Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫу каҫа эпӗ шутсӑр нумай пурӑннӑ пек, ватӑлса ӑслӑланса кайнӑ пек, хуҫасем патӗнче ҫав хушӑра кичемлӗн тата ҫӑралансарах кайнӑ пек туйӑнатчӗ мана.

Мне казалось, что за лето я прожил страшно много, постарел и поумнел, а у хозяев в это время скука стала гуще.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.