Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурталла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗррехинче ӗнесем суса ывӑннӑ хыҫҫӑн, канма тесе, выльӑх пӑхакансем пурӑнакан ҫурталла утнӑ чух, Крахъян аппа партком секретарьне Илле Энтипне тӗл пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Куҫлӑх // Анатолий Юман. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 50–51 с.

Вӑл машина ӑшӗнчен хӑвӑрт кӑна тухнӑ та, шоферне кайма хушса, ҫурталла кӗрсе кайнӑ.

Он быстро вышел из машины, отпустил шофера и направился в дом.

Малалли пулать… // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Гнедюк ҫурталла кӗрсе кайнӑ.

Гнедюк пошел в особняк.

Малалли пулать… // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Лешӗ вара ун хыҫҫӑн ҫурталла сӗтӗрӗнсе кӗрсе кайнӑ.

Тот поплелся за ним в особняк.

Малалли пулать… // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

— Пӗлетӗп! — ҫиллеслӗн нимӗҫле каласа хунӑ ӑна хирӗҫ Кузнецов, унтан ҫурталла кӗрсе кайнӑ.

— Знаю! — резко кинул ему по-немецки Кузнецов и прошел в особняк.

Малалли пулать… // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Шерккей хӑй ҫитсе пӑхас тенӗ ҫурталла ҫул тытрӗ.

И только теперь Шерккей осмелился тронуться в путь.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫак ҫурталла утрӗ, кунта пӗр стакан вӗри чей ӗҫме, ҫу сӗрнӗ булка илсе ҫиме шутларӗ; вӑл кунта чӑнахах чей ӗҫме пулать тесе шутланӑ, мӗншӗн тесен вывескӑпа юнашар алӑк ҫинче пичке пысӑкӑш чейник ӳкерсе лартнӑ.

Он направился к одноэтажному домику в надежде найти там стакан горячего чаю, булочку с маслом, искренне веря, что перед ним находилась в самом деле чайная, ибо в добавление к вывеске на двери был изображен чайник величиной с добрую бочку.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пролеткине хапха умне пӑрахса хӑварчӗ те, чӑпӑрккине пӗтӗркелесе шинель аркипе чӑлханса, тарҫӑсем пурӑнакан ҫурталла чупрӗ.

Пролетку бросил около ворот, комкая кнут, путаясь в полах распахнутой шинели, бежал в людскую.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн ҫутинче Евгений сехетне кӑларса пӑхрӗ те тарҫӑсем пурӑнакан ҫурталла утрӗ.

При свете его Евгений глянул на часы, направился в людскую.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах ҫӗр иртнӗ, кун мӑраннӑн та йӗрӗнчӗклӗн йӑраланса шунӑ, каҫ килсе ҫитнӗ — ӑна каллех ҫав таса та ҫутӑ ҫурталла, канлӗ пӳлӗмсем, ҫак лӑпкӑ та хаваслӑ ҫынсем, пуринчен ытла хӗрарӑмӑн пылак шӑршӑллӑ илемӗ, ачашлӑхӗпе илӗртӗвӗ патнелле чӑтмалла мар вирлӗн сӗтӗрнӗ.

Но проходила ночь, медленно и противно влачился день, наступал вечер, и его опять неудержимо тянуло в этот чистый, светлый дом, в уютные комнаты, к этим спокойным и веселым людям и, главное, к сладостному обаянию женской красоты, ласки и кокетства.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ вӑрманти сукмаксем кӑшт типшӗрсенех эпӗ чӑх ури ҫинче ларакан пӗчӗк ҫурталла уттарнинчен ним тӗлӗнмелли те ҫук.

Нет ничего мудреного, что, как только немного просохли лесные тропинки, я отправился в избушку на курьих ножках.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех