Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шатра сăмах пирĕн базăра пур.
шатра (тĕпĕ: шатра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шатра питлӗ Филька ахальтен мар каларӗ пӗррехинче:

Рябой Филька как-то неспроста брякнул:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутор ревкомӗ тавра темиҫе ҫын — Давыдка-вальцовщик, Тимофей, Моховсен кучерӗ пулнӑ Емельянпа шатра питлӗ атӑҫӑ Филька — пӗр ушкӑна чӑмӑртанчӗ.

Вокруг хуторского ревкома сгруппировалось несколько человек: Давыдка-вальцовщик, Тимофей, бывший моховский кучер Емельян и рябой чеботарь Филька.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӑвӑр кам эсир? — интересленчӗ лешӗ, тарланӑ шатра питне саппун аркипе шӑлса илсе.

— А вы кто такие? — заинтересовалась та, вытирая потное рябое лицо завеской.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапла шутланӑ ҫеҫ, пӑхать — пӗр типшӗм, шатра питлӗ салтак ыттисенчен уйрӑлнӑ та, юлташӗсене темӗн кӑшкӑрса, сарай патнелле чупать.

Только подумал, смотрит — от других отделяется тощий солдат, что-то машет товарищам и несется к сараю.

Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кил хуҫи, шатра питлӗ батареец, Германи вӑрҫи вӑхӑтӗнче пулнӑ темле ӗҫ ҫинчен каласа парать.

Хозяин куреня, рябой батареец, рассказывал о каком-то случае из германской войны.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗри, уринчен суранланнӑскер, ыттисенчен кӑшт кая юлса утать; пысӑк пуҫлӑ, шатра питлӗ лутра казак ӑна хыҫалтан пӑшал кучӗпе тӗрткелесе илет.

Один, раненный в ногу, приотставал, его толкал прикладом в спину маленький большеголовый и рябой казачок.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кил хуҫи, чукун ҫул ҫинче ӗҫлекен служащи, кулӑшларах санлӑ шатра питлӗ этем; сӑмавар чӗртрӗ те сӗтел патне пырса ларчӗ.

Хозяин, железнодорожный служащий, щербатый и жулик лицом, поставил самовар, присел к столу.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫакӑ-и-ха вӑл казаксене сутса пурӑннӑ? — хаваслӑн ыйтрӗ шатра питлӗ матрос-черноморец, япони винтовкипе маузер ҫакса янӑскер.

— Этот самый предавал казаков? — весело спросил вооруженный маузером и японской винтовкой щербатый матрос-черноморец.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хура мӑйӑхлӑ матроспа юнашар тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ, шатра питлӗ юлташӗ пырса тӑчӗ.

Рядом с черноусым матросом стал другой, коренастый и рябоватый.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавӑн чух тин шатра питлӗ Афонька Озеров, Иван Алексеевича аллинчен тытса, пӑшӑлтатса каларӗ:

Тут только щербатый Афонька Озеров, лапая руку Ивана Алексеевича, шепотом сказал:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Э-хэ-хэй… — урӑх еннелле пӑхса каларӗ кӗреҫе пек лаптак пит-куҫлӑ шатра казак, тӗксӗмленсе.

Та-а-ак… — хмурясь и глядя в сторону, сказал широколицый рябой казак.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳллӗ те шатра салтак, ахлатса кулкаласа, санитар пулӑшнипе урапа ҫинчен анать.

Рябой высокий солдат, охая и улыбаясь, слезает при помощи санитара.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лере, ҫапӑҫусем пулса иртнӗ вырӑнсенче, ҫӗрӗн ӑмӑрлӑ тӳремлӗхне снарядсем шатра чирӗ пек шӑтӑк-путӑклантарса хӑварнӑ; унта этем юнӗшӗн тунсӑхласа, чугунпа хурҫӑ катӑкӗсем тутӑхса выртаҫҫӗ.

Там, где шли бои, хмурое лицо земли оспой взрыли снаряды: ржавели в ней, тоскуя по человеческой крови, осколки чугуна и стали.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крючков, мӑшкӑлласа тӗве текен курпунтарах та шатра питлӗ казак, Митькӑпа хирӗҫсе пырать.

Крючков, по прозвищу Верблюд, чуть рябоватый, сутулый казак, придирался к Митьке.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шатра питлӗ тӗреклӗ батареец хупах енчен пӗр ҫӗклем хӑма йӑтса килчӗ, хӑмисене, ахӑртнех, хупах хӳминчен сӳтсе илнӗ пулмалла.

Рослый рябой батареец нес от корчмы охапку досок, оторванных, наверное, от забора.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Сӑнчӑрласа лартмалла сана, шатра пите.

— На цепь тебя, рябого.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Штокман ӑна аллипе сӗлтме пикенчӗ, анчах шатра питлӗ сиделец ӑна чарчӗ.

Штокман хотел помахать ей рукой, но рябой сиделец его остановил.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсенчен пӗри, шатра питлӗ те кӑтра ҫӳҫли, шурӑ куҫӗсемпе Штокман ҫине хӑравҫӑллӑн чалӑшса пӑхса, шӑнӑрлӑ вараланчӑк пӳрнисемпе ӑна чавсинчен чӑмӑртаса тытнӑ, сулахай аллине виселенсе пӗтнӗ хӗҫ йӗнни ҫине хунӑ.

Один из них, рябой и курчавый, крепко сжимал локоть Штокмана узловатыми грязными пальцами, косясь на него испуганными белесыми глазами, левой рукой придерживая облезлые ножны шашки.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тихӑн хӑйӗн шатра еркӗнне ҫав-ҫавах Сашка ҫумне, Григорий ҫумне, рабочисем ҫумне, пан ҫумне хушса кӳлешет; картишӗнчи тӑрна ҫумне те хушать вӑл Лукерйӑна, мӗншӗн тесен лешӗ хӑйӗн чӗрине шӑнӑҫайми хусах арӑмла ачашлӑхӗпе тӑрнана та чыс тӑвать.

Так же ревновал Тихон рябую свою любовницу к Сашке, рабочим, Григорию, к пану и даже к журавлю, которому уделяла Лукерья избыток переливавшейся через края вдовьей нежности.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лукерья, пӑшал сасси янӑраса каясса кӗтсе, самӑр та шатра питҫӑмартийӗсем ӑшне путнӑ куҫӗсемпе тӗттӗм ҫӗрелле тинкерсе пӑхса, чунсӑр пулнӑн хытса ларать.

А Лукерья, кутая дерюжкой толстый — что печной заслон — зад, замирала, ожидая выстрела, всматриваясь в темноту заплывшими в жирных рябых щеках глазками.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех