Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Таврара йывӑр сӗмлӗх ҫӑралсах пычӗ, ҫил йӗп пек чикекен вӗтӗ хӑрпӑк юрпа питрен ҫапрӗ, сывлама йывӑрланчӗ.

Сгущался вокруг тяжелый мрак, ветер нес в лицо обжигающую колючую снежную крупу, нечем было дышать.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑрман ҫӑралсах пычӗ, утмашкӑн та канлӗ мар.

А лес делался все гуще и неприветливее.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпир нимӗн чӗнмесӗр тӑратпӑр, ҫӑралсах пыракан кӑваклӑхра столицӑн ҫутисем ялтӑрама пуҫланине сӑнатпӑр.

И мы стоим и молча следим за тем, как в сгущающейся синеве зажигаются огни столицы.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950