Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑралать (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӗмлӗх ытларах ҫӑралать, сӗмсӗррӗн хулпуҫҫисене пусать, хӑратать.

Куҫарса пулӑш

Телейсӗрскер… // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Вӑрман ҫӑралнӑҫемӗн ҫӑралать, мулкач йӗрӗсем те нумайланчӗҫ.

Еще гуще стал лес, чаще и петлистее — заячьи следы.

XXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Анчах акӑ хӗвел ман пуҫа, ҫурӑма хытӑрах пӗҫертме пуҫлать, ҫул тусанӗ ҫӑралать, чей ещӗкӗн виҫ кӗтеслӗ хуппи мана ытларах кансӗрлекен пулать, эпӗ темиҫе хут урӑхларах куҫа-куҫа лартӑм: мана пӑчӑ, кансӗр, кичем.

Но вот солнце начинает жарче печь мне голову и спину, дорога становится пыльнее, треугольная крышка чайницы начинает сильно беспокоить меня, я несколько раз переменяю положение: мне становится жарко, неловко и скучно.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑмӑр тӗтре ҫӑралнӑҫемӗн ҫӑралать, Нина Ивановна ачасен ҫурӑмӗсене те аран курать, ҫавӑнпа вӑл вӗсене пӗрмай шутласа пырать.

Мглистый туман становился все плотнее, видимость резко ухудшилась, Нина Ивановна едва-едва различала спины мальчиков, она то и дело с тревогой пересчитывала их.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫӗрлехи тӗттӗм инҫет тӗлли-паллисӗр ҫӑралать.

И беспроглядная ночная тьма, без конца и начала…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юханшыв ҫийӗн хура кӑвак хумсем чупаҫҫӗ, каҫхи сулхӑнпа йывӑрланнӑ сывлӑш ҫӑралать.

Река катила темно-синие волны; воздух густел, отягченный ночной влагой.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Тӗтре те палуба ҫинче е ҫӑралать, е сирӗлет, унӑн пӑтранчӑкӗ витӗр тусем ҫийӗн хӑпарнӑ тулли уйӑх курӑнать, катара тӳрем ҫутӑ йӑрӑмсем палӑраҫҫӗ.

То заходил он на палубу, то уходил, и между его дикими клочьями показывалась над сопками полная луна с вертикальными, вверх и вниз, снопами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Тӗтре ҫӑралать», — пӳлчӗ ӑна каллех хӗрарӑм хӑйӗн хурлӑхлӑ сассипе.

— Туман густеет, — возразил опять женский голос с выражением печали.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех