Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хавхаланнипе, ача, тӗлӗнмелле куҫӗсене илемлӗн йӑлкӑштарса, ҫӑра куҫхаршисене ҫӗклентерсе, хӑрӑлти сассипе юрласа ячӗ:
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Урам алӑкӗ патӗнчи урапа ҫинче хӗрлӗ питлӗ арҫын пысӑк ҫара урисене сарса пӑрахса ҫывӑрать, ҫӑра хытӑ сухалне ҫӳлелле каҫӑртнӑ — сухалӗ витӗр шурӑ шӑлӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, — арҫын куҫне хупса, чӑтма ҫук тӑрӑхласа, такамран кулнӑ пек туйӑнать.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Олива йывӑҫҫисен ҫӑра ҫулҫисем хушшине темиҫе пин йӗс хӗлӗх каркаланӑ тейӗн, хытӑ ҫулҫӑсене ҫил силлентерет те, вӗсем ҫав хӗлӗхсене ҫепӗҫҫӗн, пӗр чарӑнми сӗртӗне-сӗртӗне илнипе вӗри сывлӑш пуҫа янӑратакан сасӑпа тулать.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Акӑ эпӗ те тусанлӑ ансӑр ҫул ҫине тухрӑм; сылтӑм енче — ҫӑра кӑвак тинӗс хумханать; ӑна куҫа курӑнман столярсем пиншер савапа саваланӑ пек, хумсем ҫийӗн чӑштӑртатса сава турпасӗ евӗр шап-шурӑ кӑпӑк чупать, сывӑ хӗрарӑм сывлӑшӗ пек нӳрӗ, ӑшӑ та ырӑ ҫил ӑна ҫыраналла хӑвалать.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Ҫак шухӑшсем йӗркеленсех ҫитеймен пулсан та, вӗсем ҫапах та ҫынсен пуҫ мимине ҫӑра, тачӑ карӑпах карса илнӗ, шуҫкаланакан хулӑн хытӑ хупӑпа хупласа хунӑ, — пурнӑҫра хайсен хутне кӗрекен, хӑйсене хӳтӗлесе тӑма пултаракан пӗр вӑй пур, тесе шухӑшлама хӑнӑхнӑ ҫынсем.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Уҫӑ алӑкран ҫӑра тӗтӗм пӗлӗчӗ пек сивӗ сывлӑш кӗрсе ун ури патӗнче ҫаврӑнать.Морозный воздух, врываясь в дверь густым дымчатым облаком, крутился у его ног,
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Кунтан кунах ҫӑнӑх тусанӗ айӗнче, хамӑр урасемпе илсе кӗнӗ пылчӑк ӑшӗнче, шӑршлӑ, ҫӑра пӑчлӑхра чуста йӑвалаттӑмӑр, ӑна хамӑрӑн тарпа йӗпетсе кӗлентӗр тӑваттӑмӑр, Хамӑр ӗҫе эпир чунтан кураймастӑмӑрччӗ, хамӑр алӑ айӗнчен тухнӑ япалана нихҫан та ҫиместӗмӗрччӗ, хура ҫӑкӑр сушкӑран лайӑхрах пекчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Пирӗн кӑвайт ҫулӑмӗ ҫак чулӑн ту еннелли аяккине ҫутатать; ҫулӑм варкӑшса чӗтренкелесе илет, вара тарӑн та ҫӑра ҫуркаланчӑксемпе каскаланса пӗтнӗ ватӑ чул тӑрӑх мӗлкӗсем чупаҫҫӗ.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Кашни хӗрарӑм сасси хӑйне уйрӑммӑн янӑрать, кашниех вӗсем, пӗрле темиҫе сасӑллӑ шӑнкӑр шыв пек пулса, сиксе туха-туха, янӑра-янӑра, таҫтан ҫӳлтен пусмасем тӑрӑх анаҫҫӗ пек, ҫӳлелле янӑраса хӑпаракан арҫын сассисен ҫӑра хумӗпе хутшӑнса, вӗсен ӑшне путаҫҫӗ, унтан каллех ҫиеле тухса, арҫын сассисене хуплаҫҫӗ те, таса та вӑйлӑскерсем, пӗрин хыҫҫӑн тепри инҫете ҫӳле янӑраса каяҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Сывлӑш тинӗсӗн ҫӑра шӑршипе тата нумай пулмасть каҫ пуласпа ҫуса кайнӑ ҫумӑр нӳретнӗ ҫӗр шӑршипе тулнӑ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫынсем юрла-юрла, кула-кула утса иртеҫҫӗ, арҫынӗсем — пӑхӑр ӳт-тирлӗ, кӑпӑшка та йӑм-хура мӑйӑхлӑ, ҫӑра та кӑтра ҫӳҫӗсем хулпуҫҫи таран, кӗске пиншаклӑ, шалпар шӑлаварлӑ; хӗрарӑмӗсемпе хӗрӗсем — хаваслӑ, тӑп-тӑп пӳ-силлӗ, тӗксӗмрех кӑвак куҫлӑ, арҫыннисем пекех пӑхӑр ӳт-тирлӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Денис куҫӗсене мӑч-мӑч тума пӑрахать, хӑйӗн ҫӑра куҫхаршисене хӑпартса, чиновник ҫине ыйтасла пӑхать.Денис перестает мигать и, приподняв свои густые брови, вопросительно глядит на чиновника.
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
Унӑн ҫӑмланса ларнӑ шатра пичӗ тата аялалла усӑнса выртакан ҫӑра куҫхаршисем айӗн аран-аран палӑракан куҫӗсем ӑна салхуллӑ та сивлек сӑн параҫҫӗ.
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
Челкаш ун ҫине хӑйӗн ҫӑра куҫхаршисем айӗн лӑпкӑн пӑхнӑ та унӑн аллине вӗҫертмесӗрех малалла калать:
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Унӑн ҫӑра та вӑрӑм, хӑмӑр мӑйӑхӗ кушак аҫинни пек яланах сиккелесе тӑнӑ; ҫурӑмӗ хыҫнелле янӑ аллисем вӑрӑм та кукӑр, вӗсем, качамаклӑ пӳрнисемпе чӗтревлӗн пӗтӗрӗнкелесе, пӗр-пӗринпе сӑтӑрӑнкаланнӑ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Радда хыҫҫӑнах маттур йӗкӗт Лойко Зобар ярӑнса пырать; унӑн пит-куҫне хура та ҫӑра ҫӳҫ кӑтрисем хупласа илнӗ, кӑтри айӗнчен сивӗ шултра куҫҫуль тумламӗсем тумла-тумла анаҫҫӗ…
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Вӑл, пуҫне хаяртараххӑн сула-сула, хӑй тӗллӗнех темскер пӑшӑлтатать; кӑвакарса кайнӑ ҫӑра мӑйӑхӗ чӗтренет, ҫӳҫ-пуҫне ҫил вӗҫтерет.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Сивӗ ҫил хумӗсем, чекменне уҫса пӑрахса, бронза тӗслӗ ҫӑмлӑ кӑкӑрне ҫарамаслантарса янине, кӑкӑрӗ тӑрӑх ҫил пӗр хӗрхенмесӗр ҫаптарнине ним пӑхмасӑр, вӑл — илемлӗн те ирӗклӗн тата тӗреклӗн чавсаланса, ман еннелле пӑхса выртать; хӑйӗн тем пысӑкӑш чӗлӗмне майӗпен ӗмет, ҫӑварӗпе сӑмсинчен ҫӑра тӗтӗм мӑкӑрлантара-мӑкӑрлантара кӑларать; куҫӗпе таҫта, ман пуҫ урлӑ, ҫеҫенхирти вилӗ пек пӗр сасӑ кӑларман тӗттӗмелле тӗлленӗ, ним чарӑнмасӑр манпа калаҫать, ҫил хыттӑн ҫаптарнинчен сыхланас-мӗн тесе, пӗртте тапранкаламасть хӑй.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Хӗвелпе хӗрнӗ вӑрӑм курӑк хӑйӗн ӑшӗнчен пылак ҫӑра шӑршӑ сарма пуҫларӗ.Высокая трава, пригретая солнцем, начинает испускать из себя густой, приторно-медовый запах.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Тырӑ унта, хӑмӑш пек ҫӑра та вӑрман пек ҫӳлӗ пулӗ, пучахӗсем вӗсен тӗлӗнмелле шултран курӑнса тӑрӗҫ, иртен-ҫӳренсем те вара куран-пӗри чарӑна-чарӑна: «мӗнле ку капла халиччен курман тулӑ?» — тесе, ыйтӗҫ.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951