Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йытӑ сăмах пирĕн базăра пур.

Йытӑ (тĕпĕ: йытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Сана кӑна калатӑп та, тӗлӗкӗмре ман ҫума темле пысӑк йытӑ ҫулӑхрӗ пек.
Только тебе и поведаю, больше никому, приснилось мне, будто прибилась ко мне большая-пребольшая собака.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ каллех канӑҫсӑр йынӑшса илчӗ.
Собака вновь душераздирающе взвыла.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей ҫав япалана йытӑ ҫӑварӗнчен туртса илчӗ.
Элендей выдернул из пасти собаки какую-то тряпку.

Вӑхӑт кӑштах иртсен, картишӗнче йытӑ вӗрсе ячӗ, ӗне сӑвакан хӗрарӑмсен хыттӑн калаҫнӑ сассисем илтӗнчӗҫ.
Через какое-то время во дворе залаяла собака, затем послышались громкие голоса женщин, доивших коров.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар патне каллех йытӑ чупса пычӗ.
И тут к Тухтару снова подбежала собака.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ унӑн ҫулне пӳлме тӑчӗ.
Тогда собака забежала ему спереди, пытаясь преградить путь.

Йытӑ, хуҫи хӑйне пӗрле чӗнменнине пула, пӑлтӑр алӑкӗ патӗнчех тӑрса юлчӗ.
Щенок, раз его не позвал хозяин, послушно забился в угол сеней.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тайнӑ алӑкран хӑмӑр йытӑ ҫури пӳртелле кӗчӗ.
Через открытую покосившуюся дверь в дом вошел коричневый шенок.

Ҫак йытӑ ҫурипе те ҫавӑн пек пулма пултарать.
А вдруг он и щенка точно так же прибьет?..

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кушакӗ те, ҫак йытӑ пекех, пит чиперччӗ, ашшӗ ӑна ҫапах та хӗрхенмерӗ…
Кошка тоже была очень красива, как эти щенята, но отец не пожалел ее…

Йытӑ ура ҫине ҫӗкленчӗ, ҫинҫе те вӑрӑм урисем чӗрне вӗҫҫӗн кӑна ҫӗре тӗренеҫҫӗ тейӗн.
Псина пошла ребятам навстречу, ее длинные тонкие ноги, казалось, едва касались земли.

Пӑлтӑр алӑкӗ умӗнче пӗр илемлӗ хӑмӑр йытӑ хӑйӗн икӗ пӗчӗк ҫурипе йӑпанса выртать.
Возле сенной двери лежала красивая коричневая собака с двумя щенками.

Пӑнтӑхнӑ чӗрӗ путвал пӳлӗмӗсенче ҫемйи-ҫемйипе тупӑкри пек тӑкӑсланса пурӑннӑ кунсене выҫӑллӑ-тутӑллӑ ирттерни, ыйткаласа-йӑлӑнса ҫӳрени, килкартисенче йытӑ ҫиес татӑка тупнӑшӑн та савӑнни — кам виҫсе пӗлес пур Капкай ҫемйи е ун евӗр ытти ӗҫ ҫыннисем чӑтса ирттернӗ нушана?
Да и жили-то они в заплесневелом подвале, где было тесно, как в гробу, жили впроголодь, бывало, и попрошайничали, и по помойкам куски собирали — никто не мог точно сказать, какие лишения выпали на долю семьи Капкая.

— Элюкка Петянччӑ, йытӑ хӑй хӳрине хӑҫан вараланӑ пур?
— Элюкка Петяныч, ты когда-нибудь видел, чтобы собака себе хвост испачкала?

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Енчен Кантюкӑн хӳри пулнӑ пулсан, ҫак вырӑнти ҫын умӗнче вӑл вӗшле йытӑ пек хӳрине пӑлтӑртаттарса вылятнӑ пулӗччӗ те, хӳри ҫук-ҫке.
Если бы у Кандюка был хвост, он бы перед Степаном Иванычем вилял им без устали, жаль нет его.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ йӑнӑшпа-мӗнпе хӑй тӗллӗнех пусса кайма пултарасса питех шанмаҫҫӗ те, ҫапах энчетрен пӗрре пулма пултарать тейӗпӗр.
Конечно, сама собака по доброй воле в колодец не полезет, ну, может, раз в жизни и случается, что попадает в него по нечаянности.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах тӗлне килнӗ чух ҫаксене асӑнса хӑварар-ха: виҫӗмҫулхине пӗрре Турикасри чи лайӑх пусӑран йытӑ вилли туртса кӑларчӗҫ.
К слову сказать, дела его на самом деле мерзкие из мерзких: в позапрошлом году в Турикасах из самого добротного колодца вытащили дохлую собаку.

— Йытӑ тулашнине пӑхса тӑтӑм, атте, — ҫӗкленнӗ кӑмӑлне пытармасӑр каласа хучӗ ачи.
— Собаки там дрались, я и глядел, — не скрыл причины своей задержки Тимрук.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальхинче те вӑл, йытӑ тулашнине курсан, лашине туртса чарчӗ.
Вот и сейчас он остановил лошадь, замер от любопытства.

Йытӑ тулашни, кушак ҫапӑҫни, така сӗкӗшни ӑна чӑтма ҫук илӗртет.
Наблюдать за тем, как дерутся кошки и собаки, как бодаются бараны.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика