Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗпел кукринче, кӑмака ҫывӑхӗнче кам та-тӑр ухват кӗмсӗртеттернине итлеме те, апат шӑрши кӑларнипе реххетленме те мӗн тери лайӑх.

Совсем же другое дело, когда в кути, у печки, кто-нибудь громыхает ухватами и пахнет опарой.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Амӑшӗ картишнелле тухкаласа кӗнӗ чухне, тултан уҫӑ сывлӑш ҫӗклеме йӑтӑна-йӑтӑна кӗнӗ, кантӑк евӗр ҫӳхе лӑрла витӗннӗ кӳлленчӗксен шӑрши пулнӑ ку; ҫӳхе пӑрпа сапӑннӑ тӑпра муклашкисен шӑрши пулнӑ ку; пахчасенчи ӗнерхи кӑвайтсенчен кӗрекен йывӑр та йӗпе, шап-шурӑ кӗл шӑрши пулнӑ ку; ҫуркуннене йӗпенсе тӗссӗрленнӗ, апла пулин те, ура айӗнче хыттӑн шатӑртатса пыракан пӗлтӗрхи ӳкнӗ ҫулҫӑ шӑрши пулнӑ ку.

Когда мать выходила на улицу и открывала дверь, с улицы тянуло свежестью, той свежестью, какая исходит от лужиц, подернутых светлым, как стеклышко, ледком; от комков земли, окропленных мелким бисером изморози; от вчерашних кострищ в огородах, зола которых седая, и влажная, и тяжелая; от палого листа, который отсырел с весной, но все равно, когда идешь, громко шуршит под ногами.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Амӑшӗ кӑмака хутса янӑ, пӳрте тӗтӗм шӑрши тапса тухнӑ, анчах та ку урӑхларах шӑршӑ пулнӑ, — йывӑҫ шӑрши, ирхи типӗ шӑршӑ.

Мать топила печку; опять пахло дымом, но только это был иной запах — древесный, сухой, утренний.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Тӗтӗм шӑрши сӑмсана ҫурчӗ.

И все острее пахло дымом.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Ҫуллахи ырӑ сывлӑш, ним сас-чӗвӗсӗр шӑплӑх, чечексен ырӑ шӑрши, пыл хурчӗсен сӗрлевӗ Полли мӑнаккӑшне пусса ҫитернӗ: вӑл алла ӗҫ тытнипех тӗлӗрсе ыйхӑласа ларать, мӗншен тесен унпа пӗрле юлташ шутӗнче пӗр кушак аҫи анчах, вӑл та пулин унӑн чӗрҫинче тӗлӗрсе выртать.

Мягкий летний воздух, успокаивающая тишина, запах цветов и усыпляющее гудение пчел оказали свое действие, и она задремала над вязаньем, потому что разговаривать ей было не с кем, кроме кошки, да и та спала у нее на коленях.

3-мӗш сыпӑк. Вӑрҫапа тата юратупа аппаланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Халӗ чӑх-чӗп хапрӑк шӑрши кӗнине сисмен.

Сейчас запах птицефабрики не чувствовался.

«Юрма» витӗм кӳреймен: Чӑваш Ен экологи енчен таса шутланать // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/21606.html

Вӗсенчен пыл шӑрши кӗрет.

От них пахнет медом.

Вӑрман кушакӗ // Василий Алентей. Василий Алентей. Пограничниксем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955

Туртакан арҫын пулсан та пирус шӑрши кӗмест.

Куҫарса пулӑш

Мӗн пур ӗҫе пӑрахса майра шырамалла! // Ҫамрӑксен хаҫачӗ. Ҫамрӑксен хаҫачӗ

Розетка хуралса ӗнчӗ, унтан ӗнӗк шӑрши тухса юлчӗ…

Розетка почернела, и из нее вышел запах паленого...

Ҫиҫӗм Натюш // Людмила Сачкова. Людмила Сачкова

Вӗсенчен халӗ те сӗт юр-варӗ шӑрши кӗрет пек.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ Мӑратсен вӗҫкӗн­лӗхӗ паянчченех упранса юлнӑ... // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2015.10.07, 196№

Хӑйӗнчен самаях эрех шӑрши ҫапать.

От самой порядком прет водкой.

Ахӑрсамана // Валентина Тарават. http://chuvash.org/lib/haylav/3970.html

Ӑшӑ пӳртре купӑста яшки шӑрши сарӑлчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Унран эрех шӑрши кӗнине малтанах туйӑнатчӗ-ха, йӑнӑшатӑп тесе шутланӑччӗ.

Я почувствовал запах спиртного еще ранее, на думал, что ошибаюсь.

Хӳме витӗр тухма пултаракан // Сувар. «Сувар», 24(702)№, 2007.06.15

Лаванда, пихта, гвоздика ҫӑвӗн шӑрши те кӗвене хӑратать.

Запахи лавандового, пихтового, гвоздичного масла тоже отпугивают моль.

Кӗвӗрен менле сыхланмалла? // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

Лаванда, пихта, гвоздика ҫӑвӗн шӑрши те кӗвене хӑратать.

Запах лавандового, пихтового, гвоздичного масла тоже отпугивают моль.

Кӗвӗрен менле сыхланмалла? // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

– А-а-ах, шӑрши еплерех, – сӗтел патне пырса ал тупанӗсене сӑтӑрчӗ чикан.

— У-ух, как пахнет, — подошел к столу цыган, потирая руки.

Аманнӑ чӗресем // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

Мангалсенче кӑвайт ҫунма, таврана ӑшаланӑ какайӑн ырӑ шӑрши сарӑлма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Тар кӑларса ӗҫленӗ хыҫҫӑн, ай, савӑнтӑмӑр та акатуйра // А.НИКИТИНА. «Ял ӗҫченӗ», 2016.06.15

Вӗсен ҫийӗ сарӑхать, дыня шӑрши аван сисӗнет.

У них поверхности желтеют, хорошо чувствуется аромат дыни.

Арпус ӳстерсе пaхар-и? // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. «Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх», 2016.04.21, 15№

Вилнин йӑмӑкӗ, Марфа, калать Ӑна: эй Ҫӳлхуҫамӑр! ӗнтӗ виле шӑрши ҫапать; вӑл вилни тӑватӑ кун, тет.

Сестра умершего, Марфа, говорит Ему: Господи! уже смердит; ибо четыре дня, как он во гробе.

Ин 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

15. Чӑнах та, Турӑ умӗнче эпир — Христосӑн ырӑ шӑршийӗ: вӑл ҫӑлӑнаканнисем хушшинче те, пӗтекеннисем хушшинче те: 16. пӗрисемшӗн эпир — вилӗм кӳрекен вилӗм шӑрши, тепӗрисемшӗн — чӗрӗлӗх кӳрекен пурӑнӑҫ шӑрши.

15. Ибо мы Христово благоухание Богу в спасаемых и в погибающих: 16. для одних запах смертоносный на смерть, а для других запах живительный на жизнь.

2 Кор 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.