Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяр сăмах пирĕн базăра пур.
хаяр (тĕпĕ: хаяр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юррисем те ӗнтӗ вӗсен — ҫӗнӗ; хаяр вӑрҫӑ хирӗсенче ҫуралнисем, хура хурлӑхпа касӑхнисем.

Даже песни — и те были новые, рожденные войной, окрашенные черной безотрадностью.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Акӑ хайхи. Пуҫланать!» — шухӑшласа илчӗ вӑл; ҫак самантрах чунӗнче хаяр курайманлӑх капланса тӑвӑлчӗ, ҫывхарса килекен хӑрушлӑха сиссе, чӗри йывӑррӑн ыратса килчӗ.

«Вот оно. Начинается!» — подумал он, охваченный ненавистью и сдавленный тяжестью надвинувшихся предчувствий.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем Кубаньпе Ставрополь хушшинче хаяр хӳме пек тӑнӑ.

Они стояли стеной на пути Кубани в Ставрополье.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Илемлӗрех тетӗн? — ыйтрӗ Сергей, хаяр сӑнарлӑ секретарь-машинисткӑна аса илсе.

— Говоришь, что красивее и как-то даже очень наглядно? — спросил Сергей и тут же вспомнил суровую секретаря-машинистку,

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кун пек тӗплӗ информаци хаяр сӑнарлӑ хӗрарӑм кӑмӑлне кайрӗ, анчах вӑл план ҫине пӑхмарӗ те, стакантан роза чечекне илчӗ те ӑна хӑйӗн кӑшт пудра сӗрнӗ тӑп-тӑп сӑмсипе шӑршлама пуҫларӗ.

Суровая женщина, как показалось Сергею, вполне удовлетворилась такой исчерпывающей информацией, но почему-то не стала рассматривать план, а взяла из стакана розочку и понюхала ее своим аккуратным, слегка припудренным носиком.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хаяр сӑнлӑ хӗрарӑм кӑштах хавасланчӗ.

Суровая женщина немного повеселела.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хаяр вӑрҫӑ ҫулӗсенче мӗн чухлӗ ача — ашшӗсӗр, ҫамрӑк хӗрарӑмсем — мӑшӑрсӑр, атте-аннепе асатте-асанне, малашлӑхра ҫывӑх ҫыннисен уссине, ӑшшине, пулӑшӑвне курма ӗмӗтленнӗскерсем, тӑлӑха тӑрса юлнӑ.

В годы жестокой войны очень много детей остались без родителей, молодые женщины — без супругов, родителей и дедушек, бабушек, мечтавшие увидеть в будущем пользу, тепло и поддержку близких остались сиротами.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

Сӑнӗ унӑн халӗ йӑваш, хаяр мар.

Только лицо на сей раз не ястребиное, не строгое.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Сӑнӗ хурчканни пек, хаяр.

Лицо ястребиное, строгое.

Сенкер инҫет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тоцк ҫинчен те, Гагаринӑн хаяр ӗҫӗ пирки те пӗлеҫҫӗ.

Знают про Тоцкое, про лютое дело офицера Гагарина.

Ҫӗнӗ ҫӗрте // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Патша! — хаяр сасӑпа кӑшкӑрса ярать вӑл, — сыхлан, патша, сыхлан!

— Государь, — завопил, — берегись, государь!

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ҫывӑха пырать те Гришатка, пысӑк алкаллӑ хӑлха патнелле чӗвен тӑрса, Ӗренпур губернаторӗн хаяр шухӑшӗ пирки пӑшӑлтатса каласа парать.

Подошел Гришатка, подтянулся к уху с серьгой и зашептал про злой умысел оренбургского губернатора.

«Ӑҫталла ҫул тытатӑн?» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Кунта автор Дон тӑрӑхӗнчи казаксен революцичченхи пурнӑҫне, тӗнчери империализм вӑрҫине, Корнилов заговорне аркатса тӑкнине, халӑх Кӑнтӑр енче контрреволюцие хирӗҫ алла хӗҫпӑшал тытса кӗрешнине тата Дон ҫинче пулса иртнӗ ытти хаяр событисене те кӑтартса панӑ.

Здесь автор показал революционную жизнь донских казаков, мировую империалистическую войну, разгром корниловского заговора, вооруженную борьбу народа против контрреволюции на юге и другие жестокие события на Дону.

М.А. Шолохов // Леонид Агаков. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 428–431 с.

Нумайччен вара усрарӗ Григорий пӗртен-пӗр хаяр куҫлӑ та хӑйӑр тӗслӗ питҫӑмарти ҫинчи тути хӗррисене темле ачаш йӗрсем ӳкнӗ украинец сӑнарне.

Надолго сохранила память Григория образ украинца с суровым единственным глазом и ласковыми линиями рта на супесных щеках.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӗ эпӗ куҫлӑ тата… хаяр ҫын.

Теперь я зрячий и… злой!

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хаяр ҫилӗ — ҫук.

Чорну злобу — геть!

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пит пысӑк хӑрушлӑха чухласа илнӗ Григорий, пӗлнӗ вӑл, ӑслӑ та хаяр украинец унӑн ӗлӗкхи шухӑшӗсене, патша пирки, тӑван ҫӗршыв пирки, казаксен ҫар ӗҫӗнчи тивӗҫлӗхӗ пирки пулнӑ ӑнланӑвӗсене ерипен, пӗр пӑрӑнмасӑр ишӗлтерсе пынине.

С ужасом Григорий сознавал, что умный и злой украинец постепенно, неуклонно разрушает все его прежние понятия о царе, родине, о его казачьем воинском долге.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юнашар кил картишӗнче лаша тулхӑрни тата хаяр сасӑпа команда пани илтӗнет.

В соседнем дворе слышались лошадиный визг и резкая команда.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья, тути хӗррисене вӗтӗ те хаяр шӑлӗсемпе ҫыртса, ун ҫине куҫне хӗсерех чалашшӑн пӑхса илчӗ, куҫхаршийӗсем унӑн чӗтрене-чӗтрене илеҫҫӗ, хӑй тек куҫӗсене чеен хӗссе, ихӗлтетсе кулкаласа тӑрать.

Дарья смешливо косилась на нее, кусая губы мелкими злыми зубами.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ак, куратӑн, Прокофич, эсӗ ман ҫине ним сӑлтавсӑрах хаяр автан пек сиксе лартӑн, хурӑнташсем хушшинче ун пек пулни аван мар.

— Вот видишь, Прокофьич, ты невесть с чего наскочил на меня, как драчливый кочет, а так по-свойски-то нехорошо.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех