Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫемленккене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ухтиван ҫемленккене кӗрет, итлекелесе тӑрать.

Ухтиван вошел в землянку, прислушался.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑвӑрттӑн алӑк уҫӑлса каять те, ҫемленккене Мариҫ кӗрсе тӑрать.

В это время вдруг распахнулась дверь, и в землянку быстро вошла Марись.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫимеллисем кунта стӑрикӗн те пулма кирлӗ, — тесе Шахрун ҫемленккене ухтарма тытӑнать.

Да и у старика тут тоже, пожалуй, какая ни то еда есть, — и Шахрун начал перетряхивать в землянке все вверх дном.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Атя, ҫемленккене кӗрер, кунта сивӗ».

Пойдем в землянку, здесь холодно.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫемленккене пӗтӗмӗшпех тенӗ пек ҫӗр айне чавса тунӑ.

Землянка, можно сказать, вся скрыта под землей.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Атя-ха, ҫемленккене кайса апат ҫырткалар.

— Идем-ка лучше в землянку, подкрепимся чем бог послал.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Каларӑм сана ҫемленккене кӗрсе вырт тесе.

— Говорил тебе, ступай в землянку.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл штаб вырнаҫнӑ ҫемленккене кӗчӗ те, ҫав самантрах радиостанци патне васкаса чупрӗ.

Он зашел в штабную землянку и сейчас же побежал к радиостанции.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ачасем ӗҫлеме чарӑнчӗҫ, ӑшӑнма тесе пек, ҫемленккене анчӗҫ.

Мальчикам было уже не до работы, они спустились в землянку будто погреться.

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тепӗр икӗ сехетрен, Василий Григорьевичпа командир ҫемленккене пырса кӗнӗ чухне, сӗтел ҫинче пӗр купа тетрадь выртатчӗ, вӗсенчен кашнин ҫинех Мускава Кремле ямалли ҫырӑва ҫӗнӗрен куҫарса ҫырнӑ.

Часа через два, когда Василий Григорьевич вместе с командиром зашел в землянку, на столе лежала целая стопка тетрадей, и в каждой из них — аккуратно переписанное письмо в Москву, в Кремль.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Вӑт мӗн, — терӗ Василий Григорьевич, вӗсем ҫемленккене кӗрсе алӑк умне чарӑнса тӑнӑ хыҫҫӑн.

— Вот что, — сказал Василий Григорьевич, когда они вошли в землянку и остановились у двери.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пӗррехинче вӑл ҫемленккене кӗчӗ те ачасене ҫапла каларӗ:

Раз он зашел в землянку и скззял ребятам:

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Акӑ вӗсем ҫемленккене кӗчӗҫ.

Вот они вошли в землянку.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Атьӑр ҫемленккене, унта кӑшт ӑшӑрах пулӗ, — чӗнчӗ Влас.

— Идите в землянку, там все потеплее будет, — пригласил Влас.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Шӑнса тата ывӑнса ҫитнӗскер, урисене пӗр-пӗринчен аран ҫеҫ ирттерсе утса, ҫемленккене шӑппӑн пырса кӗчӗ, Ленькӑна каҫхи апат тума чӗнчӗ.

Усталая, замерзшая, едва передвигая ноги, спустилась она в землянку и позвала Леньку ужинать.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ленька ҫемленккене виркӗнсе кӗчӗ те тӳрех путмар ҫине тӑсӑлса выртрӗ.

Ленька забился в землянку, лег на нары.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫемленккене каярахпа тин чавма шутларӗҫ.

Рыть землянку решили позже.

X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех