Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йывӑррӑн сывласа, Лена хапха умне сӗвенсе тӑчӗ.

Тяжело дыша, Лена прислонилась к воротам.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Малтанлӑха Воропаев ним те илтмерӗ-ха, анчах часах почтӑра телефонпа каҫса кайса шӑнкӑртаттарнине уйӑрса илчӗ, тахӑшӗ, штык вӗҫҫӗн тытӑҫса ҫапӑҫнӑ чухнехи пек мӗнпур пӗверӗпе сывласа, ҫул тӑрӑх йывӑррӑн таплаттарса чупса иртрӗ.

И сначала слух Воропаева не уловил ничего неожиданного, но скоро он различил неистовый звонок телефона на почте, услышал, как кто-то грузно пробежал по дороге, дыша всеми печенками, как в рукопашной.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Пурнӑҫ ҫине савӑнӑҫлӑрах пӑхӑпӑр, нимӗнех те мар, — ассӑн сывласа илчӗ хуҫа.

— Будем смотреть на жизнь веселее, ничего, — вздохнул хозяин.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӗсем ассӑн сывласа илчӗҫ.

Они вздохнули.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ҫавӑн пекех пулса тухӗ ӗнтӗ, эпӗ ӑна кураймӑп, — терӗ салхуллӑн Лена, ассӑн сывласа.

— Наверно так и случится, что не увижу, — грустно произнесла Лена вздыхая.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ленӑн сасси чӗтренсе илчӗ те шӑпланчӗ, вӑл ассӑн сывласа сывлӑша ҫӑтрӗ.

 — Голос Лены вздрогнул и осекся, она глотнула воздух.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Калӑр, — терӗ Воропаев, ассӑн сывласа.

Говорите, — вздохнул Воропаев.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Огарнова, тутисене хута кӗнӗ пек пӑркаласа, продуктсем чӗркенӗ ҫыхха ӑна паричченех, ассӑн сывласа илчӗ те ҫапла каларӗ:

Снисходительно кривя губы, Огарнова, прежде чем отдать ему сверточек с продуктами, сказала, театрально вздохнув:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ну, тен, сулчӗ те пулӗ, — терӗ Огарнова, ассӑн сывласа.

— Ну, может, и помахал, — сказала Огарнова, вздыхая.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Огарнова ассӑн сывласа илчӗ те айккинелле ҫаврӑнчӗ.

Огарнова вздохнула, отвернувшись.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

«Ҫав пурнӑҫ калле таврӑнаймӗ, вӗсенчен нихӑшне те кураймӑп» — вӑл ассӑн сывласа илчӗ те, хӑйӗн асаилӗвӗсене манас тесе, ҫул ҫинелле пӑхма пуҫларӗ, анчах асаилӳсем ҫаплах хӑпмарӗҫ.

«Не вернется уже более эта жизнь, не увижу я никого из них», — и, горько вздохнув, он стал смотреть на дорогу, чтобы оторваться от своих видений, но видения были сильны и навязчивы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӗсенчен хӑшӗ малтан «тӗрӗс» тесе каланине тавҫӑрса илме пултараймасӑр, иккӗшӗ те калаҫма чарӑнчӗҫ, йывӑррӑн сывласа, пӗр-пӗрин ҫине ҫилӗллӗн пӑхса тӑчӗҫ.

Они замолчали, не в силах сообразить, кто из них первый сказал «правильно», и, отдуваясь, с раздражением разглядывали друг друга.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӗрарӑм ассӑн сывласа илчӗ те шӑппӑн пӳлӗмрен тухса кайрӗ.

Женщина вздохнула и бесшумно вышла из комнаты.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Апла пулсан, ыран курӑпӑр, — терӗ пичче ассӑн сывласа.

— Итак, завтра, — ответил дядя, вздыхая.

X сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Гретхен! — терӗм ассӑн сывласа.

— Гретхен! — воскликнул я.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Тинех вуласа тухатпӑр иккен! — тесе пӗтӗм кӑкӑрпа туллин сывласа кӑшкӑрса ятӑм.

— Прочтем теперь! — воскликнул я, вздохнув полной грудью.

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл пӑлханнипе ӗшенсе ҫитсе, Людмила ҫумӗнчен сулӑнса кайрӗ те йывӑррӑн сывласа ларчӗ.

Она отшатнулась от Людмилы, утомленная волнением, и села, тяжело дыша.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл ассӑн сывласа илчӗ, анчах та ку — хурлӑхсӑр пулчӗ, амӑшӗ унтан хӑй те тӗлӗнчӗ.

Вздохнула, но — без печали, и тихонько удивилась этому.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Саша куҫӗсем савӑнӑҫлӑн та ачашшӑн ҫутӑлса илчӗҫ, куҫ умне Рыбинӑн тӗксӗм кӗлетки тухса тӑчӗ, ывӑлӗн йӗс тӗслӗ ҫирӗп сӑнӗ йӑл кулчӗ, Николай именсе, куҫне мӑчлаттарчӗ; унтан сасартӑк ҫаксем пурте, тарӑннӑн, анчах ҫӑмӑллӑн сывласа илнине хускалса, пӗрлешсе-пӑтрашса, пур шухӑша та лӑпкӑлӑх туйӑмӗпе ҫавӑрса илекен, витӗр курӑнакан тӗрле тӗслӗ пӗлӗт пек пулса тӑчӗҫ.

Сверкнули радостно и нежно глаза Саши, встала темная фигура Рыбина, улыбалось бронзовое, твердое лицо сына, смущенно мигал Николай, и вдруг все всколыхнулось глубоким, легким вздохом, слилось и спуталось в прозрачное, разноцветное облако, обнявшее все мысли чувством покоя.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ тарӑннӑн сывласа: — Мӗн тума кирлӗ эпӗ ӑна? — терӗ.

Вздохнув, мать сказала: — На что я ему?

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех