Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Санюк ҫухалса кайрӗ, асӑрхануллӑ-хӑравҫӑллӑн, чарӑлнӑ куҫсемпе вӑл тусӗ ҫине пӑхрӗ те хӑйне-хӑй шанмарӗ — Ваҫиле-и-ха ку?

Куҫарса пулӑш

Тӑварлӑ каҫ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ҫаврака куҫӗсем халь-халь сиксе тухасла чарӑлнӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Пӗлӗтелле чарӑлнӑ ҫӑтӑх, саланчӑк куҫӗсем яланлӑхах пӑрланса хытрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

«Ҫук, кунта ҫутатмах тивет. Ҫӗр хут илтиччен пӗрре курни лайӑхрах теҫҫӗ», — хӑйпе хӑй килӗшӳ турӗ Ула Тимӗр, вара кӗсйинчен зажигалкине кӑларчӗ те чӑрт! чӗртсе умри тавралӑха ҫатӑр ҫивӗчленсе чарӑлнӑ куҫӗпе сӑххӑн хыпаласа тӗпчеме пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Вӑл шап-шурӑ шуралса кайнӑ, куҫӗсем чарӑлнӑ.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Хӗрача ҫаплах чарӑлнӑ куҫсемпе тӳпенелле тинкерсе ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗлӗт // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 81-82 с.

Горовиц шартах сикрӗ, унӑн чарӑлнӑ куҫӗсем ӳкерчӗк ҫине тинкерсе пӑхрӗҫ, сарлака та ҫӳллӗ ҫамки ҫине шултра тар тумламӗсем тапса тухрӗҫ.

Горовиц вздрогнул, широко раскрытые глаза его так и впились в чертеж. На его высоком лбу выступили крупные капли пота.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Эрнепин кӑвак куҫӗсем чарӑлнӑ, пиҫнӗ палан пек хӗрлӗ тути кулать.

Куҫарса пулӑш

11. Чун савни // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Куҫӗсем сарлакан чарӑлнӑ, вӑл вӑрманти кӑвайт хуҫи ҫине ыйтупа, анчах шиксӗр пӑхать, ҫав вӑхӑтрах лешӗ пӗкӗрӗлнӗ те — хӗр пирки нимӗнпе те палӑрман тӗлӗнӳсӗр темӗн уйлать.

Широко раскрыв глаза, с вопросом, но без страха смотрела она на хозяина лесного огня, в то время как тот сидел и размышлял о ней без какого-нибудь заметного удивления.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Суя! — ҫав-ҫавах ӗсӗклесе йӗрет Джесси, чарӑлнӑ куҫӗсем шанӑҫ яланлӑхах пӗтнӗлӗхпе тата аташупа тулнӑ.

— Ложь! — сказала Джесси, продолжая плакать с открытыми глазами, полными безысходного отчаяния и бреда.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Гент ҫапларах ӑнлантарчӗ: вӑл пӗр арабӑн Африка варринчи кӳлӗсем патне каякан караванӗнчен ҫухалса юлнӑ; Шау хӑй шутсӑр хытӑ иккӗленнине евитлерӗ, анчах Гент, пӗртте хумханмасӑр, аптӑраса ӳкмесӗр, ҫӑлӑннӑ араб ҫинчен ҫав тери кӑткӑссӑн халапласа кӑтартрӗ: ҫав этем христиан тӗнне вӑрттӑн йышӑннӑ-мӗн, Гент хӳтӗлевҫи пулса тӑнӑ; вара Шау, ҫывӑрма выртас умӗн виски ӗҫме ӗлкӗрнӗскер, кӗҫех фактсен ҫыхӑнӑвне ҫухатрӗ те — Гент ҫине халӗ чарӑлнӑ куҫӗсемпе тӗмсӗлет, — вӗсенче ыйхӑ тӗтреленсе силленет.

Гент сказал, что отбился от арабского каравана, шедшего к центральным озерам; Шау высказал искусно выраженное сомнение, но Гент, не переводя духа, сочинил такую сложную историю о спасенном арабе, тайно принявшем христианскую религию и сделавшемся покровителем Гента, что Шау, успевший перед сном выпить виски, скоро потерял связь фактов и, зевая, смотрел на Гента широко раскрытыми глазами, в которых блуждал сон.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Чарӑлнӑ вунӑ куҫ Гентран тирӗнчӗ: унӑн сассин сӗмӗ пачах шӳтсӗр, ҫавӑнпа та пӗрлехи аптӑрав сис-чӳллӗ чӗмсӗрлӗхре сӑнарланчӗ.

Десять широко раскрытых глаз уставились на Гента; тон его голоса был таков, что общее недоумение выразилось напряженным молчанием.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Куҫӗсем чарӑлнӑ, пичӗ кӑштах чӗтренет, вӑрттӑн йӗрсенче йӑлтӑртатакан савӑнӑҫ, хӑпартлану саманчӗ мӗлтлетеҫҫӗ.

Ее взгляд расширился, лицо слегка дрогнуло, не удержавшись от мгновения торжества, блеснувшего затаенной чертой.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ассунтӑн самаях чарӑлнӑ куҫӗсем хӑнана хевтесӗр кулӑра пытарӑннӑ ӑнланманлӑх-па тӗсеҫҫӗ.

Широко открытые глаза Ассунты смотрели на него с недоумением, замаскированным слабой улыбкой.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Вӑл? — уҫӑмсӑррӑн ыйтрӗ Ритль чарӑлнӑ куҫӗсене мӑчлаттара-мӑчлаттара.

— Он? — глухо спросил Ритль, мигая расширенными глазами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Утлӑ кӳлепене канӑҫсӑрланнӑран чарӑлнӑ куҫӗсемпе ӑсатса ярсан Ганэль Тӗттӗм Короле курчӗ.

Проводив круглыми от беспокойства глазами конную фигуру, Ганэль увидел Темного Короля.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Дэзин хурлӑхлӑ сӑнӗ, чарӑлнӑ куҫӗсем унӑн пичӗ тӗлӗнчех чарӑнчӗҫ, анчах вӑл хӗртен каҫару ыйтмашкӑн аллисене те тӑсаймасть.

Печальное лицо Дэзи с широко раскрытыми глазами остановилось перед ним совсем близко, но он не мог протянуть руку для просьбы о снисхождении.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Вӑл тӗкӗр умӗнче шухӑша путса ларчӗ, арпашнӑ ҫӳҫне тикӗслерӗ; куҫ кӗски ӑшнелле тинкерчӗ, — унта хыттӑн чарӑлнӑ куҫӗсем сӑнарланнӑ.

Задумавшись, она сидела перед зеркалом, перебирая распущенные волосы и смотря в глубину стекла, где отражались ее широко раскрытые глаза.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Хӑйӗн куҫӗсемпе петӗм тимӗрҫ цехне, унта итлесе тӑракансемпе пӗрлех пурне те ҫӑтсах ярасшӑн пулнӑ пек, вӑл куҫӗсене мӗн «чарӑлнӑ таранах» чарса пӑрахать…

Глаза его расширились до отказа, будто он хотел заглотить ими всю кузницу со слушателями…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Тухса кай! — тенӗ ӑна Фома, чарӑлнӑ куҫӗсемпе стена ҫине пӑхса.

— Уходи,— глухо сказал Фома, глядя в стену широко раскрытыми глазами.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.