Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Лонгрен чӗнмест, кимӗ ҫинче йӗке хӳрелле кускалакан Меннерс ҫине лӑпкӑн пӑхса тӑрать, чӗлӗмӗ ҫеҫ вӑйлӑрах мӑкӑрланма пуҫларӗ, кӑштахран вара, мӗн пулса иртнине лайӑхрах курас йӳтӗмпе, Лонгрен чӗлӗмне ҫӑварӗнчен васкамасӑр кӑларчӗ.

Лонгрен молчал, спокойно смотря на метавшегося в лодке Меннерса, только его трубка задымила сильнее, и он, помедлив, вынул ее из рта, чтобы лучше видеть происходящее.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кӗске хӳрелле ултӑ хура ула йытӑ ҫури пуҫласа ҫӑвӑрланӑ ҫамрӑк амӑшне тӑсса пӑрахнӑ та, пӗчӗкҫӗ тяпписемпе ҫӗре тӗревлесе, лӗнчӗркесе кайнӑ сӑрӑ кӑвак чӗчӗ вӗҫӗсене туртӑнтарса ӗмеҫҫӗ.

Шесть черно-пегих куцых щенят, повалив мать, молоденькую первощенную суку, упираясь ножонками, сосали, оттягивая вялые серые сосцы.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.