Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӳречесем (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта, чӳречесем хупӑ тӑнӑ пулсан та, пӑчкӑн йӑлӑхтаракан сасси илтӗннӗ.

Здесь окна были закрыты, но и сюда проникал назойливый голос пилы.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халлӗхе чӳречесем хӗвелпе ҫунса тӑрайман-ха, турбина та кӗрлеме пуҫлайман, ҫийӗ цинкпа йӑлтӑртатман, шыв та сикме пуҫламан, йӗри-тавра ӗҫлекенсене ҫӳреме ҫапса тухнӑ хӑмасем витӗр шурӑ стропиллӑ тӑваткал ҫурт ҫеҫ курӑнса тӑнӑ, — ҫавах пӗтӗм тавралӑх улшӑннӑ: Кубань ҫыранӗ те сӗвекрех, тусем те лутрарах та кӑмӑллӑрах пек, шыв та хавасрах юхать пек, Усть-Невински хӑй те, ҫӗнӗ тум тӑхӑнса, ҫамрӑкланнӑ пек.

И хотя еще не горели на солнце окна и не шумела турбина, хотя еще не блестел цинк на крыше, не плескалась вода и сквозь строительный лес лишь угадывались контуры квадратного здания с белыми стропилами, — а все вокруг казалось уже изменившимся: и берега Кубани словно сделались отлогими, и горы стали как будто ниже, и бег реки стремительнее, и даже Усть-Невинская точно надела обнову и помолодела.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Состав водокачка ҫывӑхӗнчен, теплерен кӑна хӑй ҫутисемпе тӗрленнӗ тӑваткал чӳречесем, каҫхи ӗнтрӗкре тӗксӗммӗн палӑракан хурӑнсем ҫывӑхӗнчен шӑвӑнса иртрӗ.

Состав поплыл мимо водокачки, мимо редких квадратиков освещенных окон и темных, за полотном, березовых куп.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ту айккинче станицӑсемпе хуторсем шуралса лараҫҫӗ, анакан хӗвел ҫутипе чӳречесем кӑвар пек ҫунса тӑраҫҫӗ, шыв хӗрринчи кӑтра вӑрман кӗмӗл ҫинчи хура йӗр пек курӑнать.

По взгорью белели станицы и хутора, багровым пламенем горели стекла окон, а в пойме реки, как чернь на серебре, лежал мелкий курчавый лес.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ту леш енчен тин тухнӑ хӗвелӗн хӗрлӗ хӗлхемӗсем шурӑ пӳртсем ҫине, вӗсен тӑррисем ҫине, пӗтӗм айлӑма юхса аннӑ, чӳречесем куҫа йӑмӑхтарса йӑлтӑртатаҫҫӗ, инҫетрен пӑхсан, пӗлмелле те мар — те хула ку, те Машук тӑвӗ айккинче тем пысӑкӑш чечек пахчи кӗленче айӗнче сарӑлса выртать…

Лучи солнца, только что показавшиеся из-за горы, залили всю низменность красным светом, и белые дома, и крыши, и окна так ослепительно блестели, что издали трудно было понять — город ли это, или у подошвы Машука раскинулась необыкновенного размера оранжерея под одной стеклянной крышей…

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӳречесем патӗнче икӗ кровать лараҫҫӗ, сӗтел ҫинчи кӑкшӑм ҫине чечек ҫыххи лартнӑ.

Возле окон стояли две кровати, на столе цветы в кувшине.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫне уҫрӗ те йӑмӑх хӗрлӗ ҫутӑ ҫапрӗ, хӗвел хӑпарать, чӳречесем, стенасем, кровать — пурте хӗвел ҫутипе ҫуталнӑ.

А когда открыл глаза, то увидел красный, слепящий свет, — всходило солнце, и все окно, стены, кровать были залиты его огненными лучами.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӳречесем патӗнче, алӑк патӗнче тӗрлӗ тӗслӗ сӑрпа вараланса пӗтнӗ малярсем ӗҫлеме пуҫларӗҫ…

Возле дверей и окон трудились маляры, испачканные красками всех цветов.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Диван, шифоньер, ҫемҫе креслӑсем, чӳречесем ҫине штора — Пятигорска Ираклий Самсонович патне телефонпа шӑнкӑртаттармалла».

«Диван, шифоньер, мягкие кресла, шторы на окна — позвонить в Пятигорск Ираклию Самсоновичу».

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӳрчӗ ытла та пӗчӗккинчен, маччи лутринчен, пахчаналла тухакан чӳречесем те ытла ӑнсӑртран тӗлӗнсе, алӑк пуканӗ ҫинче чарӑнса тӑчӗ.

На пороге остановился, удивленный тем, что и комната ему показалась маленькой, и стены низкими, и окна, смотревшие в сад, крохотными.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӳречесем витӗр ҫынсем кӗпӗрленсе пӑхаҫҫӗ, — вӑл килсе кӗнипе тӗлӗнсе кайнӑ; хирӗҫ пулакан хӗрарӑмсем, ӑна палласа илсе, пӗшкӗнсе пуҫ таяҫҫӗ.

К окошкам липли лица, изумленные его появлением, низко кланялись узнававшие его встречные бабы.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крючков, урисемпе тапӑртаткаласа, хура куҫ шӑтӑкӗсем пек курӑнса ларакан чӳречесем еннелле чышкисемпе юнакаласа иртрӗ.

Крючков приплясывал и грозил кулаком в окна, зиявшие черными провалами глаз.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий унӑн питне кураймарӗ, анчах та чӳречесем умӗнче кӗпӗрленсе тӑракан казаксем вӑрттӑн кӑшӑлтатса илнине тата ҫемҫен утӑ чӑштӑртатнӑ сасса илтрӗ.

Лица ее Григорий не видел, но слышал затаенный сап казаков, торчавших у окошек, и хруст, приятный и мягкий, сена.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Стена ҫумӗнче выртакан Франя ҫине хуралса ларнӑ чӳречесем витӗр темиҫе теҫетке куҫ пӑхаҫҫӗ.

Десятки глаз глядели из прокопченных окошек на лежавшую под стеной Франю.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни стан ҫинчех ҫӳлте тӗнӗ пек, тусанпа хупланса ларнӑ вараланчӑк пӗчӗк ҫеҫ чӳречесем пур.

Над каждым станком коптилось вверху грязное крохотное окошко.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сотньӑна черепица витнӗ пысӑк флигельсене вырнаҫтарчӗҫ; казаксем чӳречесем умне сарса тунӑ нарсем ҫинче ҫывӑраҫҫӗ.

Сотня поселилась в больших, крытых черепицей флигелях; спали на нарах, раскинутых возле окон.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хурал пӳртӗнчи пӑчӑ сывлӑшпа тата ывӑннипе халтан кайнӑ ҫынсем саксем ҫинче, чӳречесем умӗнче, урайӗнче ҫывӑраҫҫӗ.

Сморенные усталью и духотой, висевшей в караулке, люди спали на лавках и у подоконников, на полу.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Аван! питӗ ӑста тунӑ!» терӗ архиерей, алӑксемпе чӳречесем ҫине пӑхса.

— Славно! славная работа! — сказал преосвященный, разглядывая двери и окна.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗчӗкҫӗ чӳречесем уҫӑлаҫҫӗ те, унтан пӗр-пӗр карчӑкӑн колбаса е кукӑль татӑкӗ тытнӑ типшӗмрех алли курӑнса каять.

Маленькие окна подымались, и сухощавая рука старухи, высовывалась из окошка с колбасою в руках или куском пирога.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чӳречесем умне йӗкӗтсем тухман-ха; пӗр уйӑх ҫеҫ вӑрттӑн пӑхкаласа илет унталла; капӑр тумланнӑ хӗрсене хӑвӑртрах урама, кӑчӑрти юр ҫине тухма чӗнет тейӗн.

Еще ни одна толпа парубков не показывалась под окнами хат; месяц один только заглядывал в них украдкою, как бы вызывая принаряживавшихся девушек выбежать скорее на скрыпучий снег.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех