Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрлӗскерне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан вӑл телейлӗ питне, хулӑн та хӗрлӗскерне, ҫӳлелле ҫӗклесе, шилӗкри рупор патӗнче хатӗр тӑракан капитана: — Хускат, Петруха! — тесе кӑшкӑрнӑ.

И, подняв кверху свое толстое и красное счастливое лицо, он крикнул капитану, уже стоявшему на мостике у рупора: — Отваливай, Петруха!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кайрӑмӑр выляма, Ромашевич-Ромашевский, эпӗ сана хӗрлӗскерне паратӑп.

Пойдем играть, Ромашевич-Ромашовский, я тебе займу красненькую.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Уретникӑн пурӗ те «хӗрлӗскерне» ҫеҫ илсе тухса каясси килнӗ пулӗ.

 — Просто-напросто уряднику «красненькую» захотелось получить.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех