Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗнӗ сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӗнӗ (тĕпĕ: ҫӗнӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Акӑ пӗрре эпир вӗсен пекарӗ ӗҫке ернӗ тенине илтрӗмӗр, хуҫа ӑна кӑларса ярса, ҫӗнӗ ӑста тытнине пӗлтӗмӗр.
И вот однажды мы узнали, что у них запил пекарь, хозяин рассчитал его и уже нанял другого.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Ҫӗнӗ пекарь шырамалла пулать…
Надо нового пекаря искать.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Унтан каллех чарӑнмалла пулчӗ — ҫӑкӑр пиҫрӗ, ӑна кӑларса ыттисене хыврӑмӑр, ҫӗнӗ чуста ҫӑрса лартрӑмӑр, кӑвас хутӑмӑр…
Потом опять пауза — печь испекла, вынули хлебы, посадили другие, замесили еще тесто, поставили еще опару…

— Иртех, ирт, Сашок, акӑ сана пулӑшакан, — терӗ хуҫа, Ҫӗнӗ пекарӗн патвар кӗлеткине кӑмӑллӑн пӑхнӑ май алине сӑтӑркаласа.
— Проходи, Сашок, вот тебе подручный, — говорил хозяин, потирая руки и любовно оглядывая могучую фигуру нового пекаря.

Каркаланса-авкаланса калле-малле кумнӑ май ҫӗнӗ кунта тумалли ӗҫсем пирки шутлать.
Прохаживается туда-сюда, раздумывая о делах на день насущный.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Пӗлӗтсем, е пӗр-пӗринпе пӗрлешсе кайса, е пӗр-пӗринчен иртсе кайса, хуллен шунӑ, хӑйсен тӗсӗсемпе кӗлеткисене улӑштарнӑ, кӗрнеклӗ те, салхуллӑ курӑнса, хӑйсене хӑйсемех ҫӑта-ҫӑта ярса, куҫ умне каллех урӑхла, ҫӗнӗ тӗссемпе туха-туха тӑнӑ…
Облака ползли медленно, то сливаясь, то обгоняя друг друга, мешали свои цвета и формы, поглощая сами себя и вновь возникая в новых очертаниях, величественные и угрюмые…

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Якорь сӑнчӑрӗсем янӑрани, япала турттаракан вагонсем пӗр-пӗринпе ҫапӑнса кӗмсӗртетни, ҫул ҫине сарнӑ чул ҫинче таҫтан ӳкекен тимӗр листисем йынӑшса чанкӑртатни, йывӑҫ каскисем тӳплетсе ӳкни, извозчиксен ураписем шӑлтӑртатни, пӑрахутсем хыттӑн та ҫинҫен е хулӑн сасӑпа мӗкӗрсе ҫухӑрни, грузчиксем, матроссем, таможня салтакӗсем кӑшкӑрашни, — ҫак сасӑсем пурте, хӑлхана хупласа лартакан ӗҫлӗ кун музыкипе пӗтӗҫсе, гавань ҫинчи пӗлӗт айӗнче, аялта, пӑлхавлӑн чӳхенсе тӑраҫҫӗ; вӗсем патне ҫӗр ҫинчен ҫӗнӗрен ҫӗнӗ сас хумӗсем е хулӑнӑн кӗмсӗртетсе пӗтӗм тавралӑха сиввӗн кисрентереҫҫӗ, е вичкӗнӗн, янӑравлӑн хӑпарса — тусанлӑ вӗри сывлӑша таткаласа ҫураҫҫӗ.
Звон якорных цепей, грохот сцеплений вагонов, подвозящих груз, металлический вопль железных листов, откуда-то падающих на камень мостовой, глухой стук дерева, дребезжание извозчичьих телег, свистки пароходов, то пронзительно резкие, то глухо ревущие, крики грузчиков, матросов и таможенных солдат — все эти звуки сливаются в оглушительную музыку трудового дня и, мятежно колыхаясь, стоят низко в небе над гаванью, — к ним вздымаются с земли все новые и новые волны звуков — то глухие, рокочущие, они сурово сотрясают все кругом, то резкие, гремящие, — рвут пыльный, знойный воздух.

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Эпӗ каларӑм ӑна: ху валли турӑран ҫӗнӗ тумтир ыйтса ил, терӗм.
Я и сказал ему, чтобы он себе новую одежду попросил у бога.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ҫӗнӗ ача сачӗсен, шкулсен строительствине миллиард-миллиард тенкӗ хыватпӑр, хушма вӗрентӳ тытӑмне аталантаратпӑр, культура тата спорт учрежденийӗсен сетьне йӗркелетпӗр.
Куҫарса пулӑш

Туслӑ кил-йышра ӳсеҫҫӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18

— Ҫӗнӗ хатӗрсем туянасчӗ, заказсем илесчӗ… укҫине карчӑка парса пырасчӗ.
— Инструмент бы новый завесть, заказы брать… деньги бы старухе отдавать…

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Кузьма дачниксене пӗр ишӗлсе ана пуҫланӑ сарайне илсе кӗрет, сарайӗ пӗчӗкҫеҫ, ҫӗнӗ чӳречеллӗ.
Кузьма вводит нанимателей в ветхий сарайчик с новыми окнами.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

— Ав епле ҫӗнӗ хыпарсем! — хӑраса ӳкет ырхан майра.
— Какие новости! — ужасается тощая дама.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Пӗчӗкҫеҫ пӳртре пӗр тӑваткал пӳлӗм, пӗчӗкҫеҫ вӑл, ӑна ҫӗнӗ чуспа пӳлсе икке уйӑрнӑ.
В домике одна квадратная комнатка, переделенная новой тесовой перегородкой на две.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Сулӑнкалама пӑрахса, ҫӗнӗ позицире ҫирӗпленсе ҫитсен, вӑл пӗшкӗнчӗ те, ҫӑварне шыв кӗресрен сыхланса, сылтӑм аллипе тымарсем хушшинче пӑтратма пуҫларӗ.
Совладавши с равновесием и укрепившись на новой позиции, он изгибается и, стараясь не набрать в рот воды, начинает правой рукой шарить между корягами.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

М.Игнатьев Ҫӗнӗ Шупашкар ҫыннисен пӗр ушкӑнне патшалӑх наградисене, ҫамрӑксене Раҫҫей гражданинӗн паспортне пачӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫак ӑнтӑлу халӗ те пӗрремӗш вырӑнта // Юрий Михайлов. «Хыпар», 2015.06.16

Ҫак кӗнеке чӑваш сӑмахлӑх лаҫҫине ҫӗнӗ пултаруллӑ ҫыравҫӑ килнине систернӗ.
Куҫарса пулӑш

Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18

Ҫавӑн пекех вӑл залра ларакансене савӑнӑҫлӑ та пӗлтерӗшлӗ хыпар пӗлтерчӗ: Шупашкарти Радужный ятлӑ ҫӗнӗ микрорайонти пӗр урама Василий Алентей ятне панӑ.
Куҫарса пулӑш

Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18

Катеринӑран ҫӗнӗ пӳрте мӗнле куҫни ҫинчен ыйтса пӗлчӗҫ, ҫав тери лайӑх тирпейленӗ аслӑ пӳрт ӑшчиккине пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, унтан сак ҫине ларса тухрӗҫ.
Расспросили Катерину про новоселье, оглядели прибранную просторную избу, потом присели на лавку.

40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Каллех ҫӗнӗ ҫурта куҫнӑ ятпа саламлатӑр-и?
— Опять с новосельем поздравляете?

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, Коншаковсен ҫӗнӗ ҫемйи, пысӑкланнӑ ҫемье апатланма ларсан, вӗсен патне Андрей Иванӑч килсе кӗчӗ.
В полдень, когда новая, большая семья Коншаковых села обедать, в избу вошел Андрей Иваныч.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика