Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лукашка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лукашка шомполне туса пӗтерчӗ те, хӑйне ыйхӑ пусса ҫитнине туйса, «вӑратма вӑхӑт» тесе шутларӗ.

«Пора будить», — подумал Лукашка, кончив шомпол и почувствовав, что глаза его отяжелели.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка сайра хутра ҫырма ҫине тата уйӑхӑн хӑюсӑр ҫутинче шывран аран ҫеҫ уйрӑлса тӑракан инҫетри ҫыран ҫине пӑхкаласа чеченецсем ҫинчен шухӑшлама та пӑрахрӗ ӗнтӗ, юлташӗсене вӑратма тата станицӑна кайма вӑхӑт ҫитессе анчах кӗтет вӑл.

Изредка поглядывая на реку и дальний берег, слабо отделявшийся от воды при робком свете месяца, Лукашка уже перестал думать о чеченцах и только ждал времени будить товарищей и идти в станицу.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка тунсӑхласа ҫитрӗ, тӑчӗ, кинжал айӗнчен ҫӗҫҫине туртса кӑларчӗ те патака чутласа шомпол тума тытӑнчӗ.

Лукашка соскучился, встал, достал ножик из-под кинжала и начал строгать палочку на шомпол.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Манӑн, тавтапуҫах, ҫывӑрас та килмест, — тавӑрчӗ Лукашка.

— Я и спать, спасибо, не хочу, — ответил Лукашка.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫаплах шутларӑм: Лукашка тискер кайӑка хӑратрӗ, терӗм, — терӗ Ергушов, буркӑпа чӗркенсе.

Так и думаю: Лукашка зверя спугнул, — сказал Ергушов, завертываясь в бурку.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кӑтартрӑм, — тавӑрчӗ Лукашка, буркине сарса.

— Указал, — отвечал Лукашка, расстилая бурку.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка буркине ҫӳлерех ҫӗклерӗ те, пӗрре сулахая хӑмӑшсен хӳми ҫине, тепре юнашарах ҫыран айӗнче кӗрлекен Терек ҫине хӑвӑрттӑн пӑхкаласа, пӗчченех каялла ҫыран хӗррипе кайрӗ.

Лукашка вскинул выше бурку и один пошел назад по берегу, быстро поглядывая то налево — на стену камышей, то на Терек, бурливший подле под берегом.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тепӗр темиҫе утӑм кайсан, Лукашка чарӑнчӗ, кӳлленчӗк ҫинелле пӗшкӗнсе пӑхрӗ те шӑхӑрса ячӗ.

Пройдя несколько шагов, Лукашка остановился, нагнулся над лужицей и свистнул.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ак ҫакӑнта инҫетре мар, мучи, — терӗ Лукашка старик умӗн лӑпкӑн пускаласа пырса.

— Вот тут недалече, дядя, — сказал Лукашка, неслышно ступая вперед старика.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Назаркӑпа Ергушов, буркисене сарса хурса, пӗрене хыҫне вырнаҫрӗҫ, Лукашка Ерошка мучипе пӗрле малалла кайрӗ.

Назарка с Ергушовым, разостлав бурки, расположились за бревном, а Лукашка пошел дальше с дядей Ерошкой.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗнех вара? — терӗ Лукашка.

— А то чего ж! — сказал Лукашка.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка ҫав хушӑра, фазан ашӗн пысӑк татӑкне икӗ аллипе те ҫӑварӗ умӗнче тытса, пулса иртекен ӗҫсем ӑна пӗрре те хускатман пек, пӗрре урядник ҫине, тепре Назарка ҫине пӑхкаласа, иккӗшинчен те кулать.

Лукашка между тем, держа обеими руками передо ртом большой кусок фазана и поглядывая то на урядника, то на Назарку, казалось, был совершенно равнодушен к тому, что происходило, и смеялся над обоими.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка ку вӑхӑтра пӑшалне майласа тӑчӗ.

Лукашка в это время, встав, справлял ружье.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Унтан Лукашка каллех шӑхӑрса ячӗ те, туратсем ҫинчен ҫулҫӑсене таткаласа, кордон патнелле кайрӗ.

И Лукашка опять засвистал и пошел к кордону, обрывая листья с сучьев.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка тӗксӗмленчӗ: «Мӗн вара Марьянка!

Лукашка нахмурился: — Что Марьянка!

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка чӗнмерӗ.

Лукашка помолчал.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫӑва тӗпне унпала! — тавӑрчӗ Лукашка, тип-тикӗс шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, анчах та кулмасӑр.

— А черт с ней! — отвечал Лукашка, оскаливая сплошные белые зубы, но не смеясь.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Тупрӑн тата мӗн ҫинчен юмахламалли! — терӗ Лукашка; хӑй вӑл урӑххи ҫинчен шухӑшларӗ пулас.

— Во нашел о чем толковать! — сказал Лукашка, видимо думая о другом.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка шӑхӑркаласа кордон патнелле утрӗ.

Лукашка, посвистывая, пошел по кордону.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ак ҫапла ту! — терӗ Лукашка, автана пӑрахса.

— Вот так-то делай! — проговорил Лукашка, бросая петуха.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех