Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫумӑр е вӑйлӑ ҫил вӑхӑтӗнче ачасем тавраллах кантӑк лартнӑ пысӑк верандӑна пухӑнаҫҫӗ, шашкӑлла, шахмӑтла, лотолла тата доминолла выляҫҫӗ, хаҫат-журналсем, кӗнекесем вулаҫҫӗ.

В ненастные дни ребята собирались на обширных застекленных верандах, играли в настольные игры, читали.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тӗкӗр пек таса та тарӑн пӗвере вӗсем, ӑшӑ шыва ҫумӑр пек сирпӗтсе, нумайччен ишсе ҫӳрерӗҫ.

Ребята выкупались в зеркально-чистом глубоком бочажке, разбрасывая тучи брызг.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Оксана ерипен, васкамасӑр, ҫумӑр чӳречерен шакканӑ пек вӑраххӑн шаккать.

Стук у Оксаны тихий, неторопливый, как дождь по стеклу.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ҫумӑр вӑл ҫутҫанталӑкшӑн сиплӗ, анчах ҫыннӑн шӑммисене йӗпетме кирлӗ мар.

— Дождик — это для природы хорошо, а человеку кости промывать не требуется.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫумӑр айӗнче нумай ларнипе вӑл хуралса кайнӑ, чалӑшнӑ.

Старая, почерневшая от дождей и времени, она тяжело накренилась над водой.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ пьесине те: «Аслатиллӗ ҫумӑр» тесе ят панӑ пулмалла.

Наверно, по этой причине и пьеса называется «Гроза».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Акӑ ҫумӑр пӗлӗчӗсем капланса тухаҫҫӗ, сцена ҫинче пӑч тӗттӗм пулать…

Сгущаются тучи, темнеет на сцене…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӗсем ҫине ҫумӑр пек пульӑсем тӑкӑннӑ.

Град пуль сыпался на них.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Эпӗ ҫумӑр ҫӑвать тесе, — терӗ ӑна Зорина пӑшӑлтатса.

— Я думала, дождь идет, — прошептала ей Зорина.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах тӳпе тап-таса, нимӗнле ҫумӑр пӗлӗчӗ те курӑнмасть.

Но небо было чистое, ничто не предвещало грозы.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Атту ҫумӑр ҫума пуҫласан — пӗтрӗ вара?

А то как пойдут дожди — беда!

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗн тумалла унпа, эсӗ юратманнипе ҫумӑр кирлӗ.

— А то наплевать, что ты не любишь, дождя треба.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ҫумӑр умӗн йӑваланать, — ӑнлантарчӗ Генка, хӗвеле хирӗҫ куҫне хӗссе пӑхса.

— На дождь, — пояснил Генка, щуря на солнце глаза.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ҫумӑр килсе ан ҫаптӑр тата…

— Как бы туча не набежала…

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫитменнине тата планета ҫинчи ҫанталӑк тӗрлӗрен улшӑнни: ҫил, ҫумӑр тата ытти ҫавӑн пек улшӑнусем пӗчӗк чӗрчуншӑн чӑн-чӑн катастрофа пулса тӑраҫҫӗ.

Вдобавок маленькое животное слишком зависит от пустяковых случайностей на поверхности планеты: ветер, дождь и тому подобное — для него уже катастрофические бедствия.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Мӗншӗн тесен ҫӗр пичӗ темиҫе участока капланса ҫурӑлса пӗтнӗ ҫӗрте, пӗр вырӑнта путса, тепӗр вырӑнта хӑпарса тӑракан ҫӗр ҫинче, ҫумӑр шывӗпе юханшывсем аркатнӑ вӑйсенчен вӗсен юлашкийӗсем сыхланса юлма пултарнӑ.

Да потому что там, где земная кора расколота на бесчисленные небольшие участки, из которых одни поднимаются, другие опускаются, только там разные маленькие и случайные отложения могут сохраниться от неминуемых перемываний и размываний.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Халь Украинӑра, ҫумӑр хыҫҫӑн кӑмпасем тухнӑ пекех, большевикла ячейкӑсем шӑта-шӑта тухмалла.

Как грибы после дождя, должны расти сейчас на Украине большевистские ячейки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пин-пин хӗлхемсем ҫӳлелле ҫӗкленеҫҫӗ те вутлӑ ҫумӑр ҫунӑ пек юр ҫине тӑкӑнаҫҫӗ.

Тысячи искр поднимались кверху и огненным дождем сыпались обратно в снег.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Ҫил малтанхи пекех вӗрет, вӗтӗ ҫумӑр ҫаплипех пӗрӗхет пулин те, кунта пире лайӑхрах пек туйӑнса кайрӗ.

Хотя ветер дул с прежней силой и шел мелкий, частый дождь, здесь нам казалось хорошо.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Ҫумӑр пӗрӗхме тытӑнчӗ.

Начал моросить дождь.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.