Шырав

Шырав ĕçĕ:

юлташӗ (тĕпĕ: юлташ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпир халех килетпӗр, сан пата чупса килекен йытта хӑваласа яма ҫеҫ каятпӑр, — терӗ аппа юлташӗ, куҫне кӑшт хӗскелесе илчӗ те йӑл кулчӗ.
Куҫарса пулӑш

Инкексем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Пӗрре эпӗ аппапа юлташӗ аялти урамалла аннине куртӑм.
Куҫарса пулӑш

Юлашки икӗ сӑмахне вӗсем мӗншӗн пусӑмласа каланине ӑнланать Микулай: Укка чипер хӗрарӑм, анчах вӑл урӑх ҫын мӑшарӗ, хисеплӗ ҫын юлташӗ, ҫавӑнпа ӑна ан хапсӑн эсӗ тесшӗн вӗсем.
Мигулай понимает намек: Укка — славная женщина, но она жена другого, уважаемого человека, так что ты, мол, не замахивайся на нее…

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫамрӑк хӗрарӑмпа ун чӗмсӗр юлташӗ, Ухтиван тусӗсем, ҫенӗкрен пӳртелле пӑхса тӑратчӗҫ.
Безмолвный мужчина и молодая женщина стояли в сенях

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хусанти пӗр юлташӗ тутар ачи те — Ваҫук тутарла перкелешме тытӑннӑ.
В Казани у него завелся дружок-татарин, и Сбоев уже вовсю тараторит с ним по-татарски.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан хӑй айӗнчи вӑрӑм сакка юлташӗ йӑтса илнине сисрӗ Михайлов.
И Михайлов почувствовал, что поднимает под собой длинную скамейку товарищ.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун юлташӗ эрехне ҫеҫ ӗҫрӗ.
Его товарищ выпил только водку.

Унӑн юлташӗ те чӑваш.
Его товарищ — тоже чуваш.

— Илсе парас-и сана? — терӗ те хитре йӗкӗт юлташӗ каласса кӗтмесӗрех хупах хуҫине кӑчӑк туртса чӗнсе илчӗ.
— Взять тебе еще? — И парень, не дожидаясь ответа, поманил хозяина кабачка.

— Мӗншӗн нимӗн те пулмӗ? — терӗ вӑл юлташӗ ҫине лӑпкӑн та тӑп-тӑр уррӑн пӑхса.
И спокойно спросил своего собеседника: — Почему, ты думаешь, не выйдет? — Был он совершенно трезв.

Унӑн юлташӗ майлашӑнса тӑчӗ те алӑк урати урлӑ каҫма тытӑннӑ Ивука кутӗнчен тапса сиктерчӗ.
А его товарищ, примерившись, дал крепкого пинка переступившему порог просителю.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унӑн юлташӗ, вӑрӑм питлӗ тӗксӗм ҫын, стена ҫумне таянчӗ.
Его товарищ, долголицый мрачный детина, терпеливо ждал, прислонясь к стене.

Юлташӗ стена ҫине кӑмрӑкпа виҫӗ вӑрӑм патак лартрӗ!
Товарищ молча нарисовал углем на стене три палочки.

Ивукпа унӑн юлташӗ хваттерелле таврӑнаҫҫӗ.
Нагулявшись, приятели возвращались домой.

Ивук сасартӑк пусӑрӑнса, шухӑша кайса юлташӗ ҫине пӑхать.
Ивук вдруг спал с лица, задумчиво взглянул на товарища.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Юлташӗ шарламарӗ.
Товарищ молчал.

— Мӗншӗн? — терӗ те юлташӗ пысӑк куҫӗсемпе Ивук ҫине чӑр! пӑхрӗ, таҫта чӗри тӗпӗнчинех курчӗ тейӗн.
— Почему? — удивился тот и глянул на товарища своими большущими глазами так, будто желал достать взглядом до самого его сердца.

Ивук шухӑша кайса юлташӗ ҫине пӑхса илчӗ.
Ивук задумчиво взглянул на товарища.

— Ҫук, вӑл эсӗ укҫаллине туять, — тӳрлетрӗ ӑна юлташӗ.
— Деньги она твои чует, — поправил приятеля Педер.

— Мӗн амакӗ вӑл — кулебяка тенн? — ыйтрӗ юлташӗ Ивукран.
— А что за штука эта кулебяка? — тихо спросил Педер.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика