Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Петр Петрович ятлӑ пӗр каччӑпа ӑнсӑртран паллашнӑ та Нина Ивановна канашӗсене итлеме те, тутисемпе чӗрнисене хӗретсе ҫӳреме те пӑрахнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 193–213 с.

Мучи тултан сӑмсине самаях хӗретсе, Хӗл мучипе тӗл пулса «калаҫнипе» хавхаланса кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хура пӳрт // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 84–89 с.

Хӗвел ҫуртсен тӑррисемпе мӑрйисене, Кучасси шывӗн ҫыранӗсенче речӗпе ларса тухнӑ йӑмрасене юнпа пӗветнӗ пек хӗретсе ҫӗр ҫаврашкинчен тин кӑна уйрӑлайнӑ-ха.

Куҫарса пулӑш

Тӑранайми вӑрҫӑсем // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Кӗскетсе кастарнӑ ҫӳҫне хӗретсе кӑтралатнӑ, ҫамрӑкрах курӑнма тӑрӑшаканскер, сӑрланса чиперленнӗ.

Куҫарса пулӑш

16 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Мункун праҫникӗнче ачисене Татти инке ҫӑмартасене сухан хуппипе хӗретсе паратчӗ.

Куҫарса пулӑш

14 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Анюта хыткан кӗлеткеллӗ, ҫинҫе ураллӑ ҫамрӑк хӗрарӑм, кӗскен кастарнӑ ҫӳҫне хӗретсе кӑтралатнӑскер ялтан килнӗ хӑнасене тараватлӑн кӗтсе илчӗ темелле.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ пӳрт // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 85-91 с.

Хӗвел анас петнех ҫитнӗ те вӑрман тӑррине хӗп-хӗрлӗ ҫутӑпа хӗретсе тӑрать тата ял хыҫӗнчи улӑх тӑрӑх юхса выртакан шыва хӗрлӗ хӗлхемӗсемпе йӑлтӑртаттарать.

Почти скрывшееся за горизонт солнце заливало густым красным светом верхушки леса, сверкая красными бликами в речке, что текла вдоль лугов за деревней.

III // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Тоскинеев, иртерех тӑрса кил-ҫурта капӑрлатас тесе, хӗвел пӗлӗте хӗретсе ҫутатнӑ вӑхӑтрах тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫакӑ сӗтел ҫинчи савӑт-сапапа апат юлашкине пуҫтаракан Машука пӗр хӗретсе, пӗр шуратса ярать…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл пӳрнисене тимӗр тутӑхӗпе хӗретсе пӗтерчӗ.

Крышка прилегла очень плотно и не поддавалась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Паян шартлама сивӗ, шахтёр ачисен сӑмсисемпе питҫӑмартисене хӗп-хӗрлӗ хӗретсе ярать, таса сывлӑшра инҫетри копёрсемпе терриконсем, вӗсен наянӑн йӑсӑрланакан ҫӑмӑл тӗтӗмӗ умра пекех курӑнать; ыран вара кӑнтӑр енчен ӑшӑ сывлӑш вӗрет те — сасартӑк, хӗл варринчех, ҫумӑр пӗрӗхме тытӑнать, анчах юр ирӗлме уйламасть те.

Сегодня мороз щедро размалюет носы и щёки шахтёрским ребятишкам, в чистом воздухе ясно просматриваются далёкие копры и терриконы, лёгкий ленивый дымок над ними; назавтра наплывут с юга тёплые волны воздуха, и вдруг, среди зимы, заморосит дождь, но снег и не подумает таять.

Донбасри сивӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Варсенчен тухса тӑратчӗҫ, хӗвел аннӑ чухнехи сивӗ ҫутӑ пайӑркисем вӗсене юн тӗслӗ хӗретсе янӑччӗ.

Из оврагов высунулись розгами ветки кустарника, лучи холодного заката окрасили их кровью.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Дмитрий калаҫӑва эпӗ юратса пӑрахма ӗлкӗрейменни ҫинчен хӑйӗн йӑмӑкне мухтасси ҫине куҫарни мана питӗ те савӑнтарчӗ, хӗретсе те ячӗ, ҫапах эпӗ ӑна йӑмӑкӗ пирки нимӗн те каламарӑм, эпир урӑххи пирки калаҫрӑмӑр.

Его переход в разговоре от того, что я не влюблен, к похвалам своей сестре чрезвычайно обрадовал меня и заставил покраснеть, но я все-таки ничего не сказал ему о его сестре, и мы продолжали говорить о другом.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ман ҫине пӑхса илме Володя пӗр самантлӑха пуҫне ҫӗклерӗ те каллех вулама пикенчӗ — ку кашни ҫын тӑвакан ансат хускану ҫеҫ пулчӗ, анчах ҫак хускану мана хӗретсе ячӗ.

Он на секунду приподнял голову, чтобы взглянуть на меня, и снова принялся за чтение — движение самое простое и естественное, но которое заставило меня покраснеть.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл питӗ вӑтанакан ҫын пек туйӑнать, мӗншӗн тесен ӑна кашни пули-пулми сӑмах кӗрхи пиҫнӗ палан пекех хӗретсе ярать; анчах вӑл манран уйрӑмрах вӑтанать.

Он, казалось, был очень стыдлив, потому что каждая малость заставляла его краснеть до самых ушей; но застенчивость его не походила на мою.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак сӑмахсем мана хӗретсе ячӗҫ; хам чӑннипе мӗн тери маттурри ҫинчен вӑл лайӑххӑн пӗлейменнине систерес тесе, эпӗ хӑрах ура ҫинче вӑр ҫаврӑнтӑм, пӳрнесене шаклаттартӑм та сиксе илтӗм.

Замечание это заставило меня покраснеть; я перевернулся на одной ножке, щелкнул пальцами и припрыгнул, желая ей этим дать почувствовать, что она еще не знает хорошенько, какой я действительно молодчик.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Макӑрса тата аллисемпе сӑтӑркаласа вӗсем куҫӗсене хӗретсе янӑ.

Глаза у них были заплаканы и натерты кулаками.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗвел юнӗ пӗтӗм таврана хӗретсе янӑ.

Кровь солнца окрасила все вокруг.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

«Муся», тутине хӗретсе, кӑтралатнӑ ҫӳҫ пайӑркисене майлаштарать те килтен тухса каять.

«Муся» подкрасила губы, расправила локоны и пошла.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫеҫенхирти ҫил ҫамрӑк ирландецӑн сӑн-питне хӗретсе янӑ.

Степной ветер разрумянил лицо молодого ирландца.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.