Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӗхри (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй пӗчӗккӗ чух Тӗмерккене аллӑсенчи мар, хӗрӗхри ҫын та ватӑ хӑрпан пек туйӑннӑ.

Когда Тимеркке был маленьким, все люди в возрасте сорока-пятидесяти лет казались ему стариками.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ялти хӑмла хуҫи шӑнса вилсен ҫирӗмри Тӗмеркке те нумай шухӑшласа тӑман, унӑн хӗрӗхри арӑмӗ патне киле кайса кӗнӗ.

Вот и двадцатилетний Тимеркке недолго думая женился на сорокалетней дочери умершего деревенского купца, торговавшего хмелем.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Дей — хитре, шуранка, чӗрех мар (курманнине) сӑн-питлӗ хӗрӗхри арҫын.

Дей был человеком лет сорока с красивым, бледным, неживым лицом (благодаря слепоте).

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Хальхи президентӑн хӗрӗхри ывӑлне влаҫ тытакан демократсен партийӗ суйлава тӑратнӑ, лешӗ тулаш политикӑра малалла та нейтраллӑ пуласси ҫинчен пӗлтерме те ӗлкӗрнӗ.

Сорокалетний сын действующего президента был выдвинут правящей демократической партией и уже успел заявить о намерении продолжить нейтральную внешнюю политику.

Туркменистанри суйлавра хальхи Президентӑн ывӑлӗ ҫӗнтернӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/31282.html

Матвийӗ те, хӗрӗхри хӗрелмес, хӗрхенмен укҫи-тенкине, туй пӗркенчӗкӗне аппӑланнӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чим, мӗн апла териех шуйхантарать-ха хӗрӗхри хӗре?

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах ӑна Липский, хӗрӗхри штабс-капитан, хӗрлӗ те хулӑнскер, пӳлсе лартрӗ; ҫулӗсем самаййине пӑхмасӑр, хӑйне вӑл офицерсен обществинче мыскараҫӑлла тыткалать тата хӑй валли темӗскершӗн ачашлӑхпа иртӗхнӗ, анчах пурте юратса, юп курса тӑракан камитле ачан тӗлӗнтермӗшле те кулӑшла чӗлхине суйласа илнӗ.

Но его перебил Липский, сорокалетний штабс-капитан, румяный и толстый, который, несмотря на свои годы, держал себя в офицерском обществе шутом и почему-то усвоил себе странный и смешной тон избалованного, но любимого всеми комичного мальчугана.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хитрӗшӗ сӳне пуҫланӑ, хӗрӗхри кӑпӑшка хӗрарӑм пулнӑ ку.

Это была пышная сорокалетняя женщина, которая уже начинала увядать.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех