Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хытарать (тĕпĕ: хытар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Узурпаттӑр: «Кун пирки, кунта халь мӗн пулнине ҫын пӗлсен, — тесе хытарать Мишшана, — тепрехинче кӑвапу ҫинче вунпилӗк пирус тӗпне сӳнтеретӗп. Ӑнланмалла-и?»

Куҫарса пулӑш

5 // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 37–84 с.

— Пӑлаки аппа сассине ҫине тӑрсах хытарать.

Куҫарса пулӑш

2 // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 37–84 с.

«Каллех камера саплама тытӑнчӗ пуль ӗнтӗ е кустӑрма йӗпсисене пушатать те хытарать пуль, мӗскӗн», — тесе шухӑшлаттӑмӑр та ассӑн сывлаттӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Ҫиментей те кӗслипелех нимепе: Кӑнти-кӑнти, хытарать, Чӑнти-чӑнти! тутарать:

Куҫарса пулӑш

X. Ниме // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Вара тимӗр винта пӑра-пӑра кирлӗ таран пресласа хытарать.

Куҫарса пулӑш

Пӗри пуять — тепри пӗтет // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Анчах хӗр шухӑшне пӗлменни ун чӗлхине хытарать.

Куҫарса пулӑш

Суд // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Матви арӑмӗн ури вӗҫне тимӗр хӗрес лартать, ан тӳнтӗр тесе, тавралли тӑприне таптать, хытарать.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кравать хӗррине ҫитеспе, ӑна тӑн пырса кӗрет те, вӑл пӑртак каялла сулӑнса пӗр самант хушши хӑй шӑмшакне хытарать, ҫавна пула ҫеҫ вӑл урайне урипе тивертет.

Но сознание его уже пробудилось; он выпрямился и сохранил равновесие; потом спустил ноги на пол.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

— Ыран ир кимӗпе ярӑнма кайӑпӑр, Оля, — йӑмӑкне йӑпатнӑ май хӑйне хӑй хытарать Володя.

— Завтра утром поедем, Оля, на лодке, — сказал Володя.

Кокушкино // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Радист пластинкӑна лартать, патефон пружинине ҫавӑрса хытарать.

Радист ставит пластинку, заводит патефон.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл кӑкӑр шӑммисене хӑпартать, мускулӗсене хытарать.

Он выпячивает грудь, напрягает мышцы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ачасене ҫавӑн пирки Александра Степановна темӗн чухлӗ хытарать пулин те, кашни ача хыҫҫӑн асӑрхаса ҫитерме ҫук.

Как ни запрещала им это Александра Степановна, трудно было уследить за каждым.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Урисене бинтпа ҫыхса янӑ, ҫӑмӑл аманнӑ икӗ ҫын шашкӑлла выляҫҫӗ, виҫҫӗмӗшӗ, янахӗнчен суранланнӑскер, вылямалли автомобилӗн пружинине пӑрса хытарать те сирена сасси илтӗнет, автомобильтен носилка йӑтнӑ санитарсем сике-сике тухаҫҫӗ.

Двое легко раненных, с забинтованными ногами, играли в шашки, третий, с поврежденной челюстью, сосредоточенно заводил пружину игрушечного автомобиля, из которого, по звуку сирены, выскакивали санитары с носилками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Парнеленӗ кӗрӗкӗпе вӑл, пӗшкӗннӗ те ҫӗнӗ аттин пакӑлчак тӗлӗнчи чӗнӗсене туртса хытарать.

Она была уже в дошке и, нагнувшись, затягивала у щиколотки ремешки своих новых торбасов.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хирӗҫ лав килнине курсан, вӑл, кӗҫенсе ярса, тата ҫӑмӑлраххӑн вӗҫтерет, вара Егор, вӑл хуҫи пуррине туйтӑр, ан ашкӑнтӑр тесе, тилхепине кӑшт хытарать те ун тутисене ҫӑварлӑхпа хыртарать.

Завидев встречную подводу, он но-молодому призывно ржал и несся еще более лихо, и тогда Егор чуть натягивал поводья и пилил ему удилами губы, чтобы он чувствовал хозяина, не озоровал.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шур перчетке тӑхӑннӑ сулахай аллипе вӑл чӗлпӗрне туртса хытарать.

Левой рукой в белой перчатке натягивает поводья.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тарӑн мар шӑтӑксем умӗнче халь анчах чавса кӑларнӑ тӑпра куписем выртаҫҫӗ; пӗр ҫирӗме яхӑн ҫын, пуринчен ытла хӗрарӑмсем, сухаласа тӑкнӑ ярӑм тӑрӑх километр тӑршшӗ тӑрса тухнӑ та, ҫамрӑк юмансемпе катӑркассене лартма ҫӗнӗ шӑтӑксем алтаҫҫӗ — кӗреҫесем нӳрлӗ те йӑлтӑркка хура тӑпрана кӑлара-кӑлара сирпӗтеҫҫӗ; йывӑҫсене ялан пекех иккӗн лартаҫҫӗ: пӗр хӗрарӑмӗ тӗпе шӑтӑка кӗртсе лартать, чӗркуҫленсе ларса, тымарӗсене сыхлануллӑн тӳрлетет, унтан хӑй лартакан йывӑҫа ҫип тӑрӑх тӳрлетсе лартса тухнӑ йывӑҫсемпе тан тӑвать; иккӗмӗш хӗрарӑм пӗшкӗнсе шӑтӑка тӑпра тултарать, урисемпе таптаса хытарать.

Рядом рябела бугорками свежая земля; человек двадцать, большей частью женщины, растянулись по вспаханной ленте на километр и заготовляли все новые и новые местечки для дубков и ясеней, — от лопат отлетали комья, влажные и до блеска черные; посадку производили обычно попарно: одна женщина ставила в ямку веточку, становилась на колени и расправляла корешки, слегка присыпая их размельченным черноземом, затем выравнивала стебелек по натянутому шнуру; вторая женщина, низко нагибаясь, быстро-быстро, как бы боясь, чтобы это крохотное деревцо не убежало снова на Чурсунский остров, засыпала землей и притаптывала ногами.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл ӑна кирек хӑҫан та хӑй тӳрлетет: сӳтсе тӑкать, сиктӗрмине хытарать, тӗк вӗҫҫӗн йывӑҫ ҫӑвӗ сӗрет, чӑтӑмлӑрах ӗҫлеттересшӗн пулса, пӗчӗк кустӑрми тӗнӗлӗсене хут татӑкӗсем чӗркет — сехет вӑхӑтлӑха каллех чӗрӗлет, кӑшт ӗҫлекелет те татах чарӑнать.

Он всегда сам чинил их: разбирал, заводил, смазывал, окунув перо в деревянное масло, обматывал бумажками оси колесиков — для большей сохранности — и таким образом оживлял часы на некоторое время, после чего они опять останавливались.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпир ӑна вӑрҫӑ ҫинчен тата хамӑр пӗрле тӳссе ирттернӗ йывӑрлӑхсем ҫинчен каласан, тепӗр чухне унӑн куҫӗсенче куҫҫуль йӑлтӑртатса илет, анчах вӑл ӑна ирӗккӗн юхма памасть, пӑрӑнать, чӗрине хурҫӑ пек хытарать те: «Мӗн пулни — пулнӑ та иртсе кайнӑ!» тесе хурать.

Когда о войне и наших вместе перенесенных трудностях мы ему говорим, у него иной раз промеж глаз сверкнет слеза, но он не дает ей законного ходу, отвернется, насталит сердце и говорит: «Что было, то быльем поросло!»

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫапах вӑл хӑйне хӑй хытарать, кӑшкӑрса макӑрса ярасран сыхланать.

Но он еще силился скрыть их, удержаться и не заплакать.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех