Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шеллӗхпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эх, эсӗ те ҫав! — йӗрӗнӳллӗ шеллӗхпе тӑсса каланӑ Фома.

— Э-эх ты! — с презрительным сожалением протянул Фома.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хреснашшӗ ун ҫине виртлешӳллӗ шеллӗхпе пӑхса илнӗ, унтан, тутипе чӑплаттарса: — Ҫакӑн ҫинчен ӑслӑ-пуҫлӑ ҫын нихҫан та ыйтмасть, — тесе хунӑ.

Крестный с сожалением взглянул в лицо ему, почмокал губами и сказал: — Вот этого умный человек никогда не спросит.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ромашова та темле пӗлсе пӗтермелле мар ҫемҫешке шеллӗхпе кӑшт истерикӑллӑрах йӑшу ҫавӑрса илчӗ.

Ромашова также охватила какая-то неопределенная, мягкая жалость и немного истеричное умиление.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех