Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулса (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан каллех урам ҫеҫенхирти манӑҫа юлнӑ ҫул пек пулса тӑчӗ, ҫавӑнпа та унти симӗс сӑрпа сӑрланӑ тупӑсемпе походсенче ҫӳресе, хӗвел ҫинче пиҫсе халтан кайнӑ, ыйхӑланӑ казаксен пачах ӑнсӑртран килсе тухнӑ пек тата вӗсем кунта ним тума та кирлӗ мар пек туйӑнаҫҫӗ.

И снова улица — как забытый степной шлях, и случайными и ненужными кажутся на ней крашенные в зеленое орудия и изморенные походами и солнцем спящие люди.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«…ҫӗрпе-е хуҫа пулма!» — ухӑнуллӑн чӗтренсе янӑрарӗҫ инҫетрен уҫӑмсӑррӑн илтӗнекен сӑмахсем, унтан каллех вара ҫеҫенхирте шӑп пулса килчӗ.

«…владе-еть землей!» — ликующим вскриком взвихрились невнятные от расстояния слова, и вновь тишина расплеснулась над степью.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Эсӗ пулса курнӑ вӗсем патӗнче, Пантелев, пӗлетӗн-тӗр ку юрра мӗншӗн ӗнерленине?

— Ты, Пантелев, был у них, небось, знаешь, к чему песню зараз играют?

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан, уҫӑмсӑррӑн та юри хавасланам пек пулса, ӳсӗр чухнехилле аллипе сулчӗ.

Степан неопределенно и неестественно-весело, по-пьяному махнул рукой.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗнле пулса кайнӑ, мур пуҫӗ!

— Как он образовался, сукин сын!

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пурнӑҫ лайӑх пулса ман.

Мне хорошо жилось.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗсресем ун куҫӗ умӗнчех чупрӗҫ; ҫак мӗн ӗмӗртен килекен пӗтӗленӳ ӗҫӗсем авалхи условисенче, нимӗн хӑраса-вӑтанса тӑмасӑр, питӗ тивлетлӗ те ансат пулса иртрӗҫ те, Кошевой ӑсӗнче вара ирӗксӗрех этемсен пурнӑҫӗнчи арлӑх йӗркисене сивлеккӗн хирӗҫле танлаштару ҫуралчӗ.

На его глазах покрывались матки; и этот извечный акт, совершаемый в первобытных условиях, был так естественно-целомудрен и прост, что невольно рождал в уме Кошевого противопоставления не в пользу людей.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑлкан пулса ҫитнӗ.

Вызрел ковыль.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫын ӗренкинчен тухма пуҫланӑ тата ытла та хӑвӑрт ватӑлса кайнӑ Сашка мучие те Ягоднӑйра пулса иртнӗ улшӑнусем тӗкӗнмесӗр хӑвармарӗҫ.

Даже деда Сашки, опустившегося и резко постаревшего, коснулось влияние происходивших в Ягодном перемен.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унсӑррӑн темле уҫӑмсӑр та ултавлӑ пулса тухать…

А то как-то и недосказанно и нечестно…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫыру пропаганда тумалли хӑватлӑ май пулса тӑрать.

Письмо послужило могущественным средством пропаганды.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Германецсемпе казаксен хастар халӑхӗсем ҫапӑҫу хирӗсенче пӗрле юхтарнӑ юнпа ҫирӗпленнӗ туслӑх хамӑрӑн мӗнпур тӑшмансемпе кӗрешес ӗҫре хӑватлӑ вӑй пулса тӑрать.

Дружба, спаянная кровью, пролитой на общих полях сражений воинственными народами германцев и казаков, станет могучей силой для борьбы со всеми нашими врагами.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон Сарӗ Таганрог округне 500 ҫул ытла хӑй аллинче тытать, уншӑн Таганрог округӗ каярахпа Дон Ҫарӗ пулса кайнӑ Тмутараканин пӗр пайӗ пулса тӑрать.

Войско Донское владеет Таганрогским округом более 500 лет и для которого Таганрогский округ является частью Тмутаракани, от которой и стало Войско Донское.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хальхи вӑхӑтра ҫамрӑк организмлӑ патшалӑх пулса тӑракан Дон Ҫарне пӗччен тытӑнса пурӑнма йывӑр, ҫавӑнпа та вӑл, Астрахань ҫарӗпе Кубань облаҫне большевиксенчен тасатнӑ хыҫҫӑн, федераци йӗркипе Аслӑ Дон Ҫарне, Астрахань ҫарӗпе Ставрополь кӗпӗрнинчи калмӑксене, Кубань ҫарне, ҫавӑн пекех Ҫурҫӗр Кавказ халӑхӗсене пӗрлештерсе, пӗр ҫирӗп патшалӑх туса хурас тӗллев тытрӗ, Астраханьпе Кубань ҫарӗсен пуҫлӑхӗсемпе — князь Тундутов полковникпа тата Филимонов полковникпа тачӑ союз турӗ.

Молодому государственному организму, каковым в настоящее время является Донское войско, трудно существовать одному, и поэтому оно заключило тесный союз с главами астраханского и кубанского войска, полковником князем Тундутовым и полковником Филимоновым, с тем чтобы по очищении земли астраханского войска и Кубанской области от большевиков составить прочное государственное образование на началах федерации из Всевеликого Войска Донского, астраханского войска с калмыками Ставропольской губ., кубанского войска, а также народов Северного Кавказа.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсенчен ытларахӑшӗ ҫар тумӗ тӑхӑнса ҫӳрекен «шухӑшлакан интеллигенцин» чи вараланчӑк пайӗ пулса тӑнӑ: большевиксенчен тарнӑ, шуррисем патне ҫитеймен, пурӑннӑ майӗпен, Раҫҫей шӑпи пирки тавлашнӑ, ачи-пӑчи валли сӗт туянма укҫа ӗҫлесе илнӗ, тата, ниҫта кайса кӗрейми ӑнтӑлса, вӑрҫӑ пӗтессе кӗтнӗ.

В большинстве они являли собой самую пакостную разновидность так называемой «мыслящей интеллигенции», облаченной в военный мундир: от большевиков бежали, к белым не пристали, понемножку жили, спорили о судьбах России, зарабатывали детишкам на молочишко и страстно желали конца войны.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Добровольчески ҫарӑн тылӗ пулса тӑнӑ Ростовпа Новочеркасск хулисем офицерсемпе тулса ларнӑ.

Ростов и Новочеркасск, являвшиеся тылом Добровольческой армии, кишели офицерами.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫакӑн умӗнхи харкашу, тӗпрен илсен, вӗсем хушшинче малашне пӗрехмай ҫивӗчленсе пыракан хирӗҫӗвӗн пуҫламӑшӗ пулса тӑрать.

Но предшествовавшая этому стычка, по сути, послужила началом дальнейшего, непрестанно развивавшегося между ними обострения отношений.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулса ҫитмен, вӑрӑм шерепеллӗ кӑлкан лапсӑрӑлса ларать, ун тӑрӑх тӑрмаланчӑк йытпырши ункӑн-ункӑн явӑнса хӑпарать; шурут, тӗшше ларнӑ пуҫӗпе ҫӳлелле кармашса, хӗвел патнелле ӑнтӑлса туртӑнать.

Лохматился невызревший султанистый ковыль, круговинами шла по нему вихрастая имурка, пырей жадно стремился к солнцу, вытягивая обзерненную головку.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑллӗпе тӗл пулса калаҫма кунӗпех май шыранӑ Петро Григорий патне хваттере пычӗ.

Петро, весь день искавший случая поговорить с братом, пришел к нему на квартиру.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ, ҫӳҫ каснӑ чух ашкӑнкаласа, Меркулов сухалне картлантарса кӗскетнӗ те, сарлака мӑк сухалтан ятне кӑна хӑварнӑ, ҫитменнине тата, тикӗсленҫи пулса, ӑна савӑл майлӑ чалӑшшӑн шӗвӗртсе кӑларнӑ.

Кто-то, подстригая Меркулова, из озорства окорнал ему бороду, сделал из пышной бороды бороденку, застругал ее кривым клином.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех