Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫыпӑҫкаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урама, пӗтӗмпе тенӗ пекех, йышӑнса выртакан тата миҫе ҫул ӗнтӗ ҫынсем ун хӗррипе хӳмесем ҫумне аран-аран ҫыпӑҫкаласа иртсе ҫӳрекен лачака ҫумӗпе казачка пырать; вӑл ҫара уран, ҫурӑм хыҫне пӗр ҫӗклем вутӑ йӑтнӑ, кӗпине ҫӳле ҫӗклесе шурӑ урисене кӑтартса пырать; сунартан таврӑнакан казак ӑна шӳт туса: «ҫӳлерех ҫӗкле, намӑссӑр», тесе кӑшкӑрать те пӑшалӗпе тӗллет, казачкӑн вара кӗпе арки аллинчен вӗҫерӗнет, вут-шанки ӳкет.

Около лужи, занимающей почти всю улицу и мимо которой столько лет проходят люди, с трудом лепясь по заборам, пробирается босая казачка с вязанкой дров за спиной, высоко поднимая рубаху над белыми ногами, и возвращающийся казак-охотник, шутя, кричит: «Выше подними, срамница», — и целится в нее, и казачка опускает рубаху и роняет дрова.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех