Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗрлӗ хӑмӑр вӑрӑм ҫӳҫӗ, ансӑр пилӗклӗ вӑрӑм сюртукӗ, артистла яп-яка хырса якатнӑ пичӗ Ягдинӑн ахаль те хӗрарӑмларах сӑнне татах та хӗрарӑмлатаҫҫӗ.

Длинные каштановые волосы и длинный, с узкой талией, сюртук Ягдина дополнялись в женственности своего выражения бабьим профилем гладко выбритого лица артиста.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Унӑн хӗрлӗ ҫирӗп сӑн-сӑпатӗнче сасартӑк темӗнле, хӗрарӑмларах ҫепӗҫлӗх пурри палӑрчӗ.

Что-то мягкое, женское проступило вдруг сквозь ее девически-строгий облик.

IX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.