Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пирӗн пуҫ тӑрринчех, кӑвак пӗлӗте хупласа, ҫӑра ҫулҫӑ ҫӑтӑлтатать, хыр-чӑрӑш йӗппи чӑштӑртатать.

Высоко над головой, пряча от нас небо, шелестела листва, поскрипывали зеленые иголки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫӑлтӑрсем йӑлкӑшаҫҫӗ, вӑрманта ҫулҫӑ ҫӑтӑлтатать, таҫта аякра тӑмана ӳхӗрет — такам вилнӗ пулмалла: тур качаки кӑшкӑрни, йытӑ вӗрни илтӗнет — апла кӗҫех такам вилет.

Светили звезды, и листья в лесу шелестели так печально; где-то далеко ухал филин — значит, кто-то помер; слышно было, как кричит козодой и воет собака, — значит, кто-то скоро помрет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.