Шырав
Шырав ĕçĕ:
хӗрлӗскерне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан вӑл телейлӗ питне, хулӑн та хӗрлӗскерне, ҫӳлелле ҫӗклесе, шилӗкри рупор патӗнче хатӗр тӑракан капитана: — Хускат, Петруха! — тесе кӑшкӑрнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кайрӑмӑр выляма, Ромашевич-Ромашевский, эпӗ сана хӗрлӗскерне паратӑп.Пойдем играть, Ромашевич-Ромашовский, я тебе займу красненькую.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Уретникӑн пурӗ те «хӗрлӗскерне» ҫеҫ илсе тухса каясси килнӗ пулӗ.— Просто-напросто уряднику «красненькую» захотелось получить.
VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Страницăсем:
- 1