Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутатчӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл тирпейлӗ те ӗҫе юратакан хӗрарӑмччӗ, чирленӗ пулин те, алсиш, нуски ҫыхатчӗ, сӑрламан урая шап-шурӑ пуличчен ҫӑватчӗ, ӗне сӑватчӗ, мунча та хутатчӗ.

Это была аккуратная и трудолюбивая женщина, несмотря на недуг, вязала варежки и носки, добела отмывала некрашеные полы, сама доила корову, топила баню.

Алӑсене ӗҫ – чуна савӑнӑҫ // Галина ВАРИКОВА. https://sutasul.ru/articles/obshchestvo/ ... -n-3468717

Каҫхине старик пӳртне пӗр ҫӗклем ҫинчен улӑм хутатчӗ те сӗрӗм тухса кайиччен пирӗн пата пырса ларатчӗ.

Куҫарса пулӑш

Шулли Иванӗ // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ирхине вутӑ шырама кайнӑ чух хӗрача кӑмакине хутатчӗ, шыв илсе килетчӗ, килте мӗн пуррине ҫиетчӗ те сехечӗ-сехечӗпе вут ҫине пӑхса ларатчӗ.

Когда он с утра ходил за дровами, девушка топила печку, приносила воду, ела, что было дома, а потом часами смотрела в огонь.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ирхине Якурккапа Ҫеруш вара Чекалинсем патне пынӑ чухне Марья Петровна, ҫав тери хытӑ кулянса ӳкнӗскер, ҫара пуҫӑнах, макӑра-макӑра кӑмака хутатчӗ, Николай Осипович, пуҫне кӑкӑрӗ ҫинелле салхуллӑн чиксе, кӗпе тӳмисене вӗҫертсе янипех сак ҫинче шухӑша кайса ларатчӗ.

Когда Егорушка и Серега пришли утром к старикам Чекалиным, Марья Петровна суетливо топила печку, а Николай Осипович в расстегнутой рубашке сидел на лавке, безжизненно опустив голову на грудь.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ганко лавккине уҫнӑ кӑначчӗ-ха, кӑмакине хутатчӗ.

Ганко только что открыл свое заведение и разжигал печку.

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех