Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Аппӑшӗ Ваҫҫук куҫӗсем ҫутӑлса тӑнине курчӗ те хӑйӗн ӑшӗнче ҫакӑн пек шутласа илчӗ: «Малтанхи пекех хавасланма тытӑнчӗ. Уншӑн мӗн ырӑ маррине, мӗн лайӑхраххине пӗлейместӗп», терӗ.
Тетка увидела, что глаза у Васька блестят, и подумала про себя: «Прежний задор появился. Уж не знаю, что хуже, что лучше».

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кун хыҫҫӑн вӑл сӗвенсе лармалли пукан ҫине тайӑлчӗ те, ҫамка тирне пӗтӗркелесе, хӑйӗн ӑшӗнче темскерле йывӑр задача шутлама тытӑнчӗ.
И, откинувшись в кресло, устало моргая и морща лоб, он стал решать про себя какую-то трудную задачу.

29 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Йӗпе алсишсем ӑшӗнче алӑсем шӑнаҫҫӗ.
В мокрых варежках зябли руки.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Килхушшинче, сивӗнес тесе, юр купи ҫине выртрӗ, юр ӑшӗнче йӑванкаланӑ хыҫҫӑн аппӑшӗ патне пычӗ те: — Дуня аппа! Эпӗ маттур ача! — тесе пӗлтерчӗ.
Во дворе для охлаждения он бросился в сугроб и, вывалявшись в снегу, предстал перед теткой: — Тетя Дуня, я молодец!

17 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Маттур! — терӗ вӑл хӑйӗн ӑшӗнче темиҫе хутчен.
Молодец!» — повторял он про себя.

«Эппин, ҫавӑн пек тумаллах ӗнтӗ, — шутларӗ вӑл хӑйӗн ӑшӗнче. — Кирлӗ мар пулсан, радио тӑрӑх ахалех каласа вӑй пӗтермӗн пулӗччӗҫ».
«Значит, так надо, — решила она про себя. — Зря бы не стал человек по радио надрываться».

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

«Сывӑ мар амӑшне пӑхса усрама ывӑлӗн вӑйӗ ҫитейӗ-ши?», тенӗ вӗсем хӑйсен ӑшӗнче, Кольӑна хӗрхенсе.
«Хватит ли у него-то сил ухаживать за такой больной матерью?» — думали они про себя, жалея мальчика.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тӗнчери империализмла вӑрҫӑ пуҫланас умӗн, 1913 ҫулта, Америкӑри Пӗрлешӳллӗ Штатсенче М. Гарднер ҫырнӑ «Ҫӗр ӑшӗнче ҫӳрени» ятлах пит лайӑх пичетлесе кӑларнӑ кӗнеке тухнӑ.
Незадолго до мировой войны, в 1913 г., в США вышла отлично изданная книга М. Гарднера под тем же заглавием «Путешествие внутри Земли».

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫӗр чӑмӑрӗ ӑшӗнче пулакан кисренӳсем ҫирӗп хумсем саланакан закон тӑрӑх пӗтӗм ҫӗр талккӑшӗпе тӗрлӗ еннелле саланса каяҫҫӗ те, ҫӗр пичӗ ҫине тухса ҫӗре чӗтретеҫҫӗ.
Толчки эти распространяются в нем во всех направлениях по законам распространения упругих волн и, выходя на поверхность, вызывают ее сотрясения.

Эпир хальхи вӑхӑтра усӑ куракан питех те паллӑ меслет — вӑл сейсмометри, е урӑхла каласан, Ҫӗр ӑшӗнче пулакан кисренӳсене паллӑ туса сӑнамалли май пулать.
Чрезвычайно важный метод, которым одновременно мы сейчас располагаем,— это сейсмометрия, или регистрация и анализ тех толчков, которые возникают в самом теле Земли.

Эмпедокл мӗнле пулсан та вулкан меслетне, вулкан сирпӗтсе кӑларни мӗнрен тата епле пулнине, Ҫӗр ӑшӗнче вӑл мӗнле майпа тытӑнса тӑнине пӗлесшӗн пулнӑ.
Эмпедокл был всецело захвачен стремлением познать устройство вулкана, механику и причину извержений и внутреннее состояние Земли.

Агригентра (Сицилире) пирӗн саманаччен 492–436-мӗш ҫулсенче пурӑннӑ философ Эмпедокл ҫӗр чӑмӑрӗ ӑшӗнче вӗри япаласем вӗресе тӑни ҫинчен чи малтан пуҫласа ҫырнӑ, ҫак тӗрӗс пулнине вӑл сӳнмен вулкансем тата вӗри ҫӑлкуҫсем тухса тӑнине шута илсе каланӑ.
Философ из Агригента (в Сицилии) Эмпедокл, живший от 492 до 436 г. до нашей эры, первый определенно писал о внутреннем расплавленном состоянии Земли, доказывая его наличием действующих вулканов и горячих источников.

Вӗри кӗллӗ хӗрсе кайнӑ вулкан пӑсӗ ӑшӗнче мӗнпур чӗрчунсем вилнӗ, катастрофа вӑхӑтӗнче епле майпа ларнӑ е выртнӑ, ҫав майпах хытнӑ ҫынсен кӗлеткисене тупса кӑлараҫҫӗ.
Раскаленные пары, насыщенные мелким пеплом, моментально умертвили все живое, и мы находим людей в тех позах, в каких застала их катастрофа.

Унӑн кратерӗ ӑшӗнче яланах шӑраннӑ лава вӗресе хӑпарать е анать, ҫав вӗри лавӑран кашни 5 — 15 минутран пӑс тухса хӑпарать, шӗвӗ те вӗри лава сирпӗнет е шӑнса хытнӑ лава катӑкӗсем ыткӑнса тухаҫҫӗ.
В его кратере постоянно поднимается и опускается столб расплавленной лавы, из которого в правильные промежутки в 5–15 минут вырываются клубы пара, брызги жидкой и осколки застывшей лавы.

Ҫӗр ӑшӗнче тарӑнра улшӑнусем ҫӗр ҫийӗнчи пек мар, унта улшӑнусем урӑхларах пулни аванах паллӑ пулнӑ ӗнтӗ.
Причем ясно было, что недра таят в себе какие-то другие вещества и процессы, чем те, которые известны людям на поверхности.

Ҫӗр пичӗ, Ҫӗрӗн пӗтӗм талккӑшӗ те хускалнине, унӑн ӑшӗнче активлӑ улшӑнусем пулнине этемсем ӑнланса илмешкӗн уйрӑмах паллӑ самантсем, тӗнче кисренӗвӗсем, катастрофӑсем пулса иртмелле пулнӑ.
Нужны были какие-то особые, из ряда вон выходящие события, природные катастрофы, чтобы убедить людей в подвижности земной поверхности, всего тела Земли и наличия в нем активных процессов.

Уйрӑммӑнах вӗсене ҫав шапа хуранӗсем тинӗс шывӗнчен ҫӳлерех тӑракан сӑртсем ҫинчи ҫирӗп чулсен ӑшӗнче тӗл пулни пит тӗлӗнтернӗ.
Особенно найденные на значительных высотах над современным уровнем моря, внутри плотных каменных масс.

Инҫех мар, симӗс курӑк ӑшӗнче, лапсӑркка йывӑҫсен сулхӑнӗнче ҫӗр айӗнчен тапса тухакан, кӑпӑкланса шӑнкӑртатса выртакан сивӗ шывпа пит-куҫсене, алӑсене ҫусан уҫӑлсах кайрӑмӑр.
Невдалеке, в траве, под прохладной тенью деревьев, я обнаружил родник с холодной, пенящейся водой, которой мы освежили лицо и руки.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл хӗрнӗ лава хумӗсем ҫинче, ҫумӑр пек ӳкекен кӗл хушшинче, шӑхӑрса тӑракан ҫулӑм ӑшӗнче ҫӗкленсе улӑхать.
Он несся по полям лавы под дождем пепла, огненные языки полыхали вокруг нас.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах ҫапах та, ман шутпа эпир вулканӑн чи пысӑк пырӗ ӑшӗнче мар, пӗр айккинчи шӑтӑкӗнче пулнӑ, ҫавӑнпа та кунта вулкан вӑйӗ ытла хытах тӗртеймен.
Однако мне кажется очевидным, что мы очутились не в главном жерле вулкана, а, вероятно, в боковом ходе, где ощущались лишь ослабленные толчки.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика