Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫитӗнсе ҫитейнӗ хӗрӳ талантлӑ поэтӑн сӑввисене, куллен-кун ҫырса пынисене, ҫырӑвӗсене лӑпкӑн вулаймастӑн, вӗсем чӗрене тивеҫҫӗ, чуна хумхантараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Аслӑ тӗллевпе ӑсталӑхшӑн // Александр Алга. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 3–11 с.

Малалла ҫулҫӳревҫӗсем Таиланда ҫул тытнӑ, анчах тибетсем вӗсене хӑйсен ҫӗршывӗ урлӑ каҫма ирӗк паман, апла пулин те вӗсем ҫитмелли вырӑна ҫитейнӗ.

Затем путешественники направились в Таиланд, однако тибетцы не пропустили их через свою страну, но всё же им удалось добраться до пункта назначения.

Лайош Лоци // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0% ... 1%86%D0%B8

Вӑл Наровчата ҫитейнӗ пулнӑ, ашшӗнчен хӑрушӑ телеграмма илнӗ те ҫав кунах тухса килнӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак кӑвакрах ҫӳҫлӗ ҫамрӑкпа ҫирӗме кӑна ҫитейнӗ хӗрарӑм, этем тӳсмелле мар хӗнпе асап урлӑ иртсе те, пӗр-пӗрин патне тап-таса та ҫав тери ҫепӗҫ, ҫакӑнпа пӗрлех тата ҫӳле-ҫӳле хӑпартакан туйӑм ҫыхласа хӑварма пултарнине ӗненес те килмест.

что этот молодой человек с поседевшей головой и двадцатилетняя женщина, пройдя через нечеловеческие боль и страдания, сумели сберечь кристально чистыми, необыкновенно нежными и по-человечески возвышенными чувства друг к другу.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Вӑйтӑнйӑх вӑй, куйма хӑю ҫитейнӗ ан пуйӑй.

— Это тайна, не смейте смеяться.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах ман пата ӑҫта ҫырмаллине пӗлмен вӗсем, — пӗлнӗ пулсан та, тепӗр тесен, вӗсен телеграммисемпе ҫырӑвӗсем Татаринов капитанӑн экспедицийӗ тӑнӑ вырӑна ҫитейнӗ пулӗччӗҫ-ши вара!

Но они не знали, куда мне писать. Да если бы это и было известно, едва ли дошли бы до стоянки экспедиции капитана Татаринова их телеграммы и письма!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951