Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ашшӗ ачин айванлӑхне нихӑҫан та татӑклӑн сивлесе тӑкмастчӗ-ха, ахӑртнех, лаша пулас тихана мӗн пӗчӗклех тимлӗ пӑхса ӳстермеллине тӗле хунӑ пулас.

Куҫарса пулӑш

Тус е тӑшман? // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 187–206 с.

Ҫав хушӑрах хӑйӗн айванлӑхне асӑрхарӗ.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Мӗн пулса иртнине пӗр пытармасӑр ҫырма та намӑс: Таранов хӑйӗн айванлӑхне пула ҫамрӑк чух Инессӑна Петр Васильевич аллине вӑрӑнтарса хӑварчӗ, халь — Ярабаев аллине.

Куҫарса пулӑш

13 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Анчах «Ача-пӑча айванлӑхне пула» рубрикӑри чун-чӗрене сивӗ кӗл сапакан, хӗссе-чӗпӗтсе ыраттаракан пӗр статьяран ниепле те куҫӑмпа ҫӑмӑлттайла ӗппӗл-теппӗл, кавалери сиккипе тӗпӗртӗк-тӗпӗртӗк вӑшкӑнса, вӑйӑн-шайӑн йӗрлесе иртме хӑяймарӑм.

Куҫарса пулӑш

Выляма та ӑс кирлӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 143–160 с.

Тахҫан вӑл, хӑйӗн айванлӑхне пула, вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче салтаксем ҫеҫ ҫапӑҫаҫҫӗ тесе шутланӑскер, халӗ ҫак аслӑ вӑрҫӑра хӑй те ҫапӑҫнине ӑнлана пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Кӑшт кайсан, ялтан тухичченех, аслӑ тарҫӑ хӑй айванлӑхне кӑтартрӗ-кӑтартрех.

Куҫарса пулӑш

11. Вӑрман ҫунать // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Чарусӑр хӗр ача, «никамран хӑраман» Сарье юратӑвне кукамӑшӗнчен пытарайман курӑнать, айванлӑхне пула ун ҫинчен пӗтӗмпех каласа кӑтартнӑ — тепӗр каҫхине (вӑл кун Иливан ашшӗпе Ятламас та таврӑннӑччӗ ӗнтӗ) пахчана сӗлкӗш тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

9. Сарьепе Иливан // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Малтан вӑл хӑйӗн айванлӑхне пула пӗр старикӗнчен: «Ма ҫӳретӗр эсир кунта, тутар ялне? Мӗн амакӗ кирлӗ сире пурсӑра та?» — тесе ыйтнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Ылтӑн пичетлӗ хут // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Вӗриленни иртсе кайсан, хӑйӗн айванлӑхне хӑй ӑнлана пуҫласан, Карачӑм тӳрех кун пирки ашшӗпе Анушка мӗн каласси ҫинчен шутларӗ.

Куҫарса пулӑш

ХХIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Аллегори айванлӑхне пӑхмасӑр — вӑл кӑмӑл-туйӑма самаях хускатать; эпӗ ӑна сӑнанӑ май маскарад-чӗрен тӗтреллӗ тӑррине куҫӑмран чылай хушӑ вӗҫертмерӗм.

Несмотря на наивность аллегории, она производила сильное впечатление; и я следя за ней, еще долго видел дымящуюся верхушку этого маскарадного сердца.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл хӑйӗн айванлӑхне пула Миша улшӑннине, малашне йӗркеллӗ пурӑнма пуҫлассине ӗненчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Хӑйӗн яш чухнехи айванлӑхне аса илсе, Вук майӗпен кулса ячӗ.

Вук негромко рассмеялся над своей тогдашней наивностью.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Вӑл лайӑх каччӑ, анчах хӑйӗн айванлӑхне пула суранланнӑ.

— Он хороший парень, но ранен по собственной глупости.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Синьора Грассини, хӑйӗн айванлӑхне пула, ҫак йӑпӑлкка, халӗ Джемма кӑмӑлне пачах кайми пулнӑ ҫынпа ытлашши сӳпӗлтетсе пачӗ пулӗ тесе шухӑшларӗ вӑл.

Очевидно, синьора Грассини, по своей глупости, выболтала лишнее этому проныре, который все более и более не нравился Джемме.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эпӗ, сӑмахран, сирӗн хӑнан айванлӑхне питех шанса каймастӑп.

— Я, например, не очень-то верю в наивность вашего гостя.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫамрӑклӑх хӑй айванлӑхне пӗлмест, ҫавӑнпа никам пек пулма та тӑрӑшмасть.

Наивный естествен в своем поведении, потому что он не знает о своей наивности.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Санинӑн кӑмӑлӗ хуҫӑлчӗ, анчах Клюбер хӑй пит-куҫне пултарнӑ таран вӗсенчен йӗрӗннӗ пек тата вӗсене хӗрхеннӗ пек кӑтартасшӑн пулнине, хӗрлӗ те айванлӑхне палӑртакан питне курсан хӑй чӗрине кӗтмен ҫӗртен ҫилӗ тулнине туйса илчӗ те малалла ярса пусрӗ.

Санина покоробило; но, взглянув на клюберовское лицо, которому владелец его, насколько в нем хватало уменья, тщился придать выражение презрительного изумления и даже соболезнования, — взглянув на это румяное, пошлое лицо, он внезапно почувствовал прилив гнева — и шагнул вперед.

XXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Айванлӑхне пӗлетӗп те-ха, — ответлерӗ Аркадий.

— Я знаю, что глупость, — ответил Аркадий.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Гоголь хӑй аса илнӗ тӑрӑх, ку типсене сӑнласа кӑтартнӑ пирки Пушкин ҫапла каланӑ пулнӑ: «пурнӑҫри йӗрӗнчӗк япалана ҫакӑн пек ӳкерсе кӑтартакан, айван ҫыннӑн айванлӑхне ҫакӑн пек куҫа курӑнмалла кӑтартса паракан писатель пулмаллаччӗ-ха; кунта ахаль чухне куҫа курӑнман ӑҫти-ҫук япала та пурне те шултран курӑнать», тенӗ.

Куҫарса пулӑш

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Ачалла айванлӑхне пула ҫеҫ вӑл, киле таврӑнса, шинель вырӑнне сӑхман улӑштарса тӑхӑнсанах пурте чип-чипер йӗркеленсе каять тесе шухӑшланӑ: никам ним сӑмах каламасть иккен, никам та ӳпкелемест ӑна, пурте хӑй халлӗн майлашӑнса ҫитет те, вӑл вара ҫӗр ӗҫлесе тата ҫемье тытса кӑна пурӑнма тытӑнать имӗш.

В глупой, ребячьей наивности он предполагал, что достаточно вернуться домой, сменить шинель на зипун, и все пойдет как по-писаному: никто ему слова не скажет, никто не упрекнет, все устроится само собой, и будет он жить да поживать мирным хлеборобом и примерным семьянином.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.