Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пассажирсене хирӗҫ вӑтӑр-хӗрӗх ҫулсенелле ҫитнӗ, сарлака хул-ҫурӑмлӑ та патвар кӳлепеллӗ, сарлака сухаллӑ, кӑшӑлласа кастарнӑ ҫӳҫлӗ ҫынсем пӑрахут ҫине кӗпӗрленсе кӗчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Георгий Васильевича пытармалли кун унӑн хваттерне пӗр аллӑ ҫулсенелле ҫитнӗ ҫӳллӗ те сарлака хулпуҫҫиллӗ генерал килчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫурӑлса ҫитеймен чечек // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 76–90 с.

Иннокентий — пысӑк та усӑнчӑк хырӑмлӑ, сарлака хул-ҫурӑмлӑ, аллӑ ҫулсенелле ҫитнӗ лутака арҫын.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑкӑр-тӑвар — хире-хирӗҫ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Пӗри, пӗр 50 ҫулсенелле ҫитнӗ хура куҫлӑ та хаяртарах сӑнарлӑ хӗрарӑмӗ, бинт тата корпи тытнӑ, вӑл хӑй хыҫӗнче пыракан ҫамрӑк фельдшера приказанисем парать; тепри питӗ чипер хӗр, пӗр 20-сенче пулӗ ӗнтӗ вӑл, пичӗ ачаш та шурчак ун, пусарах лартнӑ шурӑ чепчик айӗнчен унӑн сӑнӗ темӗнле уйрӑммӑнах ҫепӗҫҫӗн, хӑй тӗллӗн ним тума та пултарайман ҫын сӑнӗ евӗр курӑнать, аллисене вӑл кӗске саппун кӗсьисене чикнӗ, пуҫне пӗкнӗ, аслинчен юласран хӑраса пырать тейӗн ӑна.

Одна женщина, лет 50, с черными глазами и строгим выражением лица, несла бинты и корпию и отдавала приказания молодому мальчику, фельдшеру, который шел за ней; другая, весьма хорошенькая девушка, лет 20, с бледным и нежным белокурым личиком, как-то особенно мило-беспомощно смотревшим из-под белого чепчика, обкладывавшего ей лицо, шла, руки в карманах передника, потупившись, подле старшей и, казалось, боялась отставать от нее.

11 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ку кил хуҫи арӑмӗ пулчӗ, пӗр хӗрӗх ҫулсенелле пулӗ ӗнтӗ вӑл.

Это оказалась хозяйка, толстая женщина лет 40.

6 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Карта патӗнче Володя тантӑшӗ, вуникӗ ҫулсенелле ҫитнӗ ача, тӑрать.

У изгороди стоял мальчик лет двенадцати, ровесник Володи.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ямшӑк, вӑтам ҫулсенелле ҫитнӗ хресчен ҫынни, вӗсене чӗн тилхепе вӗҫҫӗн аран чарса тӑрать.

Ямщик, мужчина средних лет, еле удерживал их, изо всей силы натянув ременные вожжи.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ку вӑл сарлака хулпуҫҫиллӗ сарӑ кӑтра ҫӳҫлӗ тӗреклӗ арҫын, вӑтӑр ҫулсенелле ҫитнӗскер, ахӑртнех, ҫирӗп сывлӑхлӑ та питӗ вӑйлӑскер пулчӗ.

Это был рослый, широкоплечий мужчина лет тридцати, русый, кудрявый и, по-видимому, очень сильный и здоровый.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Дениска ӗнтӗ ҫирӗм ҫулсенелле ҫитсе пырать, лавҫӑра ӗҫлет, авланма хатӗрленет, анчах хӑйӗнчен ача ӑсӗ ҫаплах тухса пӗтмен-ха.

Дениске было уже около 20-ти лет, служил он в кучерах и собирался жениться, но не перестал еще быть маленьким.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.