пат татсах каласа хучӗ:

Ерофей Кузьмич сказал резко, отрывисто:

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пытарса хур! — пат татсах каларӗ вӑл юлашкинчен.

— Спрячь! — сказал он наконец решительно.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫук, Андрей, — пат татсах каларӗ вӑл, — тек тӳсме пултараймастӑп.

— Нет, Андрей, — сказал он решительно, — больше не могу терпеть.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах яланах ӳкӗте кӗрекен Андрей хальхинче пат татсах каланӑ:

Но Андрей, всегда сговорчивый, на этот раз решительно заявил:

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Менелникӗ иртсен пӗр эрнерен ывӑлне вӑл хыттӑнах, пат татса каланӑ:

Через неделю после именин он строго и решительно заявил сыну:

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫарӗ те, халӑхӗ те, — салхуллӑн пат татса каларӗ Лозневой.

— И армия и народ, — мрачно уточнил Лозневой.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех