Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрсенни (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑп ҫав вӑхӑтра вӗсем патне Марыся пырса тӑчӗ; вӑл хӗрелсе кайнӑ, анчах, матрос ҫине именчӗклӗн пӑхкаласа, ялти хӗрсенни пек ҫинҫе сассипе: — Эпир Познань патӗнчен, — терӗ.

Как раз в эту минуту подошла Марыся; она сильно покраснела, но, робко взглянув на матроса, сказала тоненьким голоском, каким обычно говорят деревенские девушки: — Мы из-под Познани.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Григорян мастер, — ҫавнашкалах лӑпкӑн каларӗ парторг, инҫетре ҫӳлӗ те вӑрӑм алӑллӑ рабочи килнине асӑрхаса; унӑн ҫӳҫӗсем кӑтра, хӗрсенни пек ҫамки ҫине ункӑланса анаҫҫӗ.

— Мастер Григорян, — так же спокойно сказал парторг, увидев вдали фигуру рабочего очень высокого роста, с длинными мускулистыми руками; волосы у него были курчавыми и спадали на лоб кольцами, как у девушки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Беридзе мӗн каланине итлесе, Володька хӗрсенни пек таса сассипе хыттӑн старике вырӑсла та, нанайла та ыйтусем пачӗ.

Володька слушал Беридзе и громко, сильным и чистым девичьим голосом задавал старику вопросы то на русском языке, то на нанайском.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Лена та, ырханланса кайнӑскер, хӗрсенни пек мар хура кӗпе тӑхӑннӑскер, анчах йӑл кулаканскер, кунтах тӑнӑ.

Тут же стояла Лена, похудевшая, в темном, недевичьем платье, но улыбающаяся.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл хӗр пулнӑ ӗнтӗ, ҫӳҫне тӑнлавӗ патӗнчех ҫивӗтленӗ те хулари хӗрсенни пек кӑшӑлласа хунӑ.

Она была совсем барышней, косы у нее были заплетены от самых висков и уложены по-городскому.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ҫамрӑк, хура куҫхаршиллӗ, сивӗпе пичӗ хӗрсенни пекех хӗрелсе кайнӑ.

Он был молод, чернобров и, как девушка, румян от мороза.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗске вӑхӑтрах Анфиса Марковна хӗрсе кайрӗ, унӑн питҫӑмартийӗсем хӗрсенни пекех хӗрелчӗҫ, ӑна яланах сӑнаса тӑракан хӗрӗсем вара вӑл хуйхӑ-суйхӑран йӑлтах сывалса ҫитнине ӗненчӗҫ.

За короткое время Анфиса Марковна разгорелась в работе, зарумянела, как девушка, и дочери, все время наблюдавшие за ней, окончательно убедились, что она полностью оправилась после потрясения.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех