Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эрехне (тĕпĕ: эрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Турӑ пулӑшсан, эпӗ те сире усӑллӑ пулӑп-ха, — терӗ вӑл, эрехне ӗҫсе ярса.

— Бог даст, и я вам отслужу, — сказал он, допивая вино.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ кунта эрехне те сутӑп, лаша илме укҫа та пухса хурӑп, хӗрне те ҫураҫӑп.

А я и вина продам, денег припасу коня купить, и девку высватаю.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анне эрехне сутайман-ха.

Матушка вина еще не продала.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка та кӗлӗ каласа эрехне кӑшт сыпрӗ те ӑна сӗтел ҫине лартрӗ.

Лукашка тоже с молитвою отпил вина и поставил его на стол.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Икӗ-виҫӗ ҫамрӑк офицер, залӑна каяс тесе, ура ҫине ҫӗкленчӗ, ыттисем якӑлти хӗрарӑм енне ҫаврӑнса та пӑхмарӗҫ, ҫав-ҫавах ларчӗҫ, ҫав-ҫавах турта-турта калаҫрӗҫ; ун вырӑнне ҫакӑн патне тӑйлӑк-тайлӑк утӑмсемпе ватӑ Лех вӗттӗн теплеттерсе пычӗ, аллисене хӗреслӗн хурса та черккинчи эрехне хӑй кӑкӑрӗ ҫине тӑка-тӑка, ӳсӗр ҫемӗҫлӗхпе кӑшкарса ячӗ:

Два-три молодых офицера встали, чтобы идти в залу, другие продолжали сидеть и курить и разговаривать, не обращая на кокетливую даму никакого внимания; зато старый Лех косвенными мелкими шажками подошел к ней и, сложив руки крестом и проливая себе на грудь из рюмки водку, воскликнул с пьяным умилением:

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Гето… хуть эс те пулин итле мана, прапор, — кӳренӗҫлӗн калаҫрӗ Лех, — лар, ӗҫ-ха эрехне

— Гето… хоть ты меня выслушай, прапор, — говорил Лех горестно, — садись, выпей-ка водочки…

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Апачӗпе эрехне ҫӑткаласа яма та аран кӑна ӗлкӗркелетӗп.

Едва успеешь пожрать и водки выпить.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ват купси эрехне ытларах ӗҫнӗ те хӑйпе пӗрле укҫа нумай тесе мухтанма тытӑннӑ.

Старик выпил лишнее и стал хвалиться, что у него с собой денег много.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Эрехне ӑна эпӗ ӗҫетӗп, вӑл мана ӗҫмест…

Ведь это я пью вино, а не оно меня…

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн шӑв-шавӗ илтӗнет тата урамра? — терӗ Цанко, аллинчи эрехне сыпмасӑрах сӗтел ҫине лартса хӑй ура ҫине тӑчӗ.

— Что это за шум на улице? — сказал Цанко и, не допив вина, встал.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑшӗ-пӗри, кулма юратаканни, уҫӑ кӑмӑллӑ пек курӑнса: — Епле ун пек пултӑр-ха, йӗсӗм ҫырли те ҫимелле, тет, эрехне те ӗҫмелле иккен? Суять ку юрӑ, — тесе хучӗ.

Некоторые насмешницы с притворным простодушием спрашивали певца: — Как же это можно, — и виноград есть, и вино пить? Врет эта песня.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс мана хӑна тунипе пит те хӗпӗртерӗм, пуринчен ытла эрехне юратрӑм, — терӗ Огнянов, виртлесерех.

Я очень доволен твоим гостеприимством и особенно твоим вином, — насмешливо проговорил Огнянов.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эрехне ӗҫсе яр ӗнтӗ!

— Допей вино-то!

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рачко, ун шухӑшӗпе курнӑҫнӑ пекех, икӗ черкке эрех тултарчӗ те: — Шаккар-ха эппин. Ну, сывлӑхна пытӑр! — тесе, йӳҫӗхнӗ эрехне ӗҫсе ячӗ.

А Рачко, как бы в подтверждение его мыслей, налил два стакана и сказал: — Давай чокнемся! Ну, будь здоров! — И осушил стакан прокисшего вина.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав хушӑрах Огняновӑн ӗҫес-ҫиес апачӗ кунсерен лайӑхланса пырать: ӑшаланӑ автан киле-киле параҫҫӗ ӑна, ҫу та ҫӑмарта, сӗтпе пӗҫернӗ рис пӑтти, кукӑль тавраш, хушӑран кайӑк-кӑвакал та мулкач та пулкалать: эрехне те тӗрлӗ йышшине иле-иле килеҫҫӗ.

Между тем раненый с удивлением замечал, что с каждым днем стол его становится богаче: ему подавали жареных цыплят, масло и яйца, молочную рисовую кашу, пироги, а нередко даже диких уток и зайцев; появлялись на его столе и вина разных сортов.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑнасене ҫавӑн пек йышӑнчӗ хӗрсе кайнӑ Ставри пуп, эрехне сыпмашкӑн ҫӗклентерсе те хӗтӗртсе тӑчӗ вӑл, черккисем вара чӑнкӑртатаҫҫӗ те, чӑнклатаҫҫӗ те, ҫӳлте ҫиҫсе-йӑлкӑшса та илеҫҫӗ, кадриль ташлаҫҫӗ тейӗн ҫав.

Так потчевал развеселившийся поп Ставри своих гостей, то утоляя, то возбуждая их жажду, а стаканы звенели, скрещивались, мелькали в воздухе, и казалось, будто они танцуют кадриль.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Флейтӑ лайӑхрах янӑратӑр тесен, эрехне парӑр-ха эппин кунтарах; эсир ман пирки йӑлтах манса кайнӑ пулмалла! — терӗ Колчо, калама чарӑнса.

— А ну, дайте-ка водочки и закусочки, чтобы флейта лучше звучала: забыли вы про меня! — проговорил Колчо, перестав играть.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Икӗ четвӗрт эрехне — пӗринче шурри, тепринче хӗрлӗ эрех — сивӗтме тесе арман пӗви шывне чикне.

Две больших бутыли, одна с белым, другая с красным вином, охлаждались в мельничной запруде, примыкавшей к лужайке.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анис эрехне ытла та ӑста тӑвать-ҫке вӑл!

Ну и мастер он приготовлять анисовку!

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун патне ҫӗн эрехне тутанса пӑхма пынӑччӗ…

Ходил к нему в гости пробовать его новую водку…

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех