Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Каҫхи апат валли хатӗрленӗ сӗтелӗн, Шуан тӗшмӗртӗвӗпе, ватӑсем хӑйсем мӗн тунине ӑнланманнине кӗретӗн кӑтартмалла: ванчӑк турилккесен (паллах, апатсӑр) хушшинче вӑл ӗҫме-ҫимепе ҫыхӑнман, ют япаласене вырнаҫтарма палӑртрӗ; ҫаксен ҫапла — пурин те пӗрле — курӑмсен-ӑнлавсен хутӑшӑвне сӑнласа кӑтартмалла.

Стол, как бы накрытый к ужину, должен был, по плану Шуана, ясно показывать невменяемость стариков: среди разбитых тарелок (пустых, конечно) предлагал он разместить предметы посторонние, чуждые еде; все вместе олицетворяло, таким образом, смешение представлений.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.