Шырав
Шырав ĕçĕ:
хушнӑранпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вуникӗ ҫул ӗнтӗ, край ӗҫне ертсе пыма хушнӑранпа, вӑл мӑлатукне алла илмен, анчах вӑл халӗ ҫеҫ шахтӑран тухнӑн туйӑнать.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Хӑйне кӗсменсемпе шӑппӑнрах ишме хушнӑранпа Гаврила каллех, пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе, темскер пуласса кӗтме пуҫларӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
25. Ҫапла вара, пӗл те ӑнланса ил: Иерусалима ҫӗнетсе туса лартма хушнӑранпа Христос Патша киличчен ҫичӗ ҫичӗҫуллӑх иртет, унтан тата утмӑл икӗ ҫичӗҫуллӑх иртет; вара халӑх каялла таврӑнӗ, урамсемпе хӳмесем ҫӗнелсе лайӑхланӗҫ, анчах ку питех те йывӑр вӑхӑт пулӗ.
Дан 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
Страницăсем:
- 1