Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫерем сăмах пирĕн базăра пур.

ҫерем (тĕпĕ: ҫерем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Картлашкалӑ сукмак тӑрӑх пӗр тӗме патӗнчен теприн патне сиксе, вӑл отряд ҫурчӗ умӗнчи ҫерем ҫине анчӗ.
Быстро перепрыгивая от куста к кусту, по ступенчатой тропинке она спустилась на лужайку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Аслӑ палатӑсемпе террасӑ умӗнчи сарлака ҫерем ҫинче ытти чухнехинчен те ытларах шӑп та пушӑ пулса юлчӗ.
В просторных палатах и на широкой лужайке перед террасой стало по-необычному тихо и пусто.

Ҫак чавсанай хыҫӗнчи ҫерем ҫинче Мишка Квакин ушкӑнӗнчи ачасем картла выляса лараҫҫӗ.
Позади часовни, на ромашковой поляне ребята из компании Мишки Квакина играли в карты.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Икӗ хутлӑ кивӗ сарай умӗнчи ҫерем лаптӑкӗ ҫине тухсан, Женя кӗсйинчен турат пӑшал кӑларчӗ те, резинкине карӑнтарса, картонран тунӑ пӗчӗк парашютиста ҫӳлелле персе ячӗ.
Выбравшись на лужайку перед старым двухэтажным сараем, Женя вынула из кармана рогатку и, натянув резинку, запустила в небо маленького картонного парашютиста.

— Ку та кирлӗ ӗҫ, — килӗшрӗ Ефимка, ывӑннӑскер, ҫерем ҫине лӑштах пулса ларчӗ.
— И то дело, — устало опускаясь на траву, согласился Ефимка.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ҫерем ҫине брезент сарса хучӗҫ.
Разостлали брезент на траве.

Красноармеецсем ҫавӑнтах ешӗл ҫерем ҫине ларса апат ҫиме пуҫларӗҫ.
А красноармейцы садились тут же на траву и ели.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Никольскире, садра, ҫӳллӗ каврӑҫ сулхӑнӗнче, ҫерем тенкел ҫинче Катяпа Аркадий лараҫҫӗ; вӗсен ҫумӗнчех ҫӗр ҫинче, сунарҫӑсем «карсак выртти» тенӗ пек выртупа, Фифи тӑсӑлса выртать.
В Никольском, в саду, в тени высокого ясеня, сидели на дерновой скамейке Катя с Аркадием; на земле возле них поместилась Фифи, придав своему длинному телу тот изящный поворот, который у охотников слывет «русачьей полежкой».

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Асанне антарса панӑ пӑтта кӑп-кап хыпрӑм та ҫерем ҫине, ӗнерхи вырӑна, тухса вӗҫтертӗм.
Торопливо проглотил немного каши, которую положила бабушка, и стремглав помчался на пригорок, на вчерашнее место.

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

Сӑрт ҫамкинчи ҫерем ҫине тухса лартӑм.
Я пошёл и сел на склоне холма.

Ҫерушсен таки туххӑмрах кӗтӳ пуҫне ҫитсе тӑчӗ те сурӑхсене салтак пек, ретрен кӑлармасӑр, ҫерем ҫине ертсе кайрӗ.
Баран из Серёжиного двора в момент встал во главе стада и шеренгой, словно солдат, повёл овец на луг.

Симӗс тус // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 3–8 с.

Вӗсем сухаласа пӑрахнӑ пӑрлак вырӑнсенче ҫитӗнеҫҫӗ, типсе ларнӑ саймӑршан ҫатрака тӗмӗсем хушшинчен те шӑтса тухнӑ; тахҫанхи ана сыппи хӗррисенче чӗнтӗрленсе, ҫӗр тӑрӑх тӑрӑшса ӳсеҫҫӗ; вут-чуль пек хытӑ ҫерем ҫинчи пӗлтӗрхи хӑрӑк-харӑк курӑк хушшинчен те тӗнче ҫине ачанни пек ҫутӑ кӑвак куҫӗсемпе йӑлкӑшса пӑхаҫҫӗ.
Они росли на брошенной залежи, пробивались между сухими будыльями донника, цветным узором стлались по краям давнишней межи, и даже на кремнисто-крепкой целине из прошлогодней, поблекшей травы смотрели на мир их голубые, детски чистые глаза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче тин, пӗлӗт тӳпинчен тӳрӗ ӳкекен хӗвел пайӑркисем тӳсме ҫук пӗҫертме пуҫласан, вӑл тип варта чарӑнса тӑчӗ, йӗнерне хывса, лашине ҫерем ҫине ячӗ, хайне валли сулхӑн вырӑн тупса, мӗн шӑрӑх тамаличченех ӳпне тӑсӑлса выртрӗ.
Только в полдень, когда отвесно падающие лучи солнца начали палить нестерпимо, Григорий остановился в балке, расседлал коня, пустил его на попас, а сам ушел в холодок, лег ничком — и так лежал до тех пор, пока не спала жара.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах ҫемьере кӑмӑлсӑррисем те пулнӑ: ҫерем уҫнӑ ҫӗре кайма кӑмӑл тунӑ вӑтам ывӑлне Лузгин кирлӗ хутсем пама килӗшмен, йӗкӗт ӑна чунтан кӳреннӗ, колхозра вӑли-шали ӗҫленӗ.
Но и здесь, как ни странно, оказывались свои недовольные: среднему сыну, пожелавшему ехать на целину, Лузгин отказался выдать необходимые справки, и теперь парень клял его на чем свет стоит и работал в колхозе спустя рукава.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ вӗт, тусӑм, пӗлетӗн-и, малтан ҫерем уҫнӑ ҫӗре вӗҫтересшӗнччӗ, — терӗ Роман малалла, пиччӗшӗ асӑрхаттарнине йӳпсӗнмесӗр.
— Я ведь, знаешь, дружище, вначале на целину хотел махнуть, — не обратив внимания на замечание брата, продолжал Роман.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫерем ҫинче, ҫулӑм хыпса илнӗ пӳртрен инҫех те мар, вӗсен пичӗсене хутнӑ кӑмака умӗнче тӑнӑ пек пӗҫерсе илнӗ.
На лужайке, недалеко от охваченной пламенем избы, в лицо им ударил нестерпимый, как от топившейся печи, жар.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ҫерем ҫине сиксе тухнӑ та кимме тимӗр сӑнчӑрпа кӑкарнӑ.
Мажаров выскочил па дернистый берег и загремел железной цепью.

Урамра, пысӑк макаҫей кӗлечӗн сулхӑнӗнче, Татарски хуторӗн сотни вырнаҫнӑ: казаксенчен хӑшӗсем ҫерем ҫине ларнӑ, хӑшӗсем ура ҫинчех тӑраҫҫӗ.
На улице, в тени огромного общественного амбара сидела и стояла пешая сотня татарцев.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Антиппа Стремянников ал-хапӑлах йӗнерсем ҫинчен анчӗҫ, учӗсене тӑлласа, ҫерем ҫине хӑварчӗҫ.
Антип и Стремянников охотно спешились, стреножили коней, пустили на попас.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуторсенче ҫерем пусса илнӗ тӑлӑх ҫеҫенхирти пек шӑп.
Полегли хутора глухой целинной степью.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика