Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑна сăмах пирĕн базăра пур.
шӑна (тĕпĕ: шӑна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫыпӑҫрӗҫ, усал шӑна пыла тапӑннӑ пек!

Поприставали, как мухи к меду!

III. Кӗтмен йӗкӗт. Кавар // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Темиҫе минут хушшинчех вӗсен кашнинех куҫхаршисем, куҫ хӑрпӑкӗсем кӗске кӗрӗкӗсен ҫӑмламас ҫухисем пасарса кайрӗҫ ҫӑматӑ тӑхӑннӑ урисем шӑна пуҫларӗҫ.

В течение нескольких минут у каждого из них заиндевели брови, ресницы, вороты коротких шуб, начали мерзнуть ноги в шерстяном пальто. и короткие шероховатые шероховатые воротники.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Тӑхтӑр-ха, мӗншӗн? — лӑпкӑн ыйтать Пимфов, черкке ӑшӗнчен шӑна ҫунаттине кӑларса.

— То есть, почему же-с? — скромно вопрошает Пимфов, вынимая из рюмки крылышко мухи.

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

— Ачаранпах астӑватӑп-ха: пыл хурчӗ е шӑна, хӑйсене кӑштах хӑратсан, ҫӳлелле вӗҫсе хӑпарать те сывлӑшра пӗчӗк ҫаврашка тӑвать, унтан каллех малтан ларнӑ вырӑнах пырса ларать.

— С детства помню, как взлетает вспугнутая пчела или муха и, описав маленький круг, садится на прежнее место.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ҫуллахи каҫсенче чӳрече патӗнче темскер вӑрӑммӑн нӑйлатнине илтме пулатчӗ: эрешмен шӑна юнне ӗҫет…

В летние ночи я часто слышал за окном протяжное жужжание: это паук пожирал муху.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Андрусевич шӑна чӳрече ҫумӗнче мӗнле ҫатӑлтатнине те ватӑ карчӑк чӑх-ха епле хӑваласа тытнине тӑва-тӑва кӑтартрӗ, тӗмсем хыҫне пытанса, пӑчкӑ нӑйӑлтаттарчӗ тата ҫӗҫӗ хӑйрарӗ, — ку тӗлӗшпелен вӑл питех те пысӑк ӑстаччӗ.

Андрусевич представлял, как бьется об окно муха и как старая птичница ловит курицу, изображал, спрятавшись за кусты, звук пилы и ножа на точиле, — он на это был большой мастер.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вараланчӑк ураллӑ йӗпе лавҫӑсем кӗрхи шӑна пек сӳрӗккӗн, ыйхӑллӑн утса ҫӳреҫҫӗ е туртасем ҫинче лараҫҫӗ.

Мокрые подводчики с грязными ногами, вялые и сонные, как осенние мухи, бродили возле или сидели на оглоблях.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унтан Дениска юн ӗҫсе тултарнӑ мӑнтӑр шӑна тытрӗ, ӑна шӑрчӑка пачӗ.

Потом Дениска поймал жирную муху, насосавшуюся крови, и предложил ее кузнечику.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӑна темле шӑна ҫыртнӑ пулас, мӗншӗн тесен вӑл сиксе тӑчӗ те, хулпуҫҫине хӑвӑрт хыҫса, мӑкӑртатса илчӗ:

Его что-то укусило, потому что он вскочил, быстро почесал плечо и проговорил:

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мӑнастир ҫаранне кайса пӑшал перекен ҫил хӑвансен айванлӑхӗнчен тӗлӗнместӗп-ха эпӗ, вӗсем тем те аташма пултарӗҫ, — тесе пуҫларӗ Марко бай, — хӑшӗн-пӗрин ав сухалӗ кӑвакарнӑ, хӑй ҫапах унталла туртӑнать, ҫавӑн йышшисем тӗлӗнтереҫҫӗ мана; мӗнле шӑна сӑхнӑ-тӑр, шуйттанӗ те пӗлсе пӗтерес ҫук…

— Удивляюсь не глупости тех вертопрахов, что ходят стрелять на монастырский луг и бредят всяким вздором, — начал дядюшка Марко, — нет, я на тех не могу надивиться, у кого седина в бороде; какая их муха укусила?..

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халиччен вӑл нихҫан та вилӗмлӗн ҫапӑҫса курманччӗ-ха, ҫак самантра тесен, ӑна пӑшаллӑ тӗрӗксем те шӑна евӗр нимӗне тӑман мӗскӗнсем пек кӑна курӑнчӗҫ.

Ему еще не доводилось биться не на жизнь, а на смерть, но в этот миг турки показались ему ничтожными, как мухи.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй вара кашни сӑмах хыҫҫӑн — апла та, капла та, ун пек те, кун пек те каласа хурать, шӑна та вӗҫсе иртеес ҫук!

А сам за каждым словом — и так, и перетак, и разэтак, и вот так, — муха не пролетит!

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

А ҫеҫен хирте вара, мур илесшӗ, сана хӗвел те иртен пуҫласа каҫчен ӑшалать, кӑнтӑрла сана пӑван та выльӑха ҫыртнӑ пек юнланиччен ҫыртать, сан ҫумма темле-темле путсӗр усал шӑна йӑлӑхтарса ҫитернӗ арӑмунтан кая мар ҫыпӑҫать, ҫӗрле вӑрӑм туна пӗр канӑҫ памасть.

А в степи, так твою и разэтак, и солнце тебя с утра до вечера насмаливает, днем и овод тебя, как скотиняку, до крови просекает, и всякая поганая муха к тебе липнет не хуже надоедливой жены, а ночью комар никакого спокою не дает.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чӳрече хупписене тайнӑ, урайне сивӗ шыв сапнӑ; шӑплӑх, тӗксӗм, сулхӑн; пӗр шӑна та ҫук, пӗр вӑрӑм туна та нӑйлатмасть…

Ставеньки у них поскрыты, в хате пол холодной водицей прилит; тишина, сумраки, прохлада; ни единой мушки нету, ни один комарик не пробрунжит…

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эх, эс те ҫав, шӑна тимӗрҫи!

Эх ты, горе-коваль!

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ куҫна сӑтӑркала-ха, шӑна вараласа хӑварнӑ ӑна, тетӗп, косилка ҫинче, мучисӗр пуҫне, пурте кӗпесӗр, тетӗп.

Я ему и говорю: ты протри гляделки, тебе их мухи засидели, на косилках, кроме деда, все без рубах.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кӗркуннехи пысӑк шӑна хӗвел пайӑрки витӗр вӗҫсе каҫнӑ чухне вӑхӑтлӑха ҫуталчӗ, кайран каллех сӳнчӗ.

Крупная осенняя муха, пролетая сквозь нее, вдруг вспыхнула и тотчас погасла.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех