Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачасенчен (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах та эпӗ пӗлсех тӑтӑм: ачасенчен кашниех ӳлӗмрен «хунаттарма» кӗсйисенче темиҫешер тӳме хӑварнӑ.

Но я головой мог поручиться, что у каждого по нескольку пуговиц оставлено «на развод».

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вара ачасенчен хӑшӗ те пулин ҫавӑнтах сас парать:

И тотчас кто-нибудь из ребят откликается:

8 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Каҫхи апат ҫисе пӗтернӗ тӗлелле эпӗ ачасенчен: — Ну, ыран мӗнрен пуҫлӑпӑр? Епле шутлатӑр эсир? — тесе ыйтрӑм.

К концу ужина я спросил: — С чего начнем завтра? Как вы думаете?

4 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ку ҫапла, анчах вӑл хӑй те илет вӗт-ха — пурнӑҫран, кӗнекесенчен ачасенчен вӗренсе пырать.

Да, но ведь он и берет — у жизни, у книги, у людей, у ребят.

Пролог вырӑнне // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

«Ҫук, халь тем пулсан та кунтан каймастӑп ӗнтӗ. Ҫак ачасенчен уйрӑлса каймастӑп, Нина Ивановнӑран уйрӑлса каймастӑп…» тесе шухӑшларӗ вӑл.

И подумал: «Нет, теперь ни за что не уеду отсюда! От мальчиков этих не уеду, от Нины Ивановны не уеду…»

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Нина Ивановна килет! — кӑшкӑрса ячӗ ачасенчен пӗри.

— Нина Ивановна идет! — крикнул кто-то из ребят.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Эй, Тавыль, кил-ха кунта! — кӑшкӑрчӗ ачасенчен пӗри.

— Эй, Тавыль, иди-ка сюда! — крикнул кто-то из них.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тахӑшӗ, ачасенчен пӗри, Эттая мӗн пулни ҫинчен кӗскен каласа пачӗ.

Кто-то из ребят в нескольких словах объяснил Эттаю суть происшествия.

Переменӑри хирӗҫӳ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кам ӗнентӗр Тавыле, ун чӗлхи Энмына карчӑкӑнни пек сӳпӗлтетет! — терӗ ачасенчен пӗри.

— Кто может поверить Тавылю, язык у которого болтается, точно у старухи Энмыны! — воскликнул кто-то из мальчиков.

Переменӑри хирӗҫӳ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ытти арҫын ачасенчен шутсӑр хӑрать.

А всех остальных сильно боится.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах вӗсен хытӑ пӑлханнине, хавхаланнине палӑртакан сӑн-пичӗсене курчӗ те вӑл, ку ачасенчен пӗринчен те пӑшал илме май ҫуккине тавҫӑрса илчӗ.

Но, всмотревшись в их взволнованные, торжественные лица, Нина Ивановна поняла, что взять ружье у кого-нибудь из мальчиков просто невозможно.

Ӑсату салючӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халь вӑл стариксенчен, хӗрарӑмсенчен тата пӗчӗк ачасенчен каялла чакать-и вара?

Нешто от женщин, от старых и малых он нынче поражение терпит?

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Пирӗн ачасенчен никам та пырса тӗкӗнмест вӗсем патне.

Никто из наших ребят к ним не перейдет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫу кунӗсенче ашшӗ-амӑшне хирти ӗҫсенче пулӑшнӑ, ачасенчен бригада туса ҫум ҫумланӑ е утӑ типӗтнӗ ҫӗрте ӗҫлесе ӗҫкунӗсем те тукаланӑ, паллах ӗнтӗ, вӑл пуринчен ытла ҫырмара раксене шӑршлӑ какайпа илӗртсе тытса е паром патӗнче ыраш-пӗтрисене тытса вӑхӑтне ирттернӗ.

Летом помогал родителям в поле, даже зарабатывал трудодни, сколотив ребят в бригады полольщиков и сушильщиков сена, но больше времени, конечно, проводил на речке: ловил раков петлей на тухлое мясо и колол вилкой пятнистых пескарей на речной быстринке у парома.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Ачасенчен мӗн кирлине тума ҫирӗппӗн ыйтакан пулчӗ.

К ребятам он относился требовательно.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ачасенчен хӑшне те пулин кӗнеке панӑ чух Костя кашнинчех ҫапла каларӗ:

Выдавая кому-нибудь из учеников книгу, Костя говорил:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ачасенчен ыйтса пӑхсан епле-ши?

— А что, если у ребят попросить?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Шутлатӑп: сасартӑк ачасенчен хӑшӗ те пулин асӑрхасан!

Думаю: вдруг кто-нибудь из ребят заметит!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Арифметика патне ҫитсен, хамӑн пуҫа питех ҫӗмӗрме кирлӗ мар, ачасенчен кам патне те пулин каяс та, вӗсем мана задача шутлама пулӑшӗҫ, тесе шутларӑм.

Но тут я решил, что не стоит мне самому особенно ломать голову, а лучше просто пойти к кому-нибудь из ребят, чтоб мне помогли арифметику сделать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Шишкина кура, задачӑсене килте шутлама пӑрахрӑм, ачасенчен ҫырса илме тӑрӑшрӑм.

По шишкинскому примеру, я совсем перестал дома делать задачи и все норовил списывать их у ребят.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех