Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытма сăмах пирĕн базăра пур.
тытма (тĕпĕ: тытма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫамрӑксем хӑйсене ҫӑмӑлттай тытма тӑрӑшни ашшӗ-амӑшӗсем ачисене йӗркесӗр юратса иртӗхтерсе ӳстернинчен килет.

Стремлению молодежи выглядеть старше часто способствует слепая любовь родителей к своим детям.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑйне хӑй пек тытма пӗлни, виҫе туйӑмӗ пурри — ҫакӑ ӗнтӗ ҫыннӑн чӑн-чӑн илемӗ.

Быть самим собой, быть естественным в поведении, обладать чувством меры — в этом кроется настоящая красота, это и есть хороший вкус.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑйне хӑй пек тытма пӗлекен ҫын, ӳсӗмне пӑхмасӑрах, ытти ҫынсем евӗрлӗ пулассишӗн тӑрӑшмасть, лайӑх калаҫать, кӗпи-тумне те хӑйне килӗшӳллӗ тӑхӑнать.

Человек с безупречными манерами, вне зависимости от возраста, естествен и прост в общении с окружающими, в разговоре, умении держаться и одеваться.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫулпа аслӑрах е ӗҫлекен вырӑнпа хӑвӑнтан пысӑкрах ҫынсемпе калаҫнӑ чухне хӑвна йӗркеллӗ тытма пӗлменни (ытла мӑнкӑмӑллӑ пулни е юлташла хӑтланни) те культура ҫитменнине кӑтартса парать.

Фамильярность и высокомерие — полярные проявления все той же бестактности.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Йӗркелӗх, виҫе туйӑмӗ вӑл — хӑвна тӗрлӗ вырӑнта йӗркеллӗ, илемлӗ, мораль ыйтнисемпе шайлаштарса тытма пӗлни.

Чувство такта — это умение вести себя в различной обстановке не только в соответствии с общими правилами поведения, но и так, чтобы удовлетворять эстетические и этические требования.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑйне хӑй тытма пӗлни ҫын мӗнле аталаннипе ҫыхӑннӑ.

В основном вежливость и умение вести себя зависит от общего развития человека.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑпайлӑх пире харпӑр хӑйне сапӑр тытма, кашни сӑмаха виҫеллӗ калама, кашни ӗҫе шухӑшласа тума вӗрентет.

Вежливость требует самообладания в словах и поступках.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл — паттӑр, лӑпкӑ, хӑйне алӑра тытма пӗлет, нихҫан те аптраса ӳкмест.

Отважен и спокоен, умеет держать себя в руках, никогда не теряется.

Ҫар корреспонденчӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Малтан консерва банкипе, кайран вара пӗчӗк атмапа тытма пуҫларӑмӑр.

Сначала консервной банкой ловили, а после сачком.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫӑлтӑрсем тӑрӑх хӑйсем хӑш вырӑнтине тавҫӑрса илнӗ, ҫӑвӑнтах Чукотск тинӗс ҫыранӗсенчи полярнӑй станцисемпе радио тӑрӑх ҫыхӑну тытма пуҫланӑ, барак, кухня, сигнал памалли вышка тума пуҫланӑ…

По звездам определили, где находятся, связались по радио с полярными станциями чукотского побережья и тотчас начали сооружать барак, кухню, сигнальную вышку…

«Челюскин!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шур упасемпе тюленьсем тытма ӗнтӗ вӗсем.

Это они будут белых медведей стрелять и тюленей.

«Челюскин!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем чылайранпа хӑйсем пӗлекен пылак ҫиме юратакан упа, Тилӗ Патрикеевна, пулӑ тытма хӑтланса хӳрине вакра пӑрлантарса хӑварнӑ айван кашкӑр, тата вырӑс халӑхӗн ытти юмахӗсем пулсан, каҫса кайсах итлемелле.

То ли дело старые приятели: мишка-лакомка, Лиса Патрикеевна, простофиля-волк, польстившийся на рыбу и оставивший полхвоста в проруби, и другие старые знакомцы из русских народных сказок!

Грексен мифӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем паттӑррӑн, хӑйсене ҫирӗп тытма тӑрӑшса утаҫҫӗ, анчах кӑштах хӑрани те сисӗнет.

Они шли торжественные, сосредоточенные и, пожалуй, немного испуганные.

Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унта кӗленче катӑкӗсем, вӑлтасем, чулсем, тимӗр татӑкӗсем, ачасене тытма юраман шӑрпӑк — пурне те шутласа та кӑларас ҫук.

Рогатка, кусок стекла, крючки, камешки, жестянки, строго-настрого запрещенные спички всего не перечтешь.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кирсанов вӑл — купцасен хуличчӗ, ҫавӑнпа ман пек экзамен тытма килнисем хушшинче хресчен ачисем сахал пулнӑ.

Кирсанов был уездным купеческим городом, и среди этих девочек, пришедших, как и я, держать экзамены, мало было крестьянских детей.

Осиновые Гаи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Алӑк патне ҫитсен, вӑл пушара курчӗ те хартлатрӗ, шӑмарчӗ, тытма пыракан ҫынна хӑй патне яхӑнне ямарӗ, пӗрне тапрӗ вӑл, тепӗрне ҫыртса сурчӗ, тискерленнӗ выльӑха ниепле те витерен кӑлараймарӗҫ.

В его испуганных глазах светились отблески огня, он дико всхрапывал, брыкался и не подпускал к себе никого.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапах та хӑйне чипер тытма тӑрӑшрӗ-ха, килнине никам куракан пулманниех ӑна кӑшт та пулин лӑплантарчӗ; е кам та пулин асӑрхарӗ пулсан?..

И все же он сумел себя удержать в руках, успокаивало и то, что никто не видел, как он вошел в этот дом; а вдруг все-таки кто-то видел?

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтелӗ те тикӗс ларман; ӳсӗрӗлнӗ пек тайкаланса тӑрать, ҫуртра алла пуртӑ тытма пӗлекен арҫын ҫук тейӗнех.

Стол под ним, будто пьяный, качался на неровных ножках, словно в доме не было рук, что умеют держать топор.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Самай хӗрсе ҫитнӗ Шинкӗл лашасем тытма кайрӗ.

Шингель, разгоряченный теплом и выпитой водкой, пошел посмотреть кандюковских лошадей.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫемьере йӗркелӗх тытма унӑн ҫирӗп ӑсӗ ҫитрӗ.

У нее хватало ума и сил поддерживать в семье порядок.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех