Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Манӑн Зурбаганран тахҫанах тухса каяс, пурнӑҫ ҫӑралӑхӗнче хамӑн тӑп-тӑп урасемпе ҫирӗппӗн тӑрас килетчӗ; анчах та эпӗ, аллӑма чӗрем ҫине хурса, моряк профессийӗ манӑн кӑмӑлӑма килет тесе калаймӑттӑм: ҫак ӗҫре пӑхӑнулӑхпа шӑпана ӗненӳлӗх нумай.

Мне давно хотелось уехать из Зурбагана и прочно стать собственными ногами в густоте жизни; однако я не мог положа руку на сердце сказать, что профессия моряка мне приятна: в ней много зависимости и фатальности.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫыхланчӑк курӑкӑн нӳрлӗ ҫӑралӑхӗнче Горн урисем аран-аран куҫаҫҫӗ, акӑ вӑл тинех кӑвак йӑрӑм патне тухрӗ те чарӑнчӗ, шыв курӑкӗсен пылакрах киҫмӗк шӑршипе сывлать.

Горн, с трудом передвигая ноги в сырой гуще цепкой травы, выбрался к голубой ленте и остановился, вдыхая сладкий, прелый запах водорослей.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.