Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫеҫенхирелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Укаслупа Алюнов хӑйсен ҫыннисем тӑнӑ тапӑртан тухса ҫеҫенхирелле кайрӗҫ те пӗр тӗмеске ҫине ларчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Юлашки ҫапӑҫу // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Броневик ачӑхлатнӑ пек чашлатма пуҫларӗ, спиртпа краҫҫин шӑрши кӑларса, пӗлӗт пек ҫӑра тӗтӗм мӑкӑрлантарса, ҫеҫенхирелле тапранса кайрӗ.

Броневик зачихал, пустил густое облако, воняющее спиртом и керосином, покатил в степь.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Манӑн ҫеҫенхирелле каяс килчӗ, — унта халӗ, чечексен тунисен ҫинче сулкаланса, шӑрчӑксем чӗриклетеҫҫӗ, армути шӑрши кӗрет, пӗр пӗлӗтсӗр таса тӳпере тӑрисем шӑрантараҫҫӗ.

Манило в степь, где теперь стрекотали кузнечики, покачиваясь на стеблях, где пахло полынью и в безоблачной синеве заливались жаворонки.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫеҫенхирелле тинкерсе, Васька кӑшкӑрсах ячӗ.

Вглядываясь в степь, Васька воскликнул:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Стёпка сиксе тӑчӗ те, ҫатан хӳмесем урлӑ каҫса, юр ҫинче пута-пута, ҫеҫенхирелле кайса ҫухалчӗ.

Стёпка сорвался с места и, перепрыгивая через плетни, увязая в снегу, скрылся в степи.

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Рабочи тӗттӗм ҫеҫенхирелле ҫаврӑнса пӑхрӗ, теме итленӗ пек пулчӗ.

Рабочий обернулся в темную степь, к чему-то прислушиваясь.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ак ҫапла, тӳрӗ каятӑр та… — терӗ мучи, васкамасӑр ҫаврӑннӑ май вӑрӑм патакпа ҫеҫенхирелле тӗллесе кӑтартса, — тӳрӗ каятӑр та, унта Белоцерковка сали пулать; лерелле, масар хыҫнелле кайсан — Андреевка хуторӗ, унтан леререхре — Шатохински, пан сали.

— Та оце, як пидете прямо, — сказал он, не спеша оборачиваясь и показывая в степь длинной палкой, — як пидете прямо, то буде село Белоцеркивка, а як що вон туды, за могилу, там хутор Андреевский, а ще дали наше село Шатохинское…

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпир ӑна шӑппӑн хула хӗррине ҫитиех ӑсатрӑмӑр, унта вара чарӑнса тӑтӑмӑр та старик ҫул тӑрӑх ҫеҫенхирелле утса кайнине нумайччен пӑхса тӑтӑмӑр…

Притихшие, мы провожали его до самой окраины, а там остановились и долго смотрели, как Бедняк уходил по дороге в бескрайнюю степь.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Темле рабочисем ҫеҫенхирелле кайрӗҫ.

— Какие-то рабочие в степь пошли.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька урисене хутлатса ларчӗ те, вӗсене аллисемпе ыталса илсе, тем ҫинчен шухӑшласа, ҫеҫенхирелле тинкерсе пӑхса ларчӗ, эпир, пуҫсемпе пӗр-пӗрин ҫине тайӑнса, ӑна кӗтрӗмӗр.

Васька сидел, обхватив кольцом рук поджатые босые ноги, и, думая о чем-то, смотрел в степную даль, а мы, сомкнувшись кругом, голова к голове, ждали.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Килте ларма хал ҫитмест — ҫеҫенхирелле каяс килет…

Не было сил удержаться дома — манило в степь.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Час та часах эпӗ хамӑрӑн пӳрт тӑррине хӑпарса ларатӑп та инҫетри ҫеҫенхирелле, Пастухов рудникӗ курӑннӑ ҫӗрелле пӑхатӑп.

Все чаще взбирался я на крышу нашего домика и с грустью смотрел в далекую степь, где виднелся Пастуховский рудник.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ачасем мана ҫӗклерӗҫ те ҫеҫенхирелле ыткӑнчӗҫ.

Ребята подхватили меня — и бежать в степь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Турӑ лаша хуҫа лаши пулнине Фелим ӗнтӗ тахҫанах палласа илчӗ; ҫав лаша тӑрук аяккалла пӑрӑнчӗ те каялла ҫеҫенхирелле чупрӗ.

Гнедой, в котором Фелим уже давно узнал лошадь хозяина, круто повернул и поскакал обратно в степь.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ильинична аллисемпе картаран тытнӑ та ҫеҫенхирелле, тырӑ ҫулакансем чӗртнӗ, таҫти инҫетри пӗчӗкҫӗ ҫӑлтӑр пек мӗлтлетсе ҫунакан кӑвайт еннелле пӑхса тӑрать.

Ильинична стояла, придерживаясь руками за изгородь, смотрела в степь, туда, где, словно недоступная далекая звездочка, мерцал разложенный косарями костер.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем тӗттӗм тӑкӑрлӑкра сӑмах чӗнмесӗр тӑчӗҫ, унтан хускалми шӑплӑхпа, ҫӗрлехи тӗттӗмпе, ҫамрӑк курӑкӑн ӳсӗртсе яракан шӑршипе илӗртекен ҫеҫенхирелле ним шарламасӑрах утса кайрӗҫ.

Они молча постояли в темном проулке и так же молча пошли в степь, манившую безмолвием, темнотой, пьяными запахами молодой травы.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вырт та вырт ӗнтӗ пӗлтӗрхи хӗвелҫаврӑнӑш тунисем хушшинче, хӑрушӑ тӗттӗмпеле сехрене хӑпартакан ҫеҫенхирелле пӑх, хӑлхупа ҫӗр ҫумне тӗршӗнсе итле.

Лежи да лежи промеж подсолнечных прошлогодних будыльев, смотри в зияющую темнотой степь, слушай, приникнув ухом к земле.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Аксинья аллинчи япала ҫыххине илчӗ те шӑпӑрт сӑмахсӑрах ҫеҫенхирелле утрӗ.

Принял узел у Аксиньи и молча первым пошел в степь.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫатан картаран шалчасем хуҫса тӑракан казаксем анкарти урлӑ ҫеҫенхирелле тарса пӗтнӗ.

Казаки, выламывавшие из плетня колья, сыпанули через гумно в степь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак каҫ Соньӑна курса, ӑна хӑй ӗнер калама пултарайманнине калама ҫирӗппӗн шухӑшласа, Виктор йӗнер ҫине сиксе ларчӗ те ҫеҫенхирелле чуптарчӗ; ҫеҫенхир уйӑх ҫути айӗнче шап-шурӑ та шӑнса выртать; сивӗ ҫил ун ҫине пур енчен те вӗрсе тӑрать…

С твердым намерением непременно повидать в эту ночь Соню и сказать ей что-то такое, чего еще вчера бы он не смог сказать, Виктор вскочил в седло и ускакал в степь, — белая и озябшая, лежала она под холодным лунным светом; морозный ветерок обдувал ее со всех сторон…

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех