Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чулран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн яка стенисем ҫӳлелле ансӑрланса хӑпараҫҫӗ те хура юн тӗслӗ чулран купаланӑ катмар карнизпа вӗҫленеҫҫӗ.

Гладкие его стены сужались кверху и заканчивались массивным карнизом из чёрно-кровяного камня.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тавыль амӑшӗн пӗркеленме пуҫланӑ пичӗ чулран касса тунӑ пек: хаяр сӑнлӑ вӑл, пӑлханни-туни палӑрмасть.

Немолодое, чуть скуластое лицо матери Тавыля было сурово, бесстрастно.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лелюков та, кунта пухӑннӑ командирсем те чулран касса тунӑ, бурка витнӗ кровать ҫинче лараҫҫӗ.

Лелюков же и присутствующие здесь командиры сидели на кровати — надгробии, накрытом буркой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ун умӗнче типшӗм те чулран касса тунӑ пек сарлака янах шӑммиллӗ Фадеев пӗшкӗннӗ иккен.

Над ним склонилось сухое, скуластое, попрежнему спокойное, точно высеченное из камня, лицо Фадеева:

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Тен, ҫавӑнпа вӗсен паттӑрсенни пек ӗнсисем чулран касса тунӑ евӗр туйӑнаҫҫӗ.

Может быть, поэтому их шеи казались высеченными из камня.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсем ун патне эхо пек пур енчен те, кашни чулран, кашни килрен, кашни урам кӗтессинчен вӗҫсе пухӑнаҫҫӗ.

Они, как эхо, слетаются к нему со всех сторон, от каждого камня, от каждого дома, с каждого перекрестка.

6 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Мӗнле-ха, асамлӑ чулран — малахитран касса тунӑ евӗр чипер чӑрӑша та ку таранччен курман Аня?

Как это Аня до сих пор не видела красавицы елки, словно выточенной из цельного куска чудо-камня малахита?

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫӳлте ҫакланса тӑракан чулран вӗҫерӗнсен, вӗрен аялалла ӳкрӗ, вара ун хыҫҫӑн чулсем, лава ванчӑкӗсем ҫумӑр пекех, е тӗрӗсрех каласан, вӗлерме пултаракан пӑр пекех шакӑртатса анчӗҫ.

Соскользнув со скалы, через которую веревка была перекинута, конец ее упал у наших ног, увлекая за собой камни и куски лавы, сыпавшиеся подобно дождю, или, лучше сказать, подобно убийственному граду.

XVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чулран ҫирӗппӗн ярса тытнӑ аллисене кӑштах ярас пулсан, унӑн кӗлетки ҫыран хӗрринче нумайранпа выртнӑ пӗренене урса кайнӑ ҫил-тӑвӑл ҫӗклесе илнӗ пек, сывлӑшалла ыткӑннӑ пулӗччӗ.

Отпусти он только руки, судорожно вцепившиеся в камень, и тело его, ринулось бы в воздух, как улежавшееся на берегу бревно, которое со скрежетом вздымает и гонит осатаневший поток.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫак паллӑ учрежденире темӗн чухлӗ тӗлӗнмелле япаласем пухса хунӑ: вӗсене сӑнаса пӑхсан, чулран тунӑ чи авалхи ӗҫхатӗрӗсемпе, кубкӑсемпе тата илемлӗ япаласемпе пӗтӗм ҫӗршывӑн ӗлӗкхи историне чухласа пӗлме пулать.

В этом замечательном учреждении, было собрано множество удивительных вещей, по которым можно было бы восстановить историю страны с ее древними каменными орудиями, с ее кубками и предметами украшения.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чулран пысӑк мар ҫурт тунӑ, урайне цемент сарса машинӑ лартнӑ.

Сложили из камней небольшое помещение, пол залили цементом, установили там машину.

Пробошник // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пристане акӑ чулран тунӑ, шкул ҫурчӗ те чул, тата ылтӑн шӑратма ҫӗнӗ ҫурт туса лартнӑ.

Его пристань сделана из камня, и школа ее из камня, и сделан из камня новый дом, в котором плавят золото.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вара, аллипе каллех чулран тытса, Коля тахҫанччен тарӑн шухӑша кайса ларчӗ.

И, снова положив руку на камень, он надолго задумался вдруг.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вара, ҫыран хӗрринче мӑкӑрӑлса тӑракан чулран тытса, вӑл аялти сукмак ҫине питӗ аякка сикрӗ, Таня хӑраса кайрӗ.

И, схватившись за цепкий слойник, торчащий над обрывом, он прыгнул вниз на тропинку так далеко, что Тане стало страшно.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пичӗ, пӗркеленчӗкӗсемпе йӗрленнӗскер, чулран касса кӑларнӑ евӗр, хытса ларнӑ пек туйӑнать.

А лицо его, изрезанное многочисленными морщинами, оставалось неподвижным — как у каменного истукана.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Хӑй те вӗсемпе юнашар чулран чутласа тунӑ пукан ҫине ларчӗ.

И сам тоже сел возле них на тумбу, выпиленную из камня.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ун ҫинче рак хуранӗ тӗслӗ комбинезон; хӑй те вӑл халӗ ҫеҫ чулран катӑлса аннӑ пек курӑнать.

На нем был светлый комбинезон под цвет ракушечника, и сам он, казалось, только что вышел из камня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

«Мигунов — сӳрӗк, вӑл чулран касса тунӑ пекех, анчах ӑна хӑнӑхман тӗп судья вырӑнӗ илӗртет тата ҫакӑнпа ҫыхӑннӑ калама ҫук хӑрушла влаҫпа яваплӑх хӑпартлантарать.

«Мигунов — равнодушен, он точно каменный, но ему льстит непривычная роль главного судьи и та страшная власть и ответственность, которые сопряжены с нею.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шыв тӑмаллийӗсем… калам сире… туршӑн та, ак ҫак пӳлӗм пысӑкӑш, чулран, тинӗс шывӗ хӑй тӗллӗнех юхса кӗрет.

Водоемы… некоторым образом… ей-богу, вот в эту комнату, каменные, с проточной морской водой.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫуртсем унта пурте чулран, йывӑҫҫисем ҫук.

Дома там все каменные, деревянных нет.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех