Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутланарах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ вӑл хутланарах утса, пысӑках мар хӗрлӗ чӑматанне ҫӑмӑллӑн ҫӗклесе кабина умне пычӗ:

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Ҫӳллӗ пӳллӗскер хутланарах, пуҫне чикерех утнӑ май курпунне те малтанхинчен ытларах кӑларать.

Куҫарса пулӑш

Ӑшӑ шыракан арҫынпа ятсӑр хӗрарӑм // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 61-74 с.

— Фома, тенкелӗпе пӗрлех ун ҫывӑхнерех куҫса, хутланарах ларнӑ та, сассине темӗншӗн антарса, калама пуҫланӑ.

Фома вместе со стулом подвинулся к ней и, наклонившись, зачем-то понизив голос, стал рассказывать.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хутланарах ларнине пула кӗске мӑйӗ те палӑрмасть, ытла мӗскӗннӗн курӑнать вӑл, арпашнӑ ҫӳҫне те шӑлкаласа якатман.

н сидит скрючившись, отчего шеи его не видно вовсе, и весь он какой-то жалкий, нечесаный.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ ман кунта ӑша кантармалли пур, куратна?.. — вӑл ҫавӑнтах кӗсйинчен пӗр кӗленче туртса кӑларчӗ, хӑй тата хутланарах ларчӗ.

Вот у меня тут есть согреться, — достав из кармана бутылку, он уселся поудобнее и пожаловался:

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кӗнекесем сутатпӑр та акӑ, лайӑх кӑна пӗрре апатланатпӑр, — тет мана Николай Степанович, хутланарах ларнӑ май ҫанӑсӑр халачӗпе лайӑхрах пӗркенсе.

— Вот продадим книги, устроим пир, — сказал мне Николай Степанович, ежась в своем пледе.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ачасенчен хӑшӗ-пӗри «Чиперех-ха» тесе те савӑнӑҫлах каламарӗҫ, Оська нимӗн те каламарӗ, анчах вӑл сасартӑк темле хутланарах кӗчӗ, хӑй сыхланарах тӑчӗ.

Кое-кто из ребят неохотно ответил ей: «Здравствуйте», Оська промолчал, но я заметил, что он вдруг весь как-то подобрался и насторожился.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Халь ӗнтӗ вӑл питне ҫилтен хӳтӗлесе, кӑшт хутланарах тӑрать.

Он стоял, сгорбясь, защищая лицо от ветра.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Подтяжкӑллӑ шалпар шӑлавар тӑхӑннӑ ватӑ ҫын, аялти кӗпине ярханах янӑскер, мана шалалла кӗртрӗ те хӑй хутланарах тӑрса, мана шанман пек пулса, куҫӑмран шӑтарас пек пӑхрӗ.

Старый человек в широких штанах на подтяжках, в расстёгнутой нижней рубахе впустил меня в переднюю и, сгорбившись, недоверчиво уставился на меня.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫӳллӗ пӳллӗ, анчах ватӑлнипе хутланарах кӗнӗскер-мӗн.

Я увидел мужчину росту высокого, но уже сгорбленного старостию.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех