Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗсӗнетӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ах, пӑшӑрханнӑ чун-чӗре, Ма эс ытла та хӗсӗнетӗн, Ма ҫав тери ӗмӗтленетӗн Тухмашкӑн ирӗклӗ ҫӗре?

Куҫарса пулӑш

XXXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Мӗн хӗсӗнетӗн инке, халь ӗнтӗ фашиста та, Гитлера та тӗп тумаллипех тӗп турӑмӑр ӗнтӗ, — машина ҫивитти ҫинче ларса пыракан Кукленко ҫине кӑтартса лӑплантарчӗ ӑна автоматчик.

— Чего жмёшься, тётка! Теперь фашисту окончательный капут. Гитлеру теперь крышка навсегда и без поворота, — успокаивал её автоматчик и показал на Кукленко, плотно сидевшую боком на капоте машины.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

— Мӗн эсӗ, пӑру ӗне патне тӗршӗннӗ пек, ман ҫумма хӗсӗнетӗн? — кулса, сывлӑшӗ пӳлӗннипе сывлаймасӑр каларӗ стрепке.

— Что ты ко мне жмешься, как телушка к корове? — смеясь и задыхаясь от удушья, говорила стряпуха.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех