Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курӑкӗ (тĕпĕ: курӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атьсем, ав, вылямалли тетте урапа ҫине сысна курӑкӗ тиенӗ, турпасран тасатса пӗтермен пура патнелле турттараҫҫӗ.

Забавляются детишки: нагрузили игрушечную тележку гусиной травой и везут к неошкуренному срубу.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чабрец курӑкӗ хӑйӗн ырӑ шӑршине сарать.

Запах чебреца насыщал воздух особою прелестью.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Эх, курӑкӗ епле ҫемҫе, ытармалла мар.

— Эх, какая трава мягкая, просто перина!

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Такмакӗ мӗнле-тӗр те, курӑкӗ сиплӗ пулма пултарать пуль, эмелсене те курӑкран тӑваҫҫӗ, тет, — хушрӗ Тухтар.

— А что, пусть этот наговор так себе, зато польза от травы, наверное, есть: лекарство-то ведь тоже из трав делают, — возразил Тухтар.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чикен курӑкӗ теҫҫӗ ӑна.

— Синеголовник его называют.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑшра пӗр вӑхӑтра ун пирки «хӗрӗх чӗрнеллӗ-ха вӑл» тесе те сӑмахлатчӗҫ, каярахпа мучар курӑкӗ ҫисе хырӑм пӑрахтарнӑ тенӗ сас-хура тухрӗ.

В одно время про нее в Утламыше болтали, что она брюхата, но потом будто бы наелась ядовитой травы и скинула.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лапӑра ама курӑкпа сысна курӑкӗ ӳсет.

Здесь сплошным войлоком свилась трава, буйные мать-и-мачеха и подорожник.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем тинӗс курӑкӗ ҫине, пӗрин ҫумне тепри лӑпчӑнса выртрӗҫ.

Они улеглись рядом на постели из водорослей.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем тинӗс курӑкӗ сарса хунӑ вырӑн ҫине ларчӗҫ.

Здесь они уселись на мешке, набитом сухими водорослями и заменявшем постель.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Анчах пӗтнӗк курӑкӗ илсе килме ан шутла, вӑл курӑк кунта та нумай, — кулса ячӗ амӑшӗ.

Только не вздумай привезти мне мяту, — засмеялась мама, — ее и здесь много.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Санӑн аллусенчен те пӗтнӗк курӑкӗ шӑрши кӗретчӗ…

И руки у тебя пахли мятой…

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Астӑватӑн-и, эпӗ чирлесен, эсӗ мана валли пӗтнӗк (мята) курӑкӗ илсе килтӗн…

Помнишь, когда я болел, ты приносила мне мяту.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӗсен ури айӗнче кӗтмел курӑкӗ ҫатӑртата-ҫатӑртата юлать.

Веточки брусники похрустывали у них под ногами.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Мӑк, мӑк курӑкӗ тата вӗтӗ ӳсентӑрансем Комин хаяр климатне хӑнӑхса ҫитнӗ.

Мхи, лишайники и мелкие растения подстроились под суровый климат Коми.

Чи илемлӗ Европа вӑрманӗсем // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/5304.html

Чӑннипе каласан, вырӑнӗ кунта собор патӗнчинчен лайӑхрах, хӑйӑрӗ те тасарах пулнӑ, курӑкӗ те унти пекех таптанман.

Правда, место здесь было даже лучше, чем против собора, — здесь и песок был почище и трава не такая примятая.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Малтан типнӗ ҫӗр лаптӑкӗнче кӑштах лапталла, кӑштах кусналла, пӑртак юсталла вылярӗҫ, пӗрре ҫурхи шыв тулса ларнӑ улӑха ушах курӑкӗ татма кайса килчӗҫ — ҫавӑ кӑна.

Немножко поиграли в лапту на первых проталинах, немножко в козны, немножко в чижик, всего один раз сходили за растом да за слезками на залитые еще полой водой луга — и все.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хӗлле, юр айӗнче, ӑҫтан тупӑн вӗсене шурлӑхри илемсӗр чӑрӑш тӑрри курӑкӗ те, вӑрманта пӗр пӗрчӗ чӗрӗ курӑк та юлман пулсан?

Где их взять зимой, под снегом, когда даже простые хвощи на болоте, когда даже последняя травка в лесу не осталась живой?

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хӑмӑш туни ытлашши вӑрӑм пулчӗ-мӗн, йӗкехӳре ӑна ҫӑра шыв курӑкӗ хушшинчен туртса кӑларас тесе кӑлӑхах тахҫанччен тӑрмашрӗ.

Тростинка была длинна, и крыса трудилась напрасно, не в силах протащить ее сквозь густую речную траву.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хуралҫӑ та ҫук иҫмасса, ӑна ухмах курӑкӗ ҫитернӗ пулӑттӑмӑр хуть — ӑҫта-ха вӑл.

Даже сторожа нет, некого поить дурманом, — а ведь сторож обязательно должен быть!

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Малта Адриатика хӑйӗн пӑтранчӑк хумӗсене хӑвалать; хумсем кӑпӑкланаҫҫӗ, малалла ыткӑнса килеҫҫӗ те, хӑйӑр ҫине вӗтӗ шапа хуранӗсемпе тинӗс курӑкӗ хӑварса, каялла чакаҫҫӗ.

Адриатика катила перед ними свои мутно-синие волны; они пенились, шипели, набегали и, скатываясь назад, оставляли на песке мелкие раковины и обрывки морских трав.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех