Шырав
Шырав ĕçĕ:
ҫӗрӗке (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӗрре — ҫӗртет, ҫӗрӗке — чӗртет.
Тӗлпулу // М. ЕГОРОВ. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 68–69 с.
— Мӗнех-ха ҫав санӑн ҫӗрӗке ӗмес килет, Джон.
XI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Вӑл ҫав ҫӗрӗке пӗччен ҫӗнтереймест, унӑн хӑват ҫук.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ун пек ҫӗрӗке юратмалли те ҫук.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Ан тӗкӗн ҫӗрӗке, тӗкӗнсен шӑршӑ тухать! тесе ваттисем ахаль каламан ҫав.
I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Страницăсем:
- 1