Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ҫав арӑслан пек вахтерӑн чӗри кушак ҫуринни пек ҫемҫе, йӗркеллӗ калаҫсан, хӑнасене кӗме нихӑҫан та чармасть вӑл, пуҫтахсем вара алӑк урати урлӑ та каҫаймаҫҫӗ, — Тимоша пекех кулса илчӗ Тамара.
Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.
Вӑл сысна ҫуринни пек шӗвӗр сӑмсине каҫӑртса вӗлле ҫине пӑха-пӑха илет, шӑршлакаласа ҫӳллӗ курӑка чӑштӑртаттарать.Вот он поднял кверху похожий на свиной пятачок нос, принюхался и зашуршал в высокую траву.
Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Вӑл пысӑк та илемлӗ, фарфор евӗр ҫутӑ сӑнлӑ, сысна ҫуринни евӗр тӗссӗр куҫхаршиллӗ ҫын.
Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.
Авӑ вулаканни, авӑ тата тепри, куратӑн-и? — куҫӗсем кашкӑр ҫуринни пек, — вӗсем Корчагинпа Жаркий.Вот тот, что читает, а вон тот, другой, — видишь? — глаза, как у волчонке, — это Корчагин и Жаркий.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
- 1