Шырав
Шырав ĕçĕ:
шеллӗхпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эх, эсӗ те ҫав! — йӗрӗнӳллӗ шеллӗхпе тӑсса каланӑ Фома.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хреснашшӗ ун ҫине виртлешӳллӗ шеллӗхпе пӑхса илнӗ, унтан, тутипе чӑплаттарса: — Ҫакӑн ҫинчен ӑслӑ-пуҫлӑ ҫын нихҫан та ыйтмасть, — тесе хунӑ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ромашова та темле пӗлсе пӗтермелле мар ҫемҫешке шеллӗхпе кӑшт истерикӑллӑрах йӑшу ҫавӑрса илчӗ.Ромашова также охватила какая-то неопределенная, мягкая жалость и немного истеричное умиление.
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Страницăсем:
- 1