Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анатолий Семенович, пулас комбинатӑн ҫӗнӗ директорӗ, хӗрӗхелле ҫывхаракан вӑтам пӳллӗ ҫивӗч арҫын.

Куҫарса пулӑш

54 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Хӑма пек лаптак та ырхан кӗлеткине тӳп-тӳрӗ тытса, ҫӳхе туталлӑ пӗчӗк ҫӑварне кӑшт чалӑштарарах кулкаласа, палламан арҫын, хӗрӗхелле ҫитнӗскер, чӳлмек-кӳршек сентрисем умӗн иртрӗ те шӑл витӗр, хыттӑн, сӑмахсене сӗтӗрттеререх ҫапла каларӗ:

Куҫарса пулӑш

VII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Карчӑкӑн хӗрӗхелле ҫывхаракан ывӑлӗ те пур-мӗн.

Куҫарса пулӑш

XVIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Ватӑлтӑм унта ӗҫлеме, хӗрӗхелле ҫывхаратӑп ӗнтӗ, — хуравларӗ Татьяна Архиповна.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 35-61 с.

Вӑл, хӗрӗхелле ҫывхарнӑ кӗрнеклӗ хӗрарӑм, парник рамисене уҫса ҫӳретчӗ, пире курсан, ӗҫлеме чарӑнчӗ те аллисене чӗр ҫиттипе шӑлса тасатрӗ.

Куҫарса пулӑш

X // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Хӗрӗхелле ҫитнӗ ачаллӑ-пӑчаллӑ хӗрарӑма мӗне кирлӗ ун пек хитре кӗпе?

зачем ей, сорокалетней, с детьми, такое красивое платье?

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Суарт, хӗрӗхелле пыраканскер, суккӑр тата ҫав тери харсӑррӑн хитре; унӑн тӳрӗ, шӑйрӑксӑр пичӗ ҫинчи хура куҫлӑхӗ маскарадрилле туйӑнать.

Суарт, человек приблизительно сорока лет, был слеп и мужественно красив; темные очки на его безукоризненно правильном лице производили маскарадное впечатление.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ку пӗр хӗрӗхелле ҫитнӗ ватӑ полицейски пулнӑ.

То был старый полицейский, человек лет сорока.

VIII // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Пӗрремӗш арӑмӗ, королева ячӗпе ҫӳрекен Муана – хӗрӗхелле ҫывхарса пыракан тухатмӑш.

Муана — первая жена, носившая титул королевы, — была ведьмой лет под сорок.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку вӑл хӗрӗхелле ҫывхарнӑ, кӑвакрах ҫӳҫлӗ, сухаллӑ, ҫивӗч те йӑрӑ куҫлӑ, хӗвелпе пиҫсе хуралса ларнӑ арҫын пулчӗ — вӑрмансем, хирсем тӑрӑх ялан уҫӑ ҫӗрте ҫӳрекенсем кунашкал хуралма пултараҫҫӗ.

Это был рослый мужчина, лет на вид не более сорока, с седеющими волосами и бородой, с живыми, быстрыми глазами и загорелый почти до черноты — такой загар бывает у кочевников, вечно странствующих на вольном воздухе по лесам и равнинам.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Орочсен старшини Федор Бутунгари хӗрӗхелле ҫывхарнӑ тӗреклӗ ҫын иккен, хура сухаллӑ.

Старшина орочей Федор Бутунский оказался человеком крепким, примерно лет сорока, с черной бородой.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Хальхинче алӑк уҫмашкӑн пӗр вӑтам пӳ-силӗ хытанкарах ҫын, хӗрӗхелле ҫитнӗскер, тухрӗ.

На сей раз дверь Шерккею открыл среднего роста худощавый мужчина лет сорока.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халӑх хушшинчен хӗрӗхелле ҫитнӗ хӗрарӑм тухнӑ.

Из толпы вышла женщина лет сорока.

XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Хыр хӑмасенчен ҫапса тунӑ сӗтел хушшинче, ҫурта ҫутинче, хӗрӗхелле ҫитнӗ хӗрарӑм темӗн ҫыхса ларать.

Женщина лет сорока сидела за простым сосновым столом и вязала при свече.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пичӗсем хура, пит шӑммисем сарлака, ухмахрах сӑнлӑ, сӑмсисем хурчканни пек, кашниех хӗрӗхелле ҫитнӗ ҫынсем; начар тумланнӑ, тусанланса пӗтнӗ, тарланӑ; сӑнран пӑхсан — ӑстаҫӑсем — ӑстаҫӑсем мар, господасем — господасем мар, турӑ пӗлет мӗнле ҫынсем вӗсем.

Лица смуглые, широкоскулые, тупые, с ястребиными носами, лет каждому за сорок, одеты плохо, в пыли, в поту, с виду ремесленники — не ремесленники и не господа… Бог знает что за люди.

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл хӗрӗхелле ҫитнӗ ҫын, сарлака хулпуҫҫиллӗ, вӑйлӑ, пичӗ-куҫӗ хаяр та салху.

Это был человек лет сорока, широкоплечий и сильный, с жестоким, угрюмым лицом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл пӗр хӗрӗхелле ҫитсе пынӑ типшӗм кӑна арҫын.

Это был высокий сухопарый мужчина лет сорока.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӗрӗ те ун куҫӗсенчен хӑюллӑн пӑхрӗ, хӗрӗхелле ҫывхарса пыракан арҫыннӑн куҫӗсем Маюкӑнни пек пиҫнӗ ҫӗмӗрт евӗр хура, кулнӑ чух пичӗсем те илемлӗн путӑкланаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

1859 ҫулти майӑн 20-мӗш кунӗнче шоссе ҫинчи постоялӑй дворӑн лутра крыльци ҫине тусанланнӑ пальтопа клеткӑллӑ панталон тӑхӑннӑ ҫын, тин ҫеҫ хӗрӗхелле ҫитнӗ улпут, ҫара пуҫӑн тухса тӑчӗ.

20 мая 1859 года выходил без шапки на низкое крылечко постоялого двора на шоссе, барин лет сорока с небольшим, в запыленном пальто и клетчатых панталонах.

I // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Тӗрӗс мар, — терӗҫ Беловзоровпа тепӗр господин, отставкӑри капитан тенӗскер, вӑл хӗрӗхелле ҫывхарнӑ, нӗрсӗр шатра питлӗ, арап пек кӑтра, курпунтарах, кукӑр ураллӑ, эполетсӑр тӑхӑннӑ ҫар сюртукне тӳмелемен.

— Несправедливо, — повторили Беловзоров и господин, названный отставным капитаном, человек лет сорока, рябой до безобразия, курчавый как арап, сутуловатый, кривоногий и одетый в военный сюртук без эполет, нараспашку.

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.